She's Living With The Superstar
Chapter 8:1
--
Sometimes you just have to pretend that you're okey. Just like me, ilang years akong nagpanggap na okey lang ako pero ang totoo hindi naman.
Pinipilit ko siyang kalimutan. Akala ko hindi ko na siya mahal pero nagkamali ako. Mas lalo ko siyang pilit na kinakalimutan, lalo ko siyang minamahal.
Kaya nga para maibsan ang nararamdaman ko, sila na lang ang tanging dahilan kung bakit ako nakakangiti pa rin.
-
Six Years later...
.........
"Mom look! nakaHigh Score ako sa temple Run!!!" sigaw ni Adrian habang pinapakita sakin ang screen ng psp niya.
|Ayen's POV|
"Kuya Daile wag ka malikot" sabi ni Rhiea sa kambal niya.
5 years old na silang pareho. Few months na lang, magsisix na din sila.
Parang kailan lang mga baby pa sila.
"Adrian, halika na balik sa upuan. Magtetake off na" sabi ni Theo na lumingon pa sa kabilang side ng eroplano.
"Daddy pinapakita ko lang naman eee" maktol niya.
"Malapit na tayo mag-take off Daile" sabi ko.
Tumakbo si Daile papunta sa tabing seat ni Theo. Nakasakay kami ngayon sa private plane ni Theo. Yung plane na ginagamit niya kapag may concert siya sa ibang bansa.
Saan kami papunta? Malalaman niyo rin.
"Ladies and Gentlemen this is your Captain Ryan speaking, we are about to take off in few minutes. We are now inside the Philippine Teritory. So please be ready and fasten your seatbelts." sabi nung Captain.
"Mom I'm scared" sabi ni Rhiea nung naglight ang logo ng 'fasten your seatbelt'.
"It's Okey Baby. Don't worry" sigaw ni Theo.
"Aircraft 28Z1A-G bound to Philippines is now ready to take off" tungo muli mula sa pilot.
...
In less than 5 minutes...
"This is Captain Ryan, welcome to Philippines"
Sinuot ni Theo ang jaket, dark shades at cap niya. Twenty-six na siya pero mukhang bata pa rin.
"Hon Let's Go" nakangiti niyang sabi. "Sila na ang bahala sa mga dala natin." dugtong niya habang hawak ang isang kamay kay Adrian.
"Come Baby" tawag ko kay Rhiea.
Pagkababa namin ng eroplano, may lumapit agad na security kay Theo at may binulong.
"Are you ready?" tanong ni Theo. "Ready kana bang malaman na Asawa kita at anak ko sila?" bulong niya.
"I dunno" sabi ko.
"Diba you want revenge? It's time. Sumangayon na din si Ayina isn't it?"
"Yes"
"Let's Go" kinarga niya si Rhiea habang hinawakan ko naman ang kamay ni Adrian. Nanginginig ako.
"Ok" tipid kong sagot.
"Here" hinawakan niya rin ang kabila kong kamay.
|End of Ayen's POV|
--
Naramdaman ko ang tension sa pagitang naming dalawa.
|Theo's POV|
Paglabas namin sa Malawak na hallway ng Airport. Malayo pa lang rinig ko na ang 'Theo!'. Mas lalong ninerbyos si Ayen.
"Sir this way to Conference" sabi sakin ng isang guard.
Malayo na talaga ang narating ko at kasama ko dun ang mga kambal at lalong lalo na si Ayen. Nandun din si Ayina na inspirasyon ko din, hindi ko maamin sakanya at lalong lalo na sa sarili ko na mahal na mahal ko siya. Basta ang nakatatak sa isipan ko ngayon ay asawa ko si Ayen at ako ang ama ng kambal.
"Dad Look!" turo ni Rhiea sa isang tarpaulin sa may wall ng Arrival Area.
Picture ng isang businessman.
"Kamukha niya po yung nasha magashine na lagi tinitignan ni Mom" sabi ni Rhiea.
Tinitigan ko ng mabuti ang mukha ng businessman.
Hindi ako nagkakamali.
Si Chase.
'The new Generation of Business Tycoons!' caption ng larawan.
Mas lalong pinagpawisan ang kamay ni Ayen nung nakita ang picture.
"Relax Hon. Relax" paalala ko sakanya.
"Thanks. I will" sabi niya.
"Gusto mo bang dumeretso na lang sa kotse at duon na lang ako hintayin?" tanong ko. Baka kasi di pa talaga siya ready. Pero, 6 years na ang nakaraan. Kahapon ko siya nakitang walang malay tao sa dalampasigan. At ngayon araw na ito ay comatose na siya.
"No. I can do this Theo. Trust me." sabi niya.
"That's my girl" nilapit ko ang mukha ko sakanya and I kissed her sa left cheeks.
"KYAAAAAAAAAAAA!" sigaw ng mga tao sa labas. Siguro nakita nila yun at sabay nun may nagflash ng camera.
Kumaway ako.
"KYAAAAAAAAA! THEO!!!" sigaw ulit nila.
@Conference room.
Nakaupo kaming apat sa isang rectangle na table kaharap ng mga Filipino reporters.
"Hello" bati namin at nila.
"First Question" announce nung isang nakatayo
"Why all of a sudden you visit Philippines?"
"I have to attend an annual Party and ipasyal ang family ko"
"Marunong ka pong magtagalog?"
"Yes, Opo"
"Bakit?"
"Maybe because One fourth of my life dito ako nakatira and sometimes I also visit Philippines privately"
"Bakit?"
"My dad is FilAm and my mom is a KoPino, that's why I was raised here when I was 3 to 11"
"And also marry a Filipina?"
"Half Korean and Half Filipina" sagot ko.
"Oh. And that's your twins right?"
"Yes." nginitian ko sila.
"Last Question" sigaw nung host.
"Napansin ko pong kamukha ng wife niyo ang late Natalie Klane Hyo ng Hyo Arch. Firm. Related po ba sila?"
Nagkatinginan kami ni Ayen.
|End of Theo's POV|
---
[MZGa/n: muahahaha! Wait lang. Ubos na ang 5K char.
50 vote for later's UD ty]
M i s s Z e e G e e
BINABASA MO ANG
I'm still Married (Book Two)
Storie d'amoreAng buong akala nila, PATAY na ako. Paano kung magkita kami ulit? Ano ang gagawin ko? Makikikilala pa ba niya ako?All Rights Reserved 2012. Copyright of MissZeeGee
