DAĞLARIN SÖNMEYEN YILDIZI(HAYALET)

34. BÖLÜM

Yeni bir bölüm ile karşınızdayım, umarım okurken zevk alırsınız.

Hepinize iyi okumalar😇😇😇😇

Savaştan Devam

Bilincim yavaş yavaş yerine geliyordu ama hala tam olarak her şey net değildi, bir anda suratıma soğuk su çarpıldı soğuk suyun etkisi ile tam olarak kendime geldim.

Gözlerimi açtım ve kafamı kaldırdım, kafamı kaldırdığımda Topal şerefsizini o pis sırıtması ile karşımda buldum ardından da sesini duydum.

"Merhaba Savaş komutan, seni böyle uyandırmak istemezdim ama bir türlü kendine gelmedin artık kusurumuza bakmayacaksın. Nasıl soğuk su iyi geldi mi? Hahahaha."

"Senin suratını gördüm ya hiç iyi değilim, ne istiyorsun Topal?"

"Cık cık cık acele etme komutan daha konuşacak çok zamanımız var. Bu arada annen nasıl komutan duyduğuma göre çok hastaymış , çok geçmiş olsun istersen bizzat ben ilgilenebilirim annenle."

"Annemi bu işe karıştırma şerefsiz, derdin neyse benimle hallet!"

"Savaş komutan, hayranım senin şu anne sevgine. Ama bir yandan da düşünmüyor değilim, bir insan öz annesi olmadığını bile bile bir başkasını nasıl bu kadar sevebilir?"

"Senin gibi bir şerefsiz sevgiden ne anlar lan! Ayrıca, benim sevgimde ailemde seni hiç ilgilendirmez."

"İşte orada yanılıyorsun Savaş komutan,ya da Yiğit mi demeliyim?"

"Sen, nerden biliyorsun?"

"Hahaha olanları hatırlamıyor musun komutan? Ah bende ki de soru,eğer olanları hatırlasaydın bunca zamandır ailenden geriye kalan tek kişiyi yalnız bırakmazdın, değil mi?"

"Her şey senin yüzünden değil mi?Ben, senin gibi bir şerefsizin yüzünden ailemden koptum.

Ailenden geriye kalan tek kişi derken, ne yaptın lan onlara!"

"Hahahaha sakin ol komutan bana teşekkür etmelisin, eğer seni ailenden almasaydım kardeşin gibi sende çok acı çekecektin ama sen çok güzel bir hayat yaşadın. Acı çekme işide kardeşine düştü hahahahah."

"Ne diyorsun lan sen! Ben senin yüzünden ailemden uzak, bir yalanla büyüdüm. Şimdi de karşıma geçmiş ,bilmiş bilmiş konuşuyorsun.

Ama sana yemin ederim ki aileme ve bana yaşatmış olduğun acının kat be kat fazlasını ben sana yaşatacağım, inan bana bunu büyük bir zevkle yapacağım."

Her cümlemde Topalın suratı sinirden kızardı, aniden yediğim yumruk ile başım yana düştü.

"Sakın komutan sakın bana sesini yükseltme, yoksa o sesini daha erken keserim."

" Hahahaha bak sen , bende şimdi senin gibi bir şerefsizin sözünü dinleyip susarım ya. Hala öğrenemedin şerefsiz, bizim Allah'tan başka kimseden korkumuz yok ama sen bizden korksan iyi edersin."

"Hahaha tıpkı baban gibisin komutan, o da aynen senin gibi konuşuyordu ama en sonunda ne oldu biliyor musun? Karşımda acı içinde can verdi."

"Ne diyorsun lan sen! Ulan sakın ama sakın bu cümlelerini unutma çünkü o cümlelerini zamanı geldiğinde çıktıkları yere geri sokacağım."

Topal şerefsizi benim söylediklerimi umursamadan yanındaki şerefsize döndü ve konuşmaya başladı.

"Asıl misafirimiz  gelene kadar bunu biraz hırpalayın ama dikkatli olun ölmesin, çünkü ikisinin de ölümü benim elimden olacak ."