⚔️The Condition Of Fight⚔️ |Completed|

⚔️مبارزه چهلم: عاشق شدن به سبک یه عقده‌ای⚔️

چشم هاش رو مالوند و کتاب توی دستش رو باز کرد تا بخونه ولی با وجود صدای بلند آهنگ شلوغی که از توی حموم میومد اینکار سخت بود.

مثل این که برخلاف خودش لوهان خیلی از آهنگ های راک و با صدای بلند خوشش میومد و البته این چند ماه سعی کرده بود باهاش کنار بیاد ولی الان سرش درد می‌کرد و نمیتونست تحمل کنه.

"صداشو کم کن!"

"چیی؟!!"

صدای لوهان از توی حموم اومد ولی سهون سرش اونقدری درد میکرد که حتی نتونه صداش رو بالاتر ببره و بهش بگه آهنگش رو کم کنه پس بیخیال شد و سعی کرد موزیک رو ایگنور کنه.

چند لحظه بعد آهنگ قطع شد ولی صدای شرشر آب هنوز میومد. احتملا لوهان خودش متوجه صدای بلند موزیک شده بود و قطعش کرده بود.

که البته این حجم شعور واقعا ازش بعید بود!

نفسش رو از روی آسودگی بیرون داد و خودش رو با کتابش مشغول کرد تا حموم لوهان تموم بشه و بتونه بره توی اتاقش بخوابه.

شاید ده دقیقه گذشته بود که لوهان با یه حوله کویچک روی سرش از اتاق بیرون اومد و داخل آشپزخونه رفت تا آب بخوره.

سهون کتابش رو کنار گذاشت و کش و قوسی به بدنش داد و خواست بلند شد که نگاهس به لباس های لوهان افتاد.

یه باکسر سرمه‌ای و تیشرت قرمز بلندی که مطمئن بود توی کمد خودش بوده!

"اون لباس منه؟"

خیره به تیرشت ازش پرسید و لوهان بطری آب رو کنار گذاشت و سرش رو تکون داد

"اره دم دست بود برداشتمش"

"من بدم میاد کسی لباسم رو بپوشه! لطفاً برو عوضش کن..."

سهون خیلی آروم بهش گفت و لوهان دور دهنش رو با آستین همون لباس خشک کرد.

"خوبه بابا انقدر حساس نباش!"

با بی‌خیالی بهش گفت و سمت اتاقش رفت که صدای سهون متوقفش کرد

"لوهان! عوضش کن!"

لوهان به حالت و لحن جدیش نگاه کرد و بر خلاف میل باطنیش که اذیت کردن سهون بود سرش رو تکون داد و دوباره وارد اتاق سهون شد.

از اونجایی که سهون واقعا روی این موضوع حساس بود و اون شب هم حالش خیلی خوب نبود لوهان کوتاه اومده بود و سهون از این بابت خوشحال بود...

سرش رو عقب برد و به پشتی تکیه داد که با صدای شکستن چیزی از جاش پرید و وقتی فهمید از اتاق خودش بوده سریع وارد اتاق شد.

در رو باز کرد و لوح شیشه‌ای که اولین بردش توی مسابقات ورزشی دبیرستانش رو یاد آور میشد، تیکه تیکه شده کف زمین پیدا کرد.