KALBİMİN KIRIKLARI

BÖLÜM-50

Sabah uyanıp hazırladım. Babamla kahvaltımı edip evden çıktım. Toprak yine beni arabada bekliyordu.

Arabaya bindiğimde yaşanan sessizlik oldukça gergindi. Bu gergin havayı dağıtmak istiyordum.

"Müzik açabilir misin lütfen?"

Müzik açtı. Birkaç kanal değiştirdikten sonra sevdiğimi bildiği bir şarkıyı açtı.
Derin nefes aldıktan sonra cama çevirdim kafamı.

Sessizliği bu defa o böldü. "Demek sürekli buluştuğun o meşhur hoca, Kubilay Hoca'ydı öyle mi?"

"Bu seni ilgilendirir mi?"

"O zamanlar birlikte olduğumuza göre evet."

"Evet. Kubilay Hoca'ydı."

"Kadın sanıyordum"

"Ben sana kadın demedim"

"Erkek de demedin?"

"Sormadın?"

"Sormam gerekiyor muydu?"

"O zaman evet, şuan hayır. Ayrıldık bitti. Hesap soramazsın."

Güldü ama sinirle karışık alaylı bir gülüştü. "Özge, seninle ayrıldık ama düşman değiliz. Arkadaş kalabiliriz istersen?"

"Arkadaş mı? Biz mi?"

"Neden olmasın? Madem bitirdin beni gerçekten.. Yoksa şüphen mi var hala?"

"Yok canım, ne münasebet. Şüphem falan yok. Çok memnunum ben verdiğim karardan. Tamam. Arkadaş kalabiliriz. Anlaştık."

"Anlaştık. Arkadaşım." dedi bastıra bastıra ve aynadan göz kırptı. İçim gidiyordu..

Sonunda okulun önüne geldiğimizde Tuana Hoca taksiden inmişti.

"Aa bu senin kaltak değil mi?"

"Evet o. Arabasız kaldı herhalde" dedim ve güldüm.

"Tamam o zaman. İyi dersler arkadaşım."

"İyi dersler arkadaşım" dedim ve indim. Gülüyordum.

Okula girdiğimde Kubilay'la karşılaştık. Şey.. Kubilay Hoca'yla.

"Günaydın Özge"

"Günaydın Hocam"

"Naber?"

"İyiyim. Siz?"

"İyiyim, seni gördüm daha iyi oldum"

Yanımıza sevgili bayan kaltak geldi.. Nerden çıkmıştı şimdi bu?

"Günaydın Kubilaycııığm. Özge hadi sen sınıfına, hocanla bir şey konuşucam ben." Ağzını yaya yaya konuştuğu yetmiyormuş gibi Kubilay Hoca'nın kolunu tutuyordu.

"Ben de zaten gidiyordum. İyi dersler hocam" dedim ve sınıfa gittim. İğneleyici şekilde söylemiştim ve sinirlenmiştim.

Sınıfa girdiğimde Berk'in yeri boştu. Hemen Berk'i aradım. Çalıyordu ama açmıyordu..

Koridora çıktım ve aramaya devam ettim. Tek arkadaşım okula mı gelmemişti?

Birisi arkadan gözlerimi kapattı. "Ki-kimsin?"

Ellerine dokundum. "Berk?"

"Ahh çok kolay oldu!" dedi ve açtı. Onu görünce çok sevindim çünkü gelmeyecek diye çok korkmuştum. Sarıldım.

"Gelmeyeceksin sandım bi an."

"Korktun mu?"

"E yani. Tek arkadaşımsın."