KALBİMİN KIRIKLARI

BÖLÜM- 34

Babamın İzel'in telefonuna attığı mesajda bizi arka sokakta bekliyor olduğu yazıyordu.
Kuaförden çıktıktan sonra arka sokağa yürümeye başladık.

"Kanka nasıl bir kadındı o yaa?"

"Çok sevimli değil mi?" dedim gülümseyerek.

"Hıı tabi sorma" dedi Yaren

"Ya siz neler konuştunuz öyle?"

"Anlatıcam kanka. Ama sonra."

"Telefonu anlatacak mısın babana?"

"Mecburen yani.." dediğimde arabayı görmüştük. Babam da bizi görmüş olacak ki gülümsedi. Ben yine aynı yerime yerleştiğimde kızlarda binmişti çoktan.

"Bebeğiim!" Babam bana şaşkınlıkla bakıyordu fakat gülümsüyordu da.

"Nasıl olmuş?"

"Mükemmeel.."

"Gerçekten mi?"

"Hayatım, hiç bu kadar emin olmamıştım. Adımı Emin olarak bile değiştirebilirim."

Yüzüm birden ekşimişti. "Iyyy... Ya off.. Çok kötüydü.."

"Haklısın pardon." dedi ve güldü. Sonra dikiz aynasından kızlara baktı.
"Sizler de çok güzel olmuşsunuz bayanlar, siz de kestirseydiniz ya saçlarınızı?"

"Yok Haluk Amca ya iyi böyle" dedi Yaren ve güldük.

"Nereye gidiyoruz?" diye sordu babam.

"Çok şık bir mekân olmasın, spor giyimliyiz. Gitmez"

"Hıım. Nereye gidelim? Balık yer misiniz?"

"Olur" dedi İzel.

"Yani tabiki" dedi Yaren de. Babam da arabayı çalıştırdı.

Şık bir balık restaurantı yerine sahilde samimi bir balıkçıyı tercih etmiş olması üçümüzü de rahatlatmıştı. Masamıza geçip siparişlerimizi verdiğimizde ben konuya girmek için bekliyordum.

"Ben bir şey söyleyeceğim aslında.."

"Söyle kızım?"

"Bugün.. O gizli numara tekrar aradı."

"Dün geceki mi?"

"Sanırım o."

"Kapatacaktın hani gizli numaralara?"

"Kapatacaktım ama unutmuşum işte.."

"Gerek kalmadı zaten" dedi İzel boş bulunarak.

Yaren öksürüp İzeli dürttü. İzelse farkına varıp mahçup mahçup güldü bana bakarak. Gözlerimi devirdim. Ah İzel..

"Bu ne demek şimdi?" dedi babam önce İzel ve Yaren'e sonra bana bakarak.

"Sonra ben sinirlendim falan. Telefonu fırlattım o sinirle. Artık bir telefonum yok anlayacağın."

"Seni sinirlendirecej bir şey mi söyledi? Ne yaptı, ne söyledi?!"

Merak ettiği şeyin bu olması beni mutlu etmişti. Telefondan önce beni düşünmesi.. Güzeldi..

"Şey. Topraktı sanırım. Ya da Toprak'a sesi çok benzeyen biri benimle eğleniyordu. Bilmiyorum."

"Toprak mı?"

"Toprak olduğunu sanmıyorum. Ben benzetmiş de olabilirim."

"Belki de Topraktı?"

"Bu umrumda bile değil. Bir karar verdim. Onu hayatımdan tamamen çıkaracağım. Bu tatile de bu yüzden gidiyorum zaten."