KALBİMİN KIRIKLARI

BÖLÜM-4

Her şey yeni başlıyor! Iyi okumalaar   
Geçmiş günlerin ve ayların aksine rüyamda onu görüp ağlayarak uyanmamıştım. Aksine çok güzel bir şekilde uyandırılmıştım. Evet bir farklılık bekliyordum, günaydın mesajı gibi. Fakat o beni sesiylr uyandırmayı tercih ederek aramıştı. Allahım rüyada mıyım???

Onun sesiyle uyanmak beni sarj etmişti. Aylar sonra çektiğim en güzel uyku ve uyandığım en güzel sabahtı. Telefonu kapattıktan sonra oyalanmadan kalkıp hazırlanmaya koyuldum. Bugün cumaydı ve bu beni ayrıca mutlu ediyordu zaten. Okul formamı giydikten sonra altıma her zaman giydiğim bordo külotlu çorap yerine siyah dizüstü çorap giymiştim. Bugün saçlarımı da açık bırakacaktım! Okuldaki kızlar boya küpü gibi gezerlerken en uyandığım gibi gidiyordum. Bugün farklıydı. Göz altlarıma kalem sürüp çok ince eyeliner çektim. Kirpiklerim zaten dolgun ve uzun olduğundan rimele ihtiyaç duymuyor, ruj veya fondoteni de zaten hiç kullanmıyordum. Aynanın karşında kendime baktım. Çoook uzun zamandır kendime bakmadığımı o an fark ettim.

Hazır olduğumda aşağı inmiştim ve servisin gelmesini beklemeye koyulmuştum. Oysa servisin gelmesine daha çok vardı. Sıkışmıştım bu servis muhabbetinden. Ailem bu şehre alışana dek servisle gidip gelmemi istediği için -ve tabi birazda benim işime geldiği için- otobüsle değil servisle gidip geliyordum. Ama bu benim özgürlükçü ruhuma pranga giydirmekti!!! Bunu bu akşam halletmeli, yarından itibaren diğer yaşıtlarım gibi toplu taşıma araçlarını kullanmalıydım. Bunu aklımın bir köşesine not aldığımda servisim gelmişti bile. Serviste ilk defa herkese selam verip yol boyu uyumamış, yolu izlemiştim.

...

Son tenefüse dek Batuhan, Egemen, Derin ve ben takılmıştık. Eskisinden çok daha iyiydik. Daha rahattık. Okul ilk defa bu kadar eğlenceli gelmişti. Tabi Batuhan ve arkadaşlarımla güzel vakit geçirmemin yanı sıra derslerfe yaptığım atağı ve bugün gelip geçenin "noldu ya sana bi güzelleşmişsiin"  demesi ve hatta "siz Batu'yla çıkıyor musunuuz? Ah sonundaa, siz çok yakışıyorsunuz"  gibi aldığım tepkiler de fazlasıyla iyi hissettiriyordu. Son tenefüste Necla Hoca tarafından Derin ve ben kütüphaneye çağırılmıştık. Bazı düzenlemeler için yardım gerekiyordu.

Kütüphaneye gittiğimizde 9lardan, 10lardan, 11 ve 12lerden 2şer kişi getirilmişti. 9ları çok iyi tanımasam da 10lardan sevimli buludğum iki kız vardı. 12lerden ise Kadir ve ismini bilmediğim fakat okula ilk başladığım sıralarda hoşlandığım gizemli çocuk duruyordu.

Çocuğun adını bilmiyordum ve sürekli olarak baştan aşağı siyah giyindiğinden ona "siyahlı"  diyordum.
Üst sınıflardan bir çok yakışıklı dikkatimi çekmiş olsa da bu çocuğa farklı bir ilgim vardı. Hoşlantıdan farklı. Gizemli buluyordum. Ve gizemli insanları çözmeyi hep sevmişimdir!!
Tabi siyahlıyı çözmeyi hiç denemedim. Üst sınıflardan yakışıklı bulduğum birkaç çocukla flört etme şansını yakalamışsam da ona yaklaşmaya bile cesaret bulamamıştım. Ondan ciddi anlamda hoşlanmıştım fakat garip bir yapısı vardı. Baştan aşağı siyah giyerdi. Içinr kapanık gibi duruyordu, kapalı bir sır kutusu gibi. Fakat çevresi felaket genişti ve aşırı popüler bir çocuktu. Tayfası vardı. Ve o tayfanın lideriydi! Sıradan bir arkadaş grubundan bahsetmiyorum. Fazla vahşi, fazla yırtıcılar... Sürekli kavga ettiklerini duyuyordum. Etraflarında onlarca kız pervaneydi. Tüm tayfasının çok güzel sevgilileri olduğunu biliyordum. Fakat siyahlının özel hayatına dair hiçbir şey bilmiyordum. Adını bile!
Hayatı ile bildiğim çok az şey vardı bunlardan biri de çok piç ve ukala olduğuydu. Birkaç defa ona bakarken yakalanmıştım ve bakışlarıyla beni dövmüştü resmen. Ah tabi birde simsiyah, oldukça pahalı gözüken spor arabasıyla geliyordu. Ara sıra görüyordum. Zengin oldukları da kıyafetleri ve arabasından belliydi. O zaman niçin devlet okulundaydı? Evet, burası çok iyi eğitim veren bir lise. Fakat gidebileceği onlarca özel okul var ve birçoğu da bu okuldan on kat daha iyi.