Fate:The Winx Saga-Wróżka wszystkich żywiołów

W Drogę - Rozdział XXIII

-Iiii koniec - Jones zasunęła plecak. Spakowała najpotrzebniejsze ubrania, trochę pieniędzy, telefon, koc, latarkę i mapę. Tym razem mieli zamiar teleportować się do stolicy, a stamtąd pieszo wyruszyć do wszystkich trzech miast. Tatiana poprawiła czarny kostium specjalisty który miała na sobie i upewniła się że miecz jest bezpieczny. Bianca zapukała i zaglądnęła do środka.
-Już gotowa? - Spytała, opierając się o drzwi.
-Gotowa- Potwierdziła Tat, odgarniając włosy z twarzy.
-To chodźmy - Uśmiechnęła się Bian.

Max Williams czekał na swoje przyjaciółki już naprawdę długo, zaczynał już się zastanawiać czy nie pomylił godzin. Gdy miał już wyciągać telefon i dzwonić do Tatiany, w oddali zobaczył trzy znajome sylwetki.
-Co tak długo? - Zapytał, gdy Bianca, Tatiana i Max w końcu do niego dotarli. Bianca przewróciła oczami.
-Tatiana jakimś cudem przewróciła swój plecak i wyspała wszystkie rzeczy - Wyjaśniła - Musiałyśmy wszystko pozbierać.
-To nie moja wina - Zaprotestowała Jones- To ten plecak jakiś taki wadliwy.
-Dobra, najważniejsze że już jesteśmy w komplecie - Uciął Antonio patrząc na Maxa z miną "Współczuję Ci chłopie, będziesz musiał się z nimi męczyć"
Max westchnął i spojrzał na dziewczyny.
-Dokładnie, Antonio ma rację. Musimy się zbierać - Poparł kolegę i popatrzył na Jones- Tatiana, masz naszyjnik? - Tia skinęła głową i sięgnęła na szyję. Nagle jej oczy szeroko się otworzyły.
-Kurw.. - Warknął Max, widząc jej minę.
-Zostawiłam w pokoju, już biegnę - Krzyknęła i wystartowała biegiem.
Bianca jęknęła, a Max przetarł twarz dłonią.

Taaaa... To będzie dłuuuuga podróż..

Bianca Smith uściskała Antonio mocno. Tatiana w końcu wróciła z naszyjnikiem, teraz żegnali się ze Tonio i już za chwilę mieli się teleportować.
-Uważaj na siebie Bian-Szepnął Fernandez Biance na ucho i puścił ją. Tatiana i Max wymienili porozumiewawcze spojrzenia, które Bianca umyślnie zignorowała. Tat też szybko uściskała sąsiada, Max poklepał go po ramieniu. Smith spojrzała na współlokatorkę, która sięgnęła po naszyjnik.
-Trzymajcie się tam - Zawołał jeszcze Antonio, zanim Bianca, Max i Tatiana rozpłynęli się w powietrzu.
Auuu...
Pomyślała przyjaciółka Tatiany, lądując tylną częścią ciała na twardej ziemi.
-Dobra, jesteśmy - Max wstał jako pierwszy i teraz pomagał dziewczynom wstać- I co teraz? Nie można się teleportować do tych miast?
Skulił się delikatnie pod surowym wzrokiem Tatiany.
-Czy ty w ogóle słuchałeś Silvy? Mówił, że miasta wykorzystywane podczas wojny jako "stacje" dla żołnierzy, są objęte potężnymi zaklęciami anty-teleportacyjnymi- Wyjaśniła, kręcąc głową.
-No, niby tak, ale ty w swojej wizji przeniosłaś się do tego miasta - Zauważył Max.
-Tak, ale to dlatego, że połączenie umysłowe, a teleportacja fizyczna to dwie różne rzeczy - Odpowiedziała, wzdychając na minę Maxa - Kiedyś Ci to rozrysuję.
-Dobra, ludzie - Przerwała im Bianca - Jak już skończyliście swoje kłótnie małżeńskie, to ruszcie swoje cztery, a razem osiem liter i chodźcie, musimy sprawdzić na mapie do którego miasta mamy najbliżej.
Jones wyjęła z plecaka mapę i pochyliła się nad nią.
-Więc tak, najbliżej jest do Ghost City- Powiedziała, przesuwając palcem po mapie - Tylko 100 kilometrów.
-Ile?! - Wrzasnęła Bianca.
-Miasto Ducha? - Zapytał w tym samym momencie Max. Tatiana przewróciła oczami, słysząc ich pytania.
-100 kilometrów, i tak-Odpowiedziała na ich pytania. Bianca uświadomiła sobie, że "Ghost City" to raczej nie jest przypadkowa nazwa i zadrżała przerażona.
-Tati, ja nie chcę zostać zabita przez ducha- Szepnęła, drżąc na całym ciele. Jones spojrzała na nią z politowaniem.
-Duch to istota nie materialna, nie może nic Ci zrobić - Zaczęła tłumaczyć - No chyba że chodzi o poltergeista, on może przesuwać rze-Urwała, widząc ich niezrozumiałe miny- Czy Wy naprawdę nie czytaliście żadnych książek o magii? - Zapytała załamana. Max i Bianca spojrzeli na siebie i równocześnie odpowiedzieli:
-Nie.

Rozdział trochę dłuższy od poprzedniego, mam nadzieję że się spodoba ;)
Do zobaczenia miśki!
~M