Dangerous LOVE [Boys Love]

Chapter 30

*someone's point of view*

Tumatawa ang tatlong lalake habang nakikitang nagkakagulo ang lahat ng tao sa Gymnasium,pinindot nila ang isang botton dahilan para sumabog ang malakas na bomba,maraming napurohan sa nangyari,maraming nasaktan isa naroon si joshua na nataman ng bala sa dibdib.

Pag daan pa nang ilang minuto ay dumating ang mga boombero at mga pulis kaya dalidaling umalis ang  tatlong lalakeng nakaitim.

*Xander's point of view*

"Doc,kumusta po boyfriend ko?"tanong ko sa doctor

"Mr,xander, comatose po ang pasyente,hindi po natin alam kung kailan sya magigising,pero masaya kami kase lumalaban sya,"sagot na mn ng doctor,nalungkot ako iwan ko kung ano ang mararamdamn ko sa tinuran ng doctor,

"Cge,my isa pa akong pasyente"dogtong nyapa uli.

Agad naming pinuntahan ang kwarto ni joshua,kasama sina benjie.

Nakakabet sa kanya ang oxygen,dextrose,at iba pang kasangkapan na diko alam ang tawag,diko namalahay na tumulo na  mn ang luha ko umiyak na na mn ako sa harap nya,naupo ako sa upoan diko sya magawang hawakan baka kase may masamang mangyari maspinili ko nalng ang umiyak at pinatulu ang sandamakmak na luha galing sa aking mata.

"Tahan na  xander,di gugustohin ni joshua na ganyan ka!"saad ni ethan.

"Ako dapat anjan eh,hindi sya!huhuhu..."

"Hindi,psssshh,tahan na niligtas nya ang buhay mo,manalig nalng tayu na gagaling sya."sagot nya sakin.

Niyakap uli ako ni ethan at si benjie ay nakaupo lng na parang pinipigilan ang mga luhang tumulo

Maya maya pa ay dumating na ang mga parents namin ni joshua,umiyak din ang mama ni joshua sa nakita nya sa anak nya,niyakap nya ito at humagulgul ito ng subra,umiyak narin sa mommy at si daddy namn ay katulad ni benjie na pinipigilan ang luha.

Ilang oras ang nakalipas ay tumahan na ako sa kakaiyak,pero ang mama ni josh ay tumutulo parin ang luha,niyakap ko sya at sinubokang patahanin.

Gabi na pero nakatoon parin ang atensyon ko kay josh,kala koba masaya ang arw nato kase makakapagtapos na kami?pero bakit ganon?bakit si joshua pa?

Ayw kung kumain gusto ko palaging nakatingin kay joshua,aya kung mawala ang tingin ko sa kanya,sinusubokan ako pakainin ni ethan.

"Xand,kumain kana plss..baka magalit sakin si joshua!"tugon ni ethan habang hinihimas ang likod ko.

"Aya kopang kumain,busog pa ako!"tanging sagot ko.

"Pero xand---------

"Pwede ba ethan!!wag mokong pilitin kumain kase ayw ko nga diba?"diko na sya pinatapos  sa pagsasalita ng sinigawa ko sya

"Sorry xander kung makulit ako,gusto ko lng namn kumain ka eh,"sagot nya uli sakin pero dina ako nagreply,hinimas nalang ni Benjie ang likod ko,kaming tatlo lng ang naiwan ditu,umuwi ang mga parents namin babalik nalng dw sila bukas.

Kinabukasan............

Nagising ako,at anditu parin ang sa hospital,nakita kung nakatingin sakin si ethan sakin malungkot ang mukha nya.

"Gising kana pala,likaw kumain ka kung gusto mo"sabe nya sakin,tumango nalng ako bilang tugon.

"Asan nga pala si benjie?"tanong ko sa kanya

"Lumabas my binili lng!"sagot nya sakin.

Kumain ako at nagsimulang lumamon,naguilty ako sa ginawa ko sa kanya kagabi nagaalala lng sya pero yun ang ginagawa ko sa kanya.

"Ethan!"

"Hmmm?"

"Sorry kagabi,sorry sa ginawa ko!"

"Oky lng xander,naiintindihan kita,wag kang magsorry oky lng yun!"sagot nya sakin,dina ako nagsalita pa at nginitian ko nalng sya,nakaupo kami dalawa.

Pagkatapos kung kumain,ay hindi kona inalis ang tingin ko kay josh na nakahiga,kahit maghapon akong nakatingin sa kanya ay gagawin ko gumaling lng sya.

"Xander,meron kapa bang ibang bestfriend dati aside kay joan?"tugon ni ethan.

"Meron pa,si bernard,o mas kilala ko bilang si kilay."sagot ko sa kanya.

"Bakit kilay?"

"Kase subrang kapal ng kilay nya at salubong pa ito,pero bestfriend talaga namin yun ni joan,namiss kona nga yun eh!"

"Asan ba sya?"

"Pagka highschool kase namin ay dinala sya ng papa nya sa ibang bansa,at wala na kami balita sa kanya ngayun,cguro tapos narin sya sa pagaaral"

"Eh pano kung bumalik sya?"sagot namn ni ethan sakin.

"Syempre,magiging masaya ako kase nakita ko ulit sya!"sagot ko namn sa kanya.

"Xander ano kase,"

"Ano yun ethan?"

"A.eh.wala kalimutan mo nalng!"

Dinalng ako nagreact pa pero alam ko my sasabihin sya sakin or iwan.

*Kling,kling!*

Agad kung kinuha ang cellphone ko dahil my tumatawa ditu,unknow number ang nakalagay.

"Hello?"

"Oh,hello xander,buti namn sinagot mo?"boses ni chimon ang narinig ko,"at bakit naka sagot kapa?diba dapat patay kan?"dugtong nya pa.

"Hayupp,ka chimon ikaw ang pakana ng lahat ng ito,nanganganib ang buhay ni joshua dahil sayu!"sagot namn sa kanya,bigla syang natahimik saglit.

"Pano mo nasabing ako ang dahilan?ano ipapupulis moko?then do it,alam nating dika nila papaniwalaan kase wala kang ibidensya na ako ang dahilan!"sagot nya sakin napakuyom ako ng kamay sa mga tinuran nya.

"Sabihin mo mn o hindi,alam ko kagagawan moto lahat,humanda ka sakin pagbabayaran moto!"pasigaw na sagot ko sa kanya.

"Then do it xand,im waiting,dugo din ang ipang lalaban ko sayu!"sagot nya sakin,agad nya pinatay ang cellphone.

Napakoyum ako sa mga tinuran nya kasabay ng galit at hindi ko maiwasang isipin na patayin sya pero alam kung mali ito,hinimas nalng ni ethan ang likod ko kase alam nya na galit na galit ako.

*Jesters point of view*

"Sino ang bumaril kay joshua?sino!!"sigaw ni chimon samin habang tinutotok ang baril saming lahat na mga tauhan nya,"ayw nyong sumagot?cge mamatay kayung lahat!"galit na galit na galit sya.

"Sya po!"itinuro ng isa ang kaharap nya,

"Bang!!!!"

Sa isang iglap lng at isang putok ng baril ay bumagsak sa sahig ang isang kasamhan namin,walng umimik saming lahat.

"Masdan nyo!ang mangyayari sa inyo kung my ginawa kayung diko nagustohan!"sigaw nya samin,"naiintindihan nyo ba!!!!!"dugtong nyapa.

"Opo asher!!!!"tanging sigaw namin,habang iba ay parang takot na mamatay.

Madugo ang maginging laban,kaya xander magiingat kayu,baliw ang magiging kalaban nyo.