Dangerous LOVE [Boys Love]

Chapter21

*xander's point of view*

Ayw ko syang makita,ayw ko syang maamoy,galit na galit ako sa kanya,wala sya ng mga panahon na kailangan ko sya,mas inuna nya pa si chimon at ang kanyang gustong malamn.

Anditu ako sa sulok,nagmomokmok,umiiyak,ayw kung bumaba para kumain,ayw kung makakita ng tao,gusto kung mapagisa,gusto ko maramdamn ang anak ko,gusto kung mahalikan,gusto kung alagaan,pero wala ba sya,wala na ang isa pang nagpapasaya sa buhay,hindi ko alam kung ano ang mangyayari pa bukas.

.....

Nagriring ang cellphone ko,at alam kung si joshua,wala akong panahon para makipagusap sa kanya,ayw ko marinig boses nya.

Nakatulug at bumaba para uminom ng tubig,h habang umiinom ako ay nakaramdam ako ng hilo,umiikot ang paningin ko,nabitawan  ko bigla ang baso dahilan ng pagkabasag ng baso,tumalsik sa tuhod ko ang mga bubug at dahilan ng pagkasugat nito,natumba ako at nawala ang liwanag ko puro dilim ang nakikita,nawalan ako ng malay..

*Joshua's point of view*

Hindi ko alam ang gagawin ko,pero diko sya susukoan lahat gagawin ko magbalik lng ang mahal ko,diko kayang di ko sya makausap o makita,di nya sinasagut ang mga tawag ko.

....

Diko alam pero kahit ayw na nya akong makita ay pupuntahan ko sya sa bahay,agad kung pinaandar ang kotse at umalis,kung tatanongin nyo,binigay sakin to ni chimon ang kotse,pero kapag nagbalikan kami ni xander ibabalik ko ito sa kanya.

Bukas ang gate kaya agad akong nakapasuk,walang lock ang pinto pumasok ako,wala akong nakitang tao,pumunta ako sa salas ngunit walang tao,pagpunta ko aa kusina ay nakita ko ang nakahandusay na si Xander,agad ko syang binuhat,tinapik ko ang mukha nya pero ayw nya magising,nagaalala na ako,agad ko syang dinala sa pinakamalapit na hospital.

......

Nakatingin ako ngayun kay xander  na di parin gising,nakita ko ang binigay ko sa kanya dati na kwentas noong nagtapat ako sa kanya na mahal ko sya,nakita ko ang BF pendant at kahit papano ay ngumiti ako,di parin sya nagbago subrang gwapo parin nya at kyut,namiss ko yung dati na masaya kami,di sya galit sakin,at mahal na mahal na min isat isa,sa kabila ng ngiti ko ay sabay na mang tumulo ang mga luha sa mata ko,its hurt lalo,mahal ko sya pero galit sya sakin.

......

*Xander's point of view*

Idinilat ko ang mata ko,isang puting kwarto ang nakita ko,medyo masakit ang paa ko,naka bandage ito dahil sa sugat na natamo ko sa bubug ng baso,bumangon ako habang hawak ang ulo ko,pagtingin ko sa kanan ay nakita ko na si joshua ay natutulug habang nakaupo,nakasandal ang ulo nya sa kama na hinihihaan ko.

Iwan koba bigla akong nakaramdam ng awa sa kanya,tinitingnan ko ang mukha nya,walang nagbago mas nanging maamo ang mukha nya,hinawakan ko ang ulo nya at hinihimas ang buhok.

.....

Agad agad kung inalis ang kamay ko ng bigla syang nagising,hindi ako tumingin sa kanya pero sya ay ngumiti ng nakitang gising na ako."buti na mn gising kana!"sabe nya  sakin,tumango nalng ako at sinabeng"ano ang nangyari?"

"Nakita kitang nakahandusay sa kusina nyo,buti nalng ay nagpunta ako sa inyo at nakita kita,kaya agad kitang dinala ditu!"mahinhing pagkakasabe nya.

"Salamat!"Diko namalayang tumulo na ang luha ko,pero diko din akalain na pupunasan ni joshua gamit kamay nya,habang pinunasan nya ay nakatingin ako sa mata nya.

.......

Agad ko itong inalis ng dumating si doc,tumayo si joshua para tunungin ito"doc kumusta na mn po boyfriend ko?"nagulat ang doctor sa sinasabe nya halatang nagulat sya magboyfriend kami.

"Upon checking him kanina,wala na mn tayung problema,kailangan nyang magpahinga at wag nang masyadong umiyak,dahil nakakahina sa katawan ang pagiyak,pwede na kayung lumabas!"saad ng doctor.
.......

Palabas na kami ng hospital,aalayan sana ako ni Joshua pero tinanggihan ko sya nauna syang naglakad sakin palabas,nakasunod ako na hindi namn malayo ang destansya,sumakay kami sa kotse at umalis.

Habang nagmamaniho sya ay bigla nyang hinawakan kamay ko at huminto sa my gilid ng daan,bigla nyang hinawakan ang kamay ko ng mahigpit at tumingin sakin,"im sorry!"lumingiw ako pero hinarap nya ang mukha ko sa mukha nya,dahandahan nyang nilapat ang labe ni sa labe ko,hinalikan nya ako,"im sorry xander,i miss you so much!can we go back to the day na masaya tayu!"tumutulo ang luha nya habang sinasabe yun pero mas tumulo ang luha ko,hindi ko mapigilan sarili ko,na miss ko rin lalaking to,at mahal na mahal ko parin sya.

Hinalikan ko sya ng madiin,hinawakan nya pisngi ko habang naghahalikan kami,"im sorry din josh,mahal na mahal kita!"pagsabe ko noong ay ngumiti sya,hinalikan nya ako ulit at pinaandar ang kotse.

Sa bahay.....

Inaalalayan nya ako papasok ng bahay,sumalobong samin si manang at kumoha ng tubig,pinaupo nya ako sa sofa at tumabu sya sakin.

"Xander! Thank you and im sorry ulit,wala ako noonh kailangan moko!"diin nyang pagkakasabe sakin.

"Napapatawad kita josh,pero ang sakit na nawalan ako,ay matagal pa bago mawala,wala na ang isa pang magpapaligaya sakin!"tumulo na mn luha ko,pinunasan na mn nya ito.

"Mamahalin kita,mamahalin kita higit pa sa buhay ko xander,i love you,im always here for you,im your prince and you are ny sword,tandaan mo yan!"hinalikan nya noo ko at tumulo din luha nya.

Sabay kaming kumain kasama si manang naghanda si manang ng maraming pagkain,biglang bumukas ang pinto at iniluwal nito si ethan rizah at joan,umupo sila  sa sofa,inaaya namin silang kumain at gad silang umupo upang salohan kami.

Napansin kung naiilang si ethan kay joshua dahila alam ko galit din sya ditu,pero natahimik kami ng nagsalita si ethan.
"Bro! pasensya kana sa nagawa ko ng nakaraan diko na napigilan sarili ko,naawa ako kay xander!"

"Nako wala yun kulang panga isang ang isang sapak para sa nagawa ko!"nagngitian na sila at oky na sila.

"Joshua!noong mga panahon na wala ka,at di karin namin nakita sa school,asan kaba noon di kaba pumapasok?"biglaang tanong ni joan.

"Pumapasok ako,hindi ako nagpapakita sa inyo kase ayw kung mamimiss si xander,kase nagpapahina sakin ang pagkamiss sa kanya,pumapasok ako pero iniiwasan ko ang mga lugar na pinupuntan nyo!"sagot na min ni joshua.

"My sasabihin ako sa inyo,isa ito sa mga nalamn ko ng mga panahon na yun,at sa tingin ko mas lalo pa tayung magiingat sa darating na mga araw,oras,buwan at taon."

Nagsitahimik ang lahat......