F*ck buddies

18. Αλλαγή πορείας

Κοιτούσα το κινητό μου αντί να παρακολουθώ την διάλεξη του καθηγητή στη φυσιολογία και απλώς περίμενα για το πότε θα σχολάσουμε. Η εβδομάδα ήταν πολύ κουραστική, είχα κάθε μέρα εργαστήρια και περνούσαμε πόσες ώρες στο αμφιθέατρο μαζί με τα παιδιά. Ο Στέφανος ήταν το "σπασικλάκι" της παρέας και παρέσυρε και εμάς άθελά του. Όχι ότι μας έκανε κακό, αν δεν ήταν και εκείνος μπορεί να χρωστούσαμε τα μισά μαθήματα του έτους.

Η Μίνα δίπλα μου κρατούσε σημειώσεις ενώ ο Δημήτρης έπαιζε τρίλιζα με τον διπλανό του. Τελευταία, ο Στεφ είχε βγει μερικές φορές μαζί του οπότε με τον καιρό άρχισε να ενσωματώνεται στην παρέα. Ήσυχο παιδί και με πλάκα, γελούσαμε συνεχώς.

Μπήκα στο Μessenger για να δω αν ο Φίλιππος είχε διαβάσει το μήνυμα που του είχα στείλει από χθες το μεσημέρι. Μπα, τίποτα.

Ενεργός πριν από 1 ώρα.

Ξεφύσησα κάπως εκνευρισμένη και έβαλα το κινητό στην τσέπη του μπουφάν μου. Αν δεν ήθελε να βρεθούμε ας το έλεγε ξεκάθαρα.

Δεν ξέρω τι τον είχε πιάσει και είχε εξαφανιστεί έτσι πάλι. Τα Χριστούγεννα είχαμε παρεξηγηθεί για τον ίδιο ακριβώς λόγο και τώρα έκανε τα ίδια. Μόνη μου παρεξηγήθηκα τέλος πάντων, αλλά είχε ζητήσει συγγνώμη.

Όταν ζητάς συγγνώμη για κάτι δεν υποτίθεται πώς έχεις μετανιώσει που φέρθηκες με τέτοιο τρόπο;

Δεν είχαμε τίποτα ουσιαστικό μεταξύ μας, αλλά ρε γαμώτο, πέραν όλων των άλλων, ήμασταν και φίλοι εμείς οι δύο. Έτσι έκανε αυτός με τους φίλους του; Εξαφανιζόταν χωρίς εξηγήσεις, χωρίς τίποτα;

Και από την άλλη, σκεφτόμουν μήπως εγώ είμαι η υπερβολική της υπόθεσης. Δεν ήμασταν μαζί, απλώς κάναμε σεξ. Οπότε θα μπορούσε να πει κάποιος πως δεν είναι υποχρεωμένος να μου δίνει αναφορά στο που είναι και τι κάνει, ούτε να μου απαντάει αμέσως στα μηνύματα, ούτε να νοιάζεται για εμένα.

  "Θα έρθεις σήμερα, έτσι;" η Μίνα έσκυψε και ψιθύρισε στο αυτί μου.

  "Δεν ξέρω ρε συ. Είμαι πολύ κουρασμένη" βρήκα μία δικαιολογία. Στην πραγματικότητα, είχα χαλαστεί πολύ με την συμπεριφορά του Φίλιππου.

Γενικότερα δεν βρισκόμασταν τόσο συχνά όσο πριν και παρόλο που έλεγα ψέματα στον εαυτό μου ότι χανόταν επειδή είχε διάβασμα και κλινικές ήξερα πολύ καλά ότι έβρισκε χρόνο γι' αυτά που ήθελε να κάνει. Έβλεπα stories από φίλους του και από τον ίδιο μου τον αδερφό. Μάλλον με περνούσε για ηλίθια εκείνος, τι να πω.