Ο Φίλιππος ήξερε πόσο πολύ λατρεύω τα μουσεία και επισκεφτήκαμε κιόλας τρία μέσα στις δύο πρώτες ημέρες που βρισκόμουν στην Στοκχόλμη. Είχε πάρει άδεια από το νοσοκομείο για να περνάμε όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο μαζί όσο ήμουν εδώ. Ήταν γλυκός και καλός μαζί μου όπως πάντα και κρατούσε όσες αποστάσεις χρειαζόταν. Δεν ξέρω, ίσως σαν φίλοι τελικά να τα πάμε καλύτερα απ' ό,τι σαν ζευγάρι.
Ως συνήθως δεν είχαμε αναλύσει τίποτα για εμάς...
Από το πρωί ήμασταν έξω και βλέπαμε την παλιά πόλη. Ύστερα πήγαμε για φαγητό και περίπου στις 8 το απόγευμα γυρίζαμε προς το διαμέρισμα.
Μπήκα στο ασανσέρ γελώντας με το αστείο του Φίλιππου και εκείνος με ακολούθησε. Είχαμε πιει ούτε 'γώ δεν ξέρω πόσα λίτρα κόκκινο κρασί και το κεφάλι μου σε συνδυασμό με το αλκοόλ και την κούραση γύριζε. Το αίσθημα μίας γλυκιάς αναπάντεχης ζαλάδας κυριαρχούσε.
Ακούμπησα την πλάτη μου στον τοίχο του ασανσέρ και κοίταξα το αγόρι με τα καστανόξανθα μαλλιά χαμογελώντας. Εκείνος πάτησε το κουμπί για τον πέμπτο και γύρισε την προσοχή του σε εμένα χωρίς να χάσει χρόνο. Περπάτησε με πονηρό χαμογελάκι και στάθηκε δίπλα μου ακριβώς όπως εγώ.
"Τι είναι ρε Φιλιππάκο;" ρώτησα δήθεν με νάζι.
"Τι να είναι ρε μικρή;" μιμήθηκε τη φωνή μου και γέλασα.
"Όλο περίεργα με κοιτάς απ' όταν ήρθα" απάντησα αυτό που σκεφτόμουν. "Συμβαίνει κάτι;" ύψωσα το φρύδι μου.
"Προσπαθώ να θυμηθώ γιατί χωρίσαμε εμείς οι δύο" κορόιδεψε εν μέρει. Φυσικά και θυμόταν. "Α, ναι. Η Αννούλα μοίρασε χυλόπιτες".
Κατσούφιασα. "Έλα ρε Φίλιππε! Μη λες τέτοια".
Την ώρα που το ασανσέρ σταμάτησε ο Φίλιππος έπεσε πάνω μου και βάζοντας το χέρι του στον λαιμό μου με φίλησε απροειδοποίητα. Προσπάθησα να απομακρυνθώ, αλλά ήταν μάταιο. Πώς μπορούσα να αντισταθώ όταν λαχταρούσα αυτό το φιλί κάθε φορά που τα μάτια μου έπεφταν στα χείλη του; Σφράγισα τα βλέφαρά μου και άφησα τον ευατό μου ελεύθερο. Χωρίς δεύτερες σκέψεις έφερα τα χέρια μου ανάμεσα από τα μαλλιά του και τον φίλησα πίσω, οι ανάσες μας γρήγορα έγιναν πιο έντονες και βγήκαμε από το ασανσέρ χωρίς να απομακρυνθούμε ο ένας από τα χείλη του άλλου.
ESTÁS LEYENDO
F*ck buddies
Romance- Λοιπόν;! ρώτησα με σταυρωμένα χέρια. - Είσαι σίγουρη ρε Αννούλα; ήρθε και στάθηκε απέναντί μου. - Πόσες φορές ακόμη πρέπει να στο πω για να σιγουρευτείς ότι είμαι έτοιμη; απάντησα ξεφυσώντας. - Υποσχέσου ότι δεν θα με ερωτευτείς μετά απ' αυ...