F*ck buddies

41. Αδυναμίες Παραμονής

Έχωσα το κεφάλι μου στον λαιμό του Φίλιππου λίγο πριν νιώσω έτοιμη να τελειώσω. Η κάψα χαμηλά στο στομάχι μου έφτανε στο απόγειό της παρά του ότι ήταν η τέταρτη φορά μέσα σε μία μέρα που κάναμε σεξ. Γραπώθηκα από την μυώδη πλάτη του και δάγκωσα τον λαιμό του στην προσπάθειά μου να μην ουρλιάξω το όνομά του.

Κινούμουν πάνω του γρήγορα καθώς τα χέρια του μεταφέρθηκαν πιο κάτω για να με κρατήσουν καλύτερα κοντά του. Έβαλε περισσότερη δύναμη και στην θέση που βρισκόμουν μπορούσα να ακούσω την αναπνοή του να τρέχει χιλιόμετρα. Ακριβώς όπως η δική μου, η καρδιά κόντευε να βγει από το στήθος μου.

"Φίλιππε!" αναστέναξα δυνατά όσο και αν δαγκωνόμουν να μην φωνάξω.

Τέντωσα το σώμα μου πάνω του και τελείωσα ενώ ήδη βρισκόταν μέσα μου. Άφησα όλο μου το βάρος χαλαρό και έπεσα στην αγκαλιά του αδύναμη για οτιδήποτε καινούριο αυτή τη στιγμή. Είχα μουδιάσει ολόκληρη, πώς γίνεται να αισθάνεσαι τέτοιο πράγμα μετά την τρίτη φορά; Τόσο καιρό είχα ξεχάσει πόσο αναθεματισμένα καλή ήταν η χημεία μας στο κρεβάτι.

Με κανέναν άλλο δεν αισθάνθηκα να παραλύω. Ίσως δεν ήταν μόνο το πόσο έμπειρος ήταν ο Φίλιππος στο κρεβάτι, ίσως ευθυνόταν και το πόσο τρελή και παλαβή ήμουν γι' αυτόν.

Τύλιξε τα χέρια του γύρω από την πλάτη μου και αφού έπεσε πίσω στο στρώμα με πήρε μαζί του κρατώντας με σφιχτά πάνω του. Ακούμπησα το κεφάλι μου στο σκληρό του στέρνο και κλείνοντας τα μάτια μου απολάμβανα τους χτύπους της καρδιάς του που σιγά σιγά επέστρεφαν στον κανονικό τους ρυθμό.

Στα τυφλά έσυρα το χέρι μου στο μάγουλό του και το χάιδεψα μαλακά με τις άκρες των δαχτύλων μου. Εκείνος γύριζε κυκλικά τα ακροδάχτυλά του στην πλάτη μου. Κάπως έτσι βρισκόμουν ένα βήμα πριν με πάρει ο ύπνος στην αγκαλιά του εξαιτίας της χαλάρωσης.

"Μου έλειψε να γαμιόμαστε όλη μέρα" σχολίασε ωμά και γέλασα.

Ακούμπησα το σαγόνι μου στο στέρνο του και τον κοίταξα με αθώο ύφος για να τον πειράξω.

"Και εμένα".

"Έμαθες και καινούριες στάσεις βλέπω" ειρωνεύτηκε και γέλασα ακόμη περισσότερο. "Μπράβο, Αννούλα. Εξελίχθηκες μακριά μου".

"Σιγά την στάση ρε Φίλιππε" τον πείραξα και συνοφρύωσε. "Έχω μάθει και καλύτερες, τις κρατάω για το τέλος" συνέχισα περιπαιχτικά.

Τσίμπησε τον κώλο μου κάνοντάς με να βγάλη μία κραυγή πόνου ανάμεσα από τα γέλια μου. Δεν μπορούσα να κρατηθώ ούτε λίγο σοβαρή γαμώτο κοντά του.