MEHİN | ᏖÖᏒᏋ

~23

23. Bölüm:

"Hiçbir yere gitmiyorsun Mehin!"

"Baba ama sandığım gibi değilmiş ki."

"Ben seni nasıl aldım sen farkında mısın? Perişan haldeydin. Sandığın gibi olmaya bilir ama seni o hâle getirdiklerini gördükten sonra izin vermem."

Ahmet Bey bütün siniriyle kızına karşı kırıcı olmamak için kelimelerini ona göre seçerken, aynı zamanda yüzüne de bakmadı. O sırada çalan kapıyla, Meryem Hanım da kapıyı açmış ve Karan'ı içeriye alıp almamak konusunda tereddüt etmişti.

"Girebilir miyim?"

"Babası çok sinirli, bence Mehin'i bugün götürmemelisin."

Karan duruşunu dikleştirip içeriye girerken Meryem Hanımın uyarısını dinlemedi. Mehin'e kendini ifade ettikten sonra babasının ne dediğini çokta önemsemiyordu.

"Mehin odana gir."

Ahmet Bey Karan'ı gördüğü anda tepesi iyice atarken, bu sefer ciddi anlamda yükseltmişti sesini.

"Ahmet amca, ortada gerçekten yanlış anlaşılan bir durum var. Ben bunu Mehin'e de açıkladım."

"Hayır, orta da yanlış bir durum var. Senin eski sevgilinin, karının yaşadığı konağa gelmesine izin vermen gibi... Yani biz yanlış anlamamışız."

"Bakın, Devin'le ne öncesinde ne de şu an aramızda hiç bir şey geçmedi. Üstelik merak etmeyin Mehin isterse farklı bir evde tutabiliriz veya Devin'i de o konaktan gönderedebiliriz."

"Bu sözlerin benim için bir itibarı yok. Bugün babana da söyledim, zamanın da güvendim ve siz o güveni boşa çıkardınız. Şimdi uzatma ve evimden çık. Göndermiyorum kızımı."

"Bende Mehin olmadan gitmiyorum."

"Ulan bana bak!"

Mehin, babasının Karan'ın yakasına yapışmasıyla direk aralarına girerken, annesi de kocasının kollarından tutup geri çekmişti.

"Baba lütfen..."

"Bırak gitsin Ahmet. Yeni evli onlar, olacak böyle tartışmalar. Ne yapacaklar, boşansınlar mı?"

"Tabii boşanacaklar, ben kızımı üzmek istesem bunlara mı verirdim onu!?"

"Bakın saygımdan susuyorum. Ama ben Mehin'i bile isteye asla üzmem. Bu saatten sonra da kızınızı boşamam. Ha eğer siz yine Mehin'in üzüleceğinden korkuyorsanız, istediğiniz zaman kapılarımız açık. Her an arar, veya ziyarete gelebilirsiniz."

Ahmet Bey biraz daha kendine hakim olup, sakinleşirken ellerini, Karan'ın yakasından çekti. Buna en çok etkili olan da, kızının dolu gözleri olmuştu.

"En ufak bir şey olsun Karan, Mehin'i yanıma almakla kalmam, seni de yakarım."

Karan rahat bir nefes verirken başını salladı. Zaten bunu babası söylemese bile Mehin'i incitmeyi asla düşünmüyordu.

Ama Mehin arada kaldığı için çok mutsuzdu. Üstüne babası yüzüne bakmadan evin kapısına çarparak dışarı çıkarken çok koydu. Asıl öfkesinin kendisine olduğunu anladı. Ayrıca şu an konağa dönecekti ve babası vedalaşmak bile istememişti.

...

"Şükür, kimler gelmiş!"

Dilber Hanım, gelinin konağa girmesiyle onu kapıda karşılayıp sarılırken Mehin de keyfi olmamasına rağmen aynı şekilde karşılık verdi.

"Hoşgeldin kızım."

Mehmet Ağa da kapıda karşılarken, Mehin saygısından elini öpmüştü. Bu evde ki öfkesi bir tek Karan'a olduğu için ailesine karşı olan saygısını bozmadı.