AMOR

12.Bölüm

İyi okumalar...

Mutfaktan çay tepsisini alıp Nilüfer Abla'nın arkasından salona girdim. Selen Hanım odasında telefonla konuşuyordu.

Tepsiyi masanın üzerine koyup bardaklara çay doldurmaya başladım. Babama çaktırmadan baktığımda televizyon izlediğini gördüm. Çocuklar yapboz yapıyor, Nilüfer Abla elindeki örgüyü örüyordu.

Babamın ve Nilüfer Abla'nın çayını elime alıp yanlarına gittim. Babamın çayını önündeki sehpaya koyduktan sonra Nilüfer Abla'nın da sehpasına koydum.

Kendi çayımı alıp Nilüfer Abla'nın yanına gittim.

"Ne öreceksin?"

"Kazak."

"Güzel oluyor."

"Sağol."

Evet konuşmamız bu kadardı. Ne konuşabilirdik ki başka. Selen sonunda kapıdan göründüğünde çayını alıp yanımıza geldi.

"Napıyorsunuz?"

"Aynı, seni sormalı."

"Bende aynıyım."

"Öyle olsun bakalım."

Kimsenin ağzını bıçak açmıyordu. Sohbet yokken yine düşünmeye başladım. Esed nasıldı acaba? Bir arasa mıydım? Telefonum da odamdaydı. Çaktırmadan ayağa kalkıp odama geçtim.

Şarjdaki telefonumu açtığımda yine bir mesaj yoktu. Mesaj uygulamasına girip 'Müsait misin?' yazdım.

O cevap verene kadar sosyal medyada gezindim. Çok geçmeden telefonum çaldığında arayan kişi tabii ki Esed idi.

"Alo, nasılsın?" dedim.

"İyiyim sen?"

"İyiyim. Kolun nasıl oldu diye soracaktım."

"İyi, bir sorun yok."

"Şükür."

"Albay aradı daha yeni. Kutlama yapılacakmış iki gün sonra akşam. Bir restoranda, tüm rütbeler. Sen de gelir misin?"

"Albay, beni çağırdı mı ki? Sonuçta ben hemşireyim. Benim-

"Ben çağırıyorum. Yanımda durursun. Ve çatışma olma ihtimali var dikkatli olacağız. Gelebilir misin?"

" Peki, geleceğim."

"Tamam. Diyeceğin birşey var mı?"

"Yok, senin?"

"Yok. Görüşürüz o zaman kendine iyi bak Allah'a emanet ol iyi akşamlar."

"İyi akşamlar."

Telefonu kapatınca bir boşluk hissetsem de kendime geldim. Odamdan çıkıp salona giderken ne konuştuklarına kulak kabarttım.

"Cemil ne olacak bir şans versen. Gençler birbirlerini seviyorlar işte."

"O komutan benim kızımı sevmiyor. Kızım onu seviyor."

"Sen öyle san. Operasyona giderken nasıl sıkı sarıldı kızına bırakmak istemiyormuş gibi. Seviyor işte. Sen de bir karışma rahat bırak da ilerlesinler."

"Aman iyi. Ne yaparlarsa yapsınlar karışmayacağım. Bir yere kadar tabi."

"Helal Cemil Amcama be." dedi Selen.

Nilüfer Abla çay bardaklarıyla masaya gelince karşısındaki beni gördü. Gülüp çayı doldurmaya devam edince bende haberim yokmuş gibi içeri girdim.