AMOR

🌺Özel Bölüm

İyi okumalar...

Aslında ben de istiyorum bir tane daha olsun ama daha beş yaşında. Ya ilgilenemezsem?" dedim çiğdem kabuğunu tabağa fırlatıp.

"Esed yardım eder bence. Sözleşme imzalat. Ben bebeğe bakarken Eren ilgisiz kalmayacak diye. Şaka tabii ki, neyse. Anlaşın aranızda sen bebekle ilgilenmek zorundayken Esed Eren ile ilgilensin. Kabul eder bence." dedi Kübra

"Haklısın. Gidip konuşayım ona göre yaparız birşeyler. Siz düşünmüyor musunuz?"

"Gülşah çok küçük daha."

"Burak da öyle."

"Bizde konusu hiç açılmadı ama sanırım ben de istiyorum." dedi Hatice.

Akşam olmuş erkekler bir masada kadınlar bir masada oturuyorduk. Hava çok güzeldi. Eren yine Esed'in dizinde, Melek de Kemal Abi'nin dizinde oturuyordu. Esed'in bugün dediği şeyi düşünüyordum şimdi. Bir tane daha çocuğum olsa ve Esed'e benzese çok da güzel olurdu. Sanırım biz bir kez daha çocuk yapacaktık...

"Kalkalım mı artık soğuk oldu?" diyen Selen'e başımızı salladık.

Kızlar toplanırken biz burada kalacağımız için sadece onları uğurlayacaktık.

"Allah'a emanet olun, kendinize dikkat edin!" diyerek el salladık. Esed kolunu omzuma atmıştı, Eren de ortamızdaydı. Tam bir aile tablosu oluşturmuştuk.

Arabalar gözden kaybolunca içeri geçtik. Eren başka odaya giderken biz başka odaya girdik. Esed telefonunu şarja takarken ben pijama arıyordum.

"Eren korkmaz değil mi?"

"Korkmaz herhalde."

"Nasıl bu kadar rahatsın Esed!? Ya korkarsa?" dedim ona dönüp.

"Hatunum neden sertleştin şimdi? Korkarsa yanımıza gelir kilitlemeyeceğiz ya kapıyı." dediğinde haklı olduğu fark ettim.

"Tamam özür dilerim." deyip gardıropa geri döndüm.

"Sorun değil de sen bu aralar duygularını biraz fazla yaşıyorsun sanki." dedi arkadan kollarını boynuma dolayarak.

"Sence?"

"Korunmuyor muyduk biz?" dedim kollarını boynumdan çekip ona dönerek.

"Bilmiyorum artık."

"Ya doğru düzgün birşey söylesene!"

"Kızım bağırmasana ya kulağımın zarı patlayacak." dedi huysuzca kaşlarını çatarak.

"Bilmiyorum haftaya test yaparsın işte ne büyüttün." deyip yan yan baktı ve kendi kıyafetlerinin olduğu yere gitti.

Ya hamileysem? Ama daha konuşmamıştık ki... Oflayıp pijamalarımı giydim. Yatağa yatıp yorganı kafama çektim. Kimseyle konuşmak görüşmek istemiyordum. Yan taraf çöktüğünde Esed'in de yattığını anladım.

"İstemiyor muydun?"

Sesi çok farklı çıkmıştı. Kendini kötü hissediyordu sanırım. Yorganı omuzlarıma indirip ona döndüm. Sırtını başlığa dayamış kucağında birleştirdiği ellerine bakıyordu. Üzerine yine birşey giymemişti...

"İstiyordum ama... Konuşmamız gerekiyordu."

"Ne konuşacaktık Amara? Eren daha küçük bahanesini mi?"

Sinirle yattığım yerden kalktım. Sırtımı başlığa yaslayıp ona döndüm.

"Bahane mi uydurdum sanıyorsun? Sen ne kadar istiyorsan ben de istiyorum evladımın olmasını! Eren daha küçük ilgisiz kalıp üzülebilir bunu düşünmüyor musun?!"