AMOR

20.Bölüm

İyi okumalar...

Bizi operasyona götürecek özel uçağın önünde bekliyorduk şimdi. Esed, ben, Serdar, Can, Emir, Esra...Önümüzde de ailem, albay, Gökhan ve kızlar vardı. Şuan sivil haldeydik. Operasyon için Antalya'ya gidecektik.

Şu iki hafta içerisinde Esed ile birbirimize temas etmemiştik ve ben çıldırmak üzereydim. Tam kavuştum derken yine uzak duruyorduk birbirimizden. Ve yine dediğim gibi olması gereken buydu. Sevgili olunca değil, evlenince kavuşuluyordu...

Ayrıca annem ile bağımı güçlendirmiştim. Kendimi daha iyi hissediyordum sanki. Bana her konuda yardımcı oluyordu. Herşeyimi kızlara anlatırken şimdi anneme de anlatmaya başlamıştım. Ondan tavsiye almak daha çok içimi rahatlatıyordu çünkü tecrübeliydi.

Gitme zamanı geldiğinde Serdar ve Can yine sevgililerine sarıldılar. Gökhan da buradaydı acaba Esra ile vedalaşacaklar mıydı?

Annem yanıma gelip kollarını boynuma sardı.

"Dikkat et kendine. Görevini layığıyla yerine getirirsin sana güveniyorum." deyip şakağımdan öptü. Benden ayrılıp Esed'e sarıldı bu sefer. Ama daha ben sarılamıyordum ya.

"Kızım önce Allah'a sonra sana emanet. Sen de Allah'a emanet ol. Kendine dikkat et." deyip omzunu sıvazladı ve kızların yanına geçti.

Ardından yanıma babam geldi. O da kollarını boynuma sarıp sırtımı pat patladı.

"Kendine dikkat et. Sağ salim gel." deyip ayrıldı. Esed'e döndüğünde yüzünü ekşitse de elini uzattı. Esed elini sıkınca kafalarını tokuşturdular. Bu-bu çok güzeldi...

"Sende dikkat et. Allah'a emanet olun." deyip annemin yanına gitti.

Vakit geldiğinde Esed ile birbirimize dönüp gülümsedik. Sıra ile uçağa binip koltuklarda yerimizi aldık. Şükür ki Esed yanımda oturuyordu bu sefer uzaklaşmaya çalışmayacaktı.

"Komutanım orası benim yerimmiş." diyen Esra ile hayal kırıklığı yaşadım.

"Doğru pardon. Geç." deyip yanımdan kalktı ve önümdeki koltuğa oturdu.

"Hey beni istemiyor musun yoksa bu yüzünün hali ne?" diyerek yanıma oturdu Esra.

"İki haftadır göz göze bile gelemiyoruz Esra. Yüzüme bakmıyor, sarılmıyor." diye sitem ettim.

"Allah da böyle emretmedi mi zaten Amara. Nefsine hakim olman lazım. İsyan etme."

"Ya sevmiyorsa da açıklamaktan korkuyorsa."

"Saçmalama. O da memnun değil bence halinden hep bir ofluyor, düşünceli."

"Operasyon için olmasın o?"

"O yüzden değildir adam profesyonel. Hiçbir operasyonu bu kadar sıkıntılı şekilde düşündüğünü görmedim." dediğinde kabullenip başımı salladım.

Önümdeki saçlara elimi daldırsam ne güzel olurdu şimdi. Ellerimle koltuğun iki yanını tutup kafamı Esed'e yaklaştırdım.

"Esed."

"Efendim." dedi başını sağa döndürüp.

"Saçına dokunursam sana dokunmuş olur muyum?"

"Saç kimin Amara?"

"Senin."

"Eee?"

"Aman iyi." deyip koltuğuma geri yaslandım.

Esra kıkırdadığında aklıma gelen şeyle sinsice sırıttım.

"Gökhan ile nasıl gidiyor?" dediğimde bir anda şaşırdı.