AMOR

15.Bölüm

İyi okumalar...

"Benim gözüm sende. Diğerleri pek ilgimi çekmiyor." dediğinde gülümsedim. Yanağımı sıkıp tekrar kapıya yürüdü. 

Öğle saati geldiğinde toparlanıp kantine gittim. Sabah kızlarla kahvaltı yapmıştık ama yine de acıkmıştım.

Kantinde bayaa asker olduğundan tostumu alıp revirde yiyecektim. Tepsimi alıp kapıya döndüğümde o kadın ile Esed'i gördüm. Esed önüne baksa da kadın Esed'e dönük birşeyler anlatmada ısrarcıydı.

Esed başını kaldırıp beni gördüğü an tebessüm etti. Kadını umursamadan yanıma gelip elimdeki tepsiyi aldı ve elini belime koydu.

"Melis, Amara sevgilim. Amara, Melis yeni gelen komando."

Tebessüm edip elimi tokalaşmak için uzattığımda karşılık vermedi. Şaşırmıştı. Zorla tebessüm edip tanıştığıma memnun oldum dedi ve yanımızdan geçip yemeğini almaya gitti.

Başımı Esed'e kaldırdığımda onun da bana baktığını gördüm.

"Ben revirde yiyeceğim demiştim burda çok asker var diye sen kalabilirsin, istersen burada da yiyebilirim beraber yiyeceksek."

"Burada beraber yiyelim. Serdarlar gelebilir değil mi?"

"Tabii ki."

Kendiyle beraber beni de çevirip yemek aldı. Melis de yemeğini almış yanımızda bekliyordu. Omzuma elini koyup yürümeye başladık. Boş bir masaya oturduğumuzda yanına sandalye çekti ve oraya oturmamı işaret etti.

Yanına oturduğumda tepsimi önüme koydu. Melis de Esed'in tarafındaki sandalyeye oturmuştu. Kadının Esed'e karşı duyguları var gibi hissediyordum. Benden uzun ve yapılıydı. Ben ise küçük bir çocuk gibi kısa boyumla etrafta dolanıyordum.

"Onu bırak da yemeğini ye aç kalacaksın."

Esed'in fısıltısını duyduğumda irkilsem de sakin kalmayı başardım. Dediklerinden sonra yüzüne bakıp yemeğime döndüm.

"Kaç ay?" diyen Melis'in sesini duydum.

"Efendim?"

"Kaç aydır sevgilisiniz diyorum?" dedi gülerek. İçten değildi. Kadın hakkında kötü düşünmek istemesem de bas bas ben kötüyüm diye bağırıyordu.

"İki ay. Hastanede karşılaşalı iki ay olmuştur değil mi?" dedi Esed bana dönüp.

Adamın yüzüne bakıp duruyordum. Kendimi kötü hissediyordum nedenini bilmediğim bir şekilde. Başımı onaylar anlamda salladım.

"Yaa çok yakışıyorsunuz Allah bozmasın."

İkimizde aynı anda amin dediğimizde içimdeki his anlığına gitmişti.

Serdar ve Can da geldiğinde tamamlanmıştık. Bu kadın umarım ikisinden birine de yürümezdi. Can sırıtarak yumruğunu kaldırdığında ben de gülerek yumruğumu vurdum. Esed ile sevgili olduğumuz için aferin diyordu büyük ihtimal.

Esed sandalyemin kol yerini tutup biraz daha kendine çektiğinde Can daha çok sırıttı.

"Abi benden de mi ya?" dedi yalandan bozulmuş gibi.

"Yemeğini ye Can."

"Serdar, biz bugün Selen ile ev bakmaya gideceğiz. Biliyorsun nişan oldu yavaş yavaş halledelim diyoruz işleri." dediğinde Serdar normal şekilde başını salladı.

Biz ise Esed ile aval aval Can'a bakıyorduk.

"Biz de Kübra ile yüzük bakacağız sözleneceğiz ya yakında."