GÖLGESİNDE

12

"Kül olan doğallıklar yerini sahteliğe bırakmıştı."

12

Azer Erez...

Büyük mafyatik suçların temelini oluşturan bu adam annem ile iş birliği içerisine girmişti. Masumları kötülerden ayırmadan katletmiş ve acımamıştı. Öldürmek masada oturabilen tüm üyeler için bir hobi haline gelmişti. Herkes farklı maskeler takıyordu. Bir iyi bir kötü. Ama aslında hepsi doğdukları o ilk anda bir melek kadar masumdular. Kirlenen kalp ve bedenleri ise onların seçimleriydi.

Azer...

Suç ortağım olacak adam. Noir başkanı. Benim bu işlere uyum sağlamamı sağlayacak olan kişi. Kötülüğün simgesi. O adamın bakışlarında kocaman bir nefret görüyordum Aral'a karşın. Kin doluydu. İçinde kusması gereken bir öfke yığını vardı. Sabrettiği ve direndiği bariz bir olaydı. Bunu şuan yapmayacaktı. Bunun zamanını bekliyordu. Biliyordum.

Kimse masum değildi. En masum olduğumu sandığım an bile beyaz rengim griye bulaşıyordu. Siyah olmaya başlıyordum. Karanlıkta boşluğa düşen ruhum can çekişirken rahat kalmayı başarabildim. Gergin tavrımı kenara ittim ve bu masadan Azer ile beraber kalkmak için tüm iyi dileklerimi içimden söyledim. Çünkü Aral, Ezra ve Meriç üçlüsünün bakışları beni bırakacak gibi durmuyordu.

"Kararına elbette saygı duyabiliriz." dedi içlerinden kel bir adam. "Ancak böylesine sağlam kurduğunuz olası bir sistemde her şeyi anında sıfırlayabilmek büyük bir güç gerektirir. Umarım tüm planlarınızı yaptınız."

"Bu da bizi ilgilendirir Demirhan. "

Azer'in dakikalar sonra konuşması ardından bakışlarım onu buldu. Sözlerime kötü bir tepki vermemişti. Ama aksini de sağlayıp beni onaylamamıştı. İkili oynuyordu. Bu da benim adıma bir işaretti aslında. Sessiz kalmalı ve toplantı sonrası onunla adam akıllı konuşmalıydık. Karara varacaktık. İki lider olarak...

Aradan sarışın bir afet,"Ama bu karar bu masada alındı."diye söze girdi. "Yani bizlere bir açıklama yapmak zorundasın Erez. Bizler kapında ki leş köpekler değiliz."

Leş köpekler! Aptal fahişe!

"Herkesin koruduğu elbette bir saygınlığı olur." diye giriştim söze. Kimse kimseyi ezemezdi. Hele ki bu kişi benim yakınımdaysa asla buna cürret edemezdi. " Ayrıca bu önceden aldığım bir karardı. Sadece şuan sizlere duyurdum. Bir insan ve belirli gruplar altında isime sahip olduğunuzdan size söyleme gereği duydum. Yoksa...sizi kapımda ki leş köpeklerle bir mi tutmalıydım?!"

Şu masaya oturduğum andan itibaren gergin ortamın son laflarım ile yumuşadıgını fark ettim. Herkesin dudakları kıvrılmış salonda sessiz kıkırtılar eşlik etmişti kulaklarıma. Azer tepkisiz kalarak önünde ki mini su şişesinin kapağını açıp bardağa yarısını aktardı. Ardından suyu kafasına dikti.

Anlıyorum. Gitmek istiyordu.

"Ki böyle bir şey olması bek olasılıklar arasında yer almıyor." dedi yakışıklı kahve gözlere sahip adam. Tam karşımdaydı bu adam. İyi bir görünümü ve sert bir mizacı vardı.

"Bunu size düşündüren nedir?"

"Baksanıza salon hanımefendisi gibi konuşuyorsunuz. Eminim elinize silah almamış bir kişinin ölümüne dahi sebep olmamışsınızdır!" Adam benimle dalga geçiyordu.