Forever In Love (Book 2 Of AFIL, Love Back Series 1)

Chapter 42

Chapter 42

“Bakit hindi niyo na lang ipadakip sa mga pulis ang Tita Calla mo? Bago pa siya makapanakit ay mas mabuting maagang ma aksyunan kaagad.” Si Ayesha habang sumisimsim sa iced coffee niya.

“Sabi ni Drake ay wala pang mainam na ebidensya, pero kung ako ang tatanungin sapat na ebidensya na iyong nilalason nila si Lola.”

Naririto kami sa isang malapit na coffee shop sa condo namin ni Drake. Inaya ko si Ayesha dahil sobrang bothered na ang isipan ko sa mga nangyayari. Busy si Drake sa pag aasikaso ng Hotel, dahil napag alamanang nababawasan ang share ng hotel namin.

May kutob kami na ang mag ina ang may kagagawan noon. Kaya hindi ko alam kung sa paanong paraan ko matutulungan si Drake dahil hindi ko pa naman lubos na gamay ang papatakbo ng hotel. Mag dadalawang linggo pa lamang ako sa Hotel, wala pa akong gaanong naaaral doon.

“Saan ka pupunta after nito? Alam na ba ni Drake na buntis ka?” Tanong niya sakin.

Umiling ako. “Busy si Drake, hindi ko alam kung nasa tamang oras o araw ba ako para magsabi sa kanya. Gusto ko sana na pagkatapos na lamang nang mga nangyayaring ‘to.”

Bahagya siyang tumango at muling sumimsim sa kanyang iced coffee. After we ate, she decided to leave first since she was taking care of her paperwork for her upcoming flight to France. I chose to head to the hotel that Drake and I manage.

I parked in the hotel’s parking lot and went straight to the lobby. My attention immediately focused on the crowd gathered around someone. My brows furrowed.

“What’s happening?” I asked in confusion.

A guard ran up to me and approached, his face showing that they couldn’t stop the woman who was causing a scene.

“Si Ms. Clara po, nangugulo po siya Ma'am.” Sabi sa akin noong guard.

Nanlaki ang mata ko at agad na naglakad patungo roon. Binigyan ako nang daan ng mga tao para makapunta ako sa gitna kung saan nakita ko ang isang employee na nakaluhod habang umiiyak.

“Fiancée ako ni Drake kaya wala kang karapatan na paalisin ako sa Hotel na ‘to!” Sigaw ni Clara doon sa babaeng nakaluhod na umiiyak.

Lumingon sya sa paligid, hindi niya pa ako halos nakikita dahil natatabunan parin ako ng ilang tao.

“This hotel is owned by Drake and me, so none of you have the right to throw me out or stop me from entering! It should be Chanel Lee you’re keeping out because she’s a snake! She stole everything from me!” she shouted at the crowd, who were now filming her.

“Excuse me.” Sabi ko upang patigilan na ang pagiging ilusyunada ni Clara.

Her gaze shifted toward me, her jaw clenched in anger. One of her eyebrows arched as if she was about to confront me.

Nang makalapit ako sa pwesto niya ay ramdam ko na agad ang tensyon. Wala akong balak na patulan siya, gusto ko lang linawin sa kanya na wala siyang karapatan sa Hotel na pag mamay-ari namin ni Drake. At isa pa, wala siyang karapatan na paluhudin ang employee nang hotel na pag mamay-ari namin.

“Tumayo ka.” Utos ko sa employee na hanggang ngayon ay nakaluhod parin.

“P-po?”

“Tumayo ka. Sinong nag sabi na lumuhod ka dyan?” Tanong ko sa kanya at nilingon pa ito.

Yumuko siya at tinuro si Clara. Umismid ako.

“Is she your boss?” Tanong ko sa kanya.

Umiling ito. “H-hindi po–”