After For His Kindness (Shattered Pieces Series #2)

Chapter 17

Happy reading :)

-

Nagtatakbo kaagad ako nang makita ko si Xy. Seryoso ang aura'ng bumabalot sa buong paligid niya pero hindi ako pinigilan no'n para makalapit ako sa kanya.

"Good morning, babe!" I beamed and slide my arms to his.

Hindi siya sumagot at nanatili pa ring seryoso. Inalala ko kung may nagawa ba akong kasalanan sa kanya pero wala naman akong mahalungkat sa utak ko. I should really exercise my brain until it's not reeking of rust anymore.

"Bad mood?" nagsumiksik pa ako sa kanya pero to no avail, I didn't get the attention that I wanted.

"Later, Sierra."

My lips went ajar. This is not like us. This is not so us. Annoying!

Kahit na naiinis at ayaw siyang pakawalan ay hinayaan ko siyang dumausdos paalis sa mga braso ko. Wala siyang ginawa para lapitan ko ulit siya, wala siyang ginawa para magdikit ulit kami.

"Rorry," ungot ko. Dumukdok kaagad ako sa arm chair nang makapasok sa silid.

"I think he don't want me anymore." Nakangusong saad ko. Hindi ko alam kung ilang needles na ang tumutusok sa dibdib ko, I can't count anymore.

She tapped my back to console my needled heart. Inabutan niya ako ng gummy bears which I gladly accept.

"Sawa na siya sa akin."

"Pangit mo raw kasing umiyak."

I wiped my fake tears and cry even more.

"Stop crying na! It's getting annoying na kaya!" maarteng saad niya na nagpataas ng kilay ko. Sumeryoso ang mukha ko. Mula sa pekeng pagkakaiyak kanina ay tinatarayan ko na siya.

"'Wag mo akong artehan ngayon, Rorry. Wala ako sa mood."

Simula kasi nang bumalik siya mula sa Canada ay totoong naging ganoon na ang pananalita niya. Ewan ko ba kung anong nilunok niya roon at tumaas ng napakataas na level ang kaartehan niya sa katawan.

"You know kasi Jem. If a man is acting like that he is jealous or you did something that makes him like that. Nagtatampo lang 'yun. Make suyo!"

Talagang hinalukay ko ang isip ko kung may something na makakapagpatampo sa kanya dahil katulad nga ng sabi ni Rorry, nagtatampo lang 'yun, pero wala talaga akong makitang act na ikakatampo niya.

Should I cook for him? Kagaya ng dati? Doon ko siya nakuha e. Sa mga pa-sandwich ko at sa mga fried food na lagi kong dinadala sa kanya.

Maaga akong naging bakante kaya kinuha ko ang pagkakataon na 'yon para magpunta sa grocery store. Bumili ako ng mga ingredients for baking. Sure naman na may magtuturo sa akin sa bahay dahil Tito Sylver hire a bunch of maids.

"Manang, naisip ko pong gumawa ng cake para kay Xy."

Bakas ang pagkagulat sa mukha ni Manag nang marinig iyon mula sa akin.

"A-ah, hija. H-hindi ba pwedeng bumili ka na lang?" may pagaalinlangan niyang sagot.

Umusli ang nguso ko ng pagkahaba haba.

"Baka masunog mo ang buong subdivision." She chuckles.

"May background naman po ako about baking. Last year po nung birthday ko 'yung huli kong bake pero masarap naman po ang kinalabasan." Itinaas ko ang kanang kamay para malaman ni Manang na hindi ako nagsisinungaling. Hindi nga nasunog ang subdivision noon pero hindi ko alam ang lasa ng gawa ko dahil sa pagkaka-alala ko ay tinapon ko iyon sa basurahan bago pa man tikman.