უსაფრთხო ჯოჯოხეთი (დასრულებული)

new step (🔞)

"-რამე დაწერეთ ფიფლლ.. თუ არ მოგწონთ მივიღებ შენიშვნეებსსს.. და თუ მოგწონთ დაავოუთეთ, რომ ასე მოტივი დამეკარგასავეეთ..  ://////////"

12-მდე გაუნძრევლად მეძინა. "ღმერთო როგორ მჭირდებოდა ეს." ტელეფონს დავხედე და ისევ შეტყობინება უცნობისგან. 

 -"2 დღე ვერ გნახავ?" .."გძინავს?".. "დილამშვიდობისა" ..

-"როდის შეწყვეტ ამ უაზრობას?" 

-"ჯერ არაფერი დამიწყია და უკვე შეწყვეტას მთხოვ? ჰმმ, როგორი უინტერესო ხარ ჯიმინ" 

-"ჩემგან რა გინდა?" 

-"მინდა გავიგო რა გეგმები გაქვს დღეს."

 -"მათში შენ ნამდვილად არხარ. კმაყოფილი ხარ პასუხით?" 

-"არცისე." "კარგი მაშინ ასე მოვიქცეთ" "მე სამ კითხვას გისმევ" "სანაცვლოდ შენ ერთს" "მაგრამ მხოლოდ სახლის და გვარის კითხვის უფლება არ გაქვს" 

-"და რატომ გგონია, რომ ამ იდიოტობაზე დაგთანხმდები?" 

-"იმიტომ რომ გაიგო ვინ ვარ" 

-"თუ სახელს და გვარს არ მეტყვი როგორ გავიგებ" 

-"ანუ ძალიან უნდა ეცადო, რომ სხვა გზით გაიგო" 

-"კარგი! ჯანდაბა!" "მე ვიწყებ!" "ჯისუს დაქალი ხარ? მან მოგცა ჩემი ნომერი არა?" 

-" და ვინ გითხრა რომ გოგო ვარ?" 

-"მოიცააა რააა??" "შენ რა ბიჭი ხარ??" " და რომ მწერდი ჯერ არ გაარკვიე რომ გეი არვარ?!" 

-"კი ტკიბლო გავარკვიე რაღაც მაგდაგვარი" 

-" და მერე?" 

-"ცდა ბედის მომახევრეა" " ის ბიჭი შენი ბოიფრენდია ყოველდღე რომ მიჰყავხარ?" 

-"არა, კლასელი" 

-"ანუ არ მოგწონს?" 

-"უკვე გითხარი რომ გეი არ ვარ!" 

-"კარგი ტკბილო ნუ ბრაზობ" 

ამუაზრო მიმოწერის გაგრძელების მიზეზს ვერ ვხედავდი. ტელეფონი მოვისროლე დივანზე და საბანაოდ გავედი. როგორც კი მოვწესრიგდი ვისადილე, რადგან უკვე შუადღე იყო საუზმე გამოვტოვე. შემდეგ კი პროექტის კეთებას შევუდექი. მეცადინეობა კარზე ზარის ხმამ გამაწყვეტინა. მეგონა დედაჩემი დაბრუნდა ნაადრევად სამსახურიდან მაგრამ როცა კარი გავაღე მოულოდნელობისაგან გავშრი. ჯონგუკი ცალი ხელით კარებს მოყრდნობოდა. გაღებისთანავე ინტერესით შემათვალიერა.