Separation

572 81 39
                                    

Jungkook pov: 


 თავს საშინლად ვგრძნობდი და ათასი პრობლემა მეხვია თავს. დასახმარებლად იუნგი და ნამჯუნი ვიხმე. ჯიმინზე განრისხებულმა კახპა ჯენიზე ვიყარე ჯავრი. ახლა მისგან ყოველ წამს ველოდი ნებისმიერი სახის ფინანსურ დარტყმას, რაც ჩემს კომპანიას ელვის სისწრაფით ჩაძირავდა. ამაზე ფიქრით თავი მალე გამისკდებოდა, როცა კარზე კაკუნის ხმა მომესმა. ახლა ერთადერთი რაც მჭირდებოდა მარტო დარჩენა და ფიქრი იყო. ეს პრობლემები როგორმე უნდა გადამეჭრა. მაგრამ სისხლი გამეყინა როცა მისი ხმა მომესმა. თვალები დავხუჭე და გონება მოვიკრიბე. არ მივცემდი გრძნობებს ჩემი მართვის უფლებას. ჯიმინის გამო დავატრიალე ეს ყველაფერი. ის რომ ჩემს გვერდით ყოფილიყო ასეთ შეცდომას არ დავუშვებდი. მისი წასვლით კომპანია და ჩემი ერთგულება დავაზარალე.

-მე ვარ.. ჩუმად ამოიჩურჩულა და თავი დახარა. -ჩემი ნახვა გინოდა? 


-ოჰჰჰ, ბატონმა პაკმა პატივი დაგვდო და ჩემი მოწვევა მიიღო? ხელები გავშალე და ცინიკურად შევათვალიერე. მისი მზერა კი ხელისკენ იყო მიბყრობილი, რომელზეც თეთრი პირსახოცი მქონდა დახვეული. 

-ჯონგუკკ??... ხელზე რა დაგემართა?? ამაზე კიდევ ამივარდა ცინიკურად სიცილი.. 

-ნუთუ ჯიმინ?? გაინტერესებსს?? ხელი კარგად საჩვენებლად ჰაერში ავწიე. -ხედავ ჯიმინ? ეს შენ გააკეთე.. შენს გამო მოვექეცი საკუთარ თავს ასე.. ბრაზი მახრჩობდა რადგან როცა ყველაზე მეტად მჭირდებოდა მაშინ არ იყო ჩემს გვერდით, რამაც თავი დამაკარგინა და აქამდე მომიყვანა. 

-რაა? მე არაფერი დამიშავბია.. გულუბრყვილოდ შემომხედა.. -რის თქმას ცდილობ ჯონგუკ?? გაოცებული მიმზერდა.. 

-კითხულობ კიდეეცც?! .. მისმა ასეთმა უპასუხისმგელობამ კიდევ უფრო გამაცხარა.. -ისე წახვედი არც გამაფრთხილე!! შემდეგ კი ჩემთან შეთანხმების გარეშე შვებულებას ითხოვ!! ეს რას ნიშნავს ჯიმინ?!! 

უსაფრთხო ჯოჯოხეთი (დასრულებული)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang