უსაფრთხო ჯოჯოხეთი (დასრულებული)

confused

-ჯიმინ.. ჯერ კიდე მძინარე ჯიმინმა თვალები ძლივს გაახილა. მის წინ  ჰოსოკი იდგა გულხელდაკრეფილი და ელოდა მის გამოფხიზლებას.

-დილაუთენია აქ რას აკეთებ.. თვალები მოიფშვნიტა და მოპირდაპირე მხარეს გადაბრუნდა მზის შემაწუხებელი სხივებისგან, რომ დაეღწია თავი.

-რა გეგონა ვერ გავიგებდი იმ დღეს რაც უთხარით შენ და ჯონ ჯონგუკმა ერთმანეთს? ახლავე ამიხსნი რას ნიშნავდა ეს ყველაფერი.

-არაფერს.. კომიქსზე საუბრობდა..

-შენ რა სულელი გგონივარ?! შეიცხადა ჰოსოკმა და საბანი გადააძრო.

-რა ჯანდაბაა? ახლა შენ ძალადობ.. აყვირდა უკმაყოფილო ჯიმინი.

-თუ ყველაფერს არ მომიყვები უარესი მოხდება..

-მაინც რა? დამცინავად მიუგდო ჯიმინმა და ტუჩის კუთხე ჩატეხა გამომწვევად.

-ახლავე ნახავ.. ჰოსოკი მიუახლავდა საწოლს ბალიში აიღო და მთელი ძალით უთავაზა თავში. ჯიმინი ისევ საწოლზე დაეცა.  ახალ გაღვიძებული ჯერ კიდევ უღონოდ იყო.

 -ნახავ როგორ უნდა მეგობართან ლაპარაკი ლაწირაკო.. იცინოდა ჰოსოკი და ფეხში ჩაავლო რომ საწოლიდან გადმოეთრია. ცოტაც და ძირს დაეცემოდა როცა ჯიმინი აყვირდა.

-კარგი.. კარგი მოგიყვები ყველაფერს შეწყვიტეე..

-აი ასე მომწონს დამჯერი როცა ხარ.. ჰოსოკმა ხელი გაუშვა მის ფეხს და საწოლზე დაბრუნებაში დაეხმარა.

-თითქოს სხვა გზა მქონდეს.. გაბრაზებული მზერა ესროლა ჯიმინმა.

-ნუ მაიძულებ! წარბები აქაჩა ჰოსოკმა.

-უჩემოდ აპირებდით არა ნაბიჭვრებო?! იღრიალა შემოსასვლელიდანვე ჯინმა.

-ახლა ესეც.. აატრიალა თვალები ჯიმინმა.

-რა მე რაა?! გაცხარდა ჯინი..

-აბა შენ რის დაშავებას აპირებ? მოდი.. ხელები  გაშალა დანებებით ჯიმინმა და გაიცინა. ჯინმა კი თავში წამოარტყა.