Hindi ko alam ang sasabihin ko, hanggang sa tinatawag na ako ng organizer. Sinulyapan ko si Dwight na nakatanaw lang sakin habang paakyat na ulit ako ng runway.
Hindi ko na siya nakita nang matapos ang fashion show. Panay ang linga ko sa backstage.
"Where the hell are you, Mr. Del mundo? Sasagutin ka na ni Thalia." rinig kong pang aasar ni Jazz. Nagtawanan naman sila ng team.
Lumipad na kami pauwi ng Plipinas kinabukasan. Before we leave, ay nagvictory party muna kami sa isang bar. Biro pa ni Jazz na baka raw may magyaya sakin na sumali sa Victoria Secret matapos ang matagumpay na fashion show. Pero hindi raw posible iyon, ang dami raw siyang narinig na magagandang feedback tungkol sakin.
Hindi ko na nakita pa si Dwight after the fashion show, siguro ay umalis na. Matapos niyang magconfess, ay bigla nalang mawawala ng parang bula. Ano yun? Pumunta lang siya ng America para sabihin ang nararamdaman niya? Hindi niya na hinintay ang sagot ko. I was speechless that time. Hindi pa napoproseso ng utak ko ang inamin niya. Para akong lumilipad sa ere ng mga oras na yon.
Ngayon, ay handa narin akong tanggapin siya kahit na magkaiba ang estado ng buhay namin. I will confess my love to him. Pero parang umurong ang dila ko nang makita si Dwight sa tapat ng apartment ko ng gabi pagkauwi galing sa napakahabang biyahe mula Amerika.
Nakasandal siya sakanyang kotse. Tumayo siya ng maayos nang makita ako.
Seryoso ang kanyang itsura habang papalapit ako sakanya.
"B-bakit bigla kang nawala doon?" nauutal kong tanong.
"Bakit? Sasagutin mo ba sana ako?" tanong niya.
Heto na naman ang kabayong nagkakarera sa dibdib ko.
"Hindi naman, I mean.." I trailed off.
Nakataas na ang kilay niya. May multo na ngiti ang kanyang labi.
"Oo, sana.."
Sumilay na ang ngiti sakanyang labi.
Nagulat ako nang sunggaban niya ako ng halik sa labi. I respond to his passionate kiss. Lumalalim na ang aming halikan, walang pakialam kung may makakita man.
Tumigil siya sa masuyong paghalik. Namumungay ang kanyang mga mata.
"Not here."
Tumango ako. Binuksan ko ang apartment ko at pumasok kami. Siya na ang naglagay ng maleta kong dala sa gilid. Pinagpatuloy namin ang aming halikan hanggang sa mapunta na kami sa kwarto. Hiniga niya ako. Nasa ibabaw ko siya nakaluhod, hinubad niya ng marahas ang kanyang damit at sinunggaban ako ng kanyang mapupusok na mga halik.
A month later, we celebrate our monthsarry. We're here on his yacht for a date. Hindi ko akalain na magtatagal kami ng isang buwan. I doubt his love. Natatakot ako na baka mawala rin ang kanyang nararamdaman sakin.
With the sunset in our background and the waves crashing in the sea, we kissed. I let him touch me. Ginusto ko naman ito. Hindi niya ako pinipilit. Basta, kapag nakikita ko na ang kanyang nanunuyong mga mata ay para akong natutunaw.
"Baka, tanaw tayo dito." sabi ko sa pagitan ng aming halikan. Tukoy ko sa nagmamaniobra nitong yate. Baka bini-videohan niya na kami.
Umiling siya.
"I told him to give us private." he said huskily, at pinagpatuloy niya na ang kanyang mapusok na mga halik. He pulled my dress down as he kissed me on my neck.
Namalayan ko nalang na parehas na kaming hubo't-hubad. Nakasandal ako sa railings. All I could was moaned. He thrust so fast. Until I heard him groaned. Sabay na naming naabot ang sukdulan. Parehas kaming habol ang hininga.
"Will you marry me?"
My eyes widened.
Parang may humaplos sa puso ko nang itanong niya iyon. Nagflashback lahat ng pinagdaanan namin simula sa tribo. Hindi ko aakalain na darating ang araw na gusto niya akong pakasalan.
Nagtama ang mga mata namin. His eyes were pleading. Hinihintay ang aking sagot.
"Y-yes," nauutal kong sagot.
Ngumiti siya at hinalikan niya ang noo ko.
Naging busy naman ako sa sumunod na linggo. Sinabi sakin ni Dwight na alam na ng kanyang mga magulang na ikakasal na kami. Ginapangan ako ng kaba. Syempre, tutol ang mga ito sa aming relasyon.
"Anong sabi?" kinakabahan kong tanong.
"They're happy na ikakasal na ang nag iisa nilang anak." nakangiti niyang sabi habang nagdadrive.
Hindi ako naniniwala. Alam kong sumama ang mga loob nito nang malamang ikakasal ang anak nila sa babaeng katulad ko na ang tingin nila ay isang... oportunista.
"Tomorrow night, I'll introduce you to them as a fiancee." aniya. Kumabog ng husto ng dibdib ko.
Dumating na nga ang gabi na ipapakilala ako ni Dwight sakanyang parents. Dinadaga na ang dibdib ko.
"Relax, tanggap ka nila, just give them your sweetest smile." aniya at hinigit na ako sa mala-mansyon nilang bahay.
Para akong nauubusan ng hangin sa paghinga nang bumungad sa harap ko ang kanyang mga magulang sa pagpasok namin.
Ang ama niya na nakangiti ng pilit at ang ina na seryoso ang itsura.
"Ma, Pa, this is my Fiancee, Thalia." pakilala sakin ni Dwight.
Ngumiti naman ako ng pilit sa kanila. Sana hindi nila mahalata na kinakabahan ako. Parang ang bibig ko ay nanginginig na at putlang-putla na.
"Hello po." pilit kong tinatagan ang boses ko.
Pumunta na kami sa pahabang lamesa. Katabi ko si Dwight. Kaharap niya ang kanyang ina at ang ama niya naman ay nasa kabisera. Nilapag na ng dalawang kasambahay ang pagkain.
"So, kailan ang kasal?" tanong bigla ng ina ni Dwight.
"Next, next week, Ma." sabi ni Dwight. Nakahawak siya sa kamay ko ng mahigpit sa ilalim ng mesa.
Ang kanyang ama naman ay mataman lang na nakatingin sakin.
Tumango ang dalawa at nagsimula ng kumain.
"Kain na." sabi sakin ni Dwight.
Tumango ako. Habang kumakain na ako ay parang hindi ko malasahan ang pagkain.
Kinakabahan talaga ako. Para bang may kakaiba sa tingin ng mga magulang niya sakin.
Parang may masamang binabalak.
***
A/N: Last 3 chapters to go before epilogue.
