Tom Holland İle Hayal Zamanı

the voice of the heart (Todd H.)

Ehehehehehehehe. Ben geldim... Nasılsınız? Bana sınavlar iptal olduğundan beri bir tembellik çöktü. Gündüz hiçbir şey yapasım gelmiyor ama gece... aslında gece de öyle. Sadece 2 gündür gece 5 tane matematik testi çözüyorum. Sizde benim gibi yaparak ilerde kimsenin çözemediği Milenyum Problemlerini şıp diye çözebilirsiniz. Bu bölüm 19'unda biterse hemen paylaşacağım. Foto falan koymadan. Sizi bölümsüz bırakmak istemiyorum. Ama yapamazsam bir sonraki gün yani 20'sinde paylaşırım foto falan da eklerim. Foto bulmak hikaye yazmaktan daha üşendirici. İndirmesi kırpması falan... Neyse hadi başlayalım... Hızlı olmam lazım ki 12 olmadan önce bitireyim atayım bölümü. Bu arada altı çizili olanlar da bizim düşüncelerimiz.
.
.
.
.
.
.
"Seni çok özledim S/İ." Diye Todd aklından geçirince iki kolunu da onun boynuna doladın. Gözlerinden yaş açık bırakılmış bir musluk gibi boşalırken Todd'un seni yanağından öpmesiyle onun gözlerinin içe baktın.

"Senin öldüğünü sanıyordum ama buradasın. Bir dakika! Eğer sen kurtulduysan belki diğerleri de kurtulmuştur." Dedi Todd gözleri umutla parlarken. Kollarını ondan çektin ve

"Üzgünüm Todd. Sadece ben kaldım o köyden." Dedin yutkunmakta zorlanır bir şekilde. Çünkü o ölenlerin içinde senin de annen vardı. Aklına onların ölürken ki halleri geldi. Annen ile atta giderken arkadan gelen bir okla yanınızda duran Todd'un annesi ölmüştü. Sonrasında senin annen. At yere yığılırken üstüne düşen annenin cansız bedenini kenara itiyordun. At yere düştükten sonra sıkışan bacağını çektiğini ve koşarak o karanlık olan ormana girdiğini hatırlıyordun. Bunları tekrardan aşıyormuş gibi oldun.

"İyi misin?" diye sordu Todd kollarından tutarken. Titriyordun. Kafanı evet anlamında salladıktan sonra onun boynuna tekrar atlayarak
"Seni gördüğüme o kadar sevindim ki." Dedin.

"Ben de... Yardıma ihtiyacım vardı. İyi oldu." Dedi Todd. Kollarını onun omzundan çektin ve

"Ne oldu ki?" diye sordun.

"Viola." Dedi Todd. Viola kim be, diye düşünürken "Bu benim küçüklük arkadaşım. Bize yardımcı olabilir." dedi. Bunun üzerine Todd'un çıktığı yerden sarı saçlı tatlı bir kız çıktı. Muhtemelen seninle yaşıttı ama aklını kurcalayan bir soru vardı. Bu sizin köyden olan bir kız değildi, öyle olsa tanırdın. Hem ayrıca kız sizden olsa öldürülürdü. O zaman başka bir yerden gelmişti. Sen bunları düşünüp Viola denen kızı baştan aşağı süzerken

"O uzaydan geldi." Dedi. şaşkınlığını gizleyemeyip Todd'a hızlı bir şekilde döndün.

"Ne?" dedin. Viola sana doğru bir adım atarak.

"Evet bu doğru. Ailem için yeni bir yaşam noktası arıyordum, ekibimden sadece ben hayatta kaldım. Ben Todd buldu ve bana yardım etti." Dedi Viola yüzündeki tebessümle Todd'a bakarken. O da aynı tebessümle Viola'ya bakıyordu.

"Biraz daha hızlı anlat, şuan yaratıkların olduğu bölgedeyiz de." Dedin. Todd'un yüzündeki o aptal tebessüm kayboldu ve ciddi bir bakış takındıktan sonra gözlerinin için bakarak.

"Senin burada ne işin var o zaman?" dedi.

"Araştırma. Bilmediğin bir şeyle savaşamazsın değil mi?" dedin.

"Her zamanki gibi... Mantıklı." Diye düşününce Todd. "Teşekkür ederim." Dedin ve daha önceden eşyalarını koyduğun yere gittiniz. Sen oradan eşyalarını alırken Viola ise bu küçük hikayesine devam ediyordu.

"...Şerif buradan gitmek için beni kullanmaya çalıştı-

"Sakın! Sakın ona güvenmeyin! Hatta ondan uzak durun!" dedin yüksek bir sesle. Onun adını duymak bile seni çileden çıkartabiliyordu çünkü.