Bay Klişe (TAMAMLANDI)

İş yemeği

Bay Klişe

21. Bölüm

"Üzeni yolla, isterse dönsün sonra! Salla, ardına bakma asla!"

Boynuma taktığım yeşil fuları kurdele şeklinde bağlayıp boynumun sağına yerleştiriyorum. Hediye paketi gibi oldum! Kırmızı kocaman tişörtüm beyaz bol eteğimin üzerine sarkıyor. Saçlarımı önden tokayla ittim, sırtıma doğru dökülüyorlar. İşimi hiç mi hiç sevmememe rağmen böyle güzel gidiyorum işte. Teşekkür etmeliler.

"Hayırdır, nereye?"

Doğan spordan gelmiş. Nasıl nereye?

"Nereye olabilir?"

Ters ters konuşuyor ve makyaj yapmaya geçiyorum. Maskara sürerken neden ağzımız açılıyor ki acep? Bu Doğan neden hala dikiliyor? Bugün ondan hoşlanmayacağım. İyi davranmak zorunda değilim. Dün gece beni üzdüğüne saysın. Havuz flörtüne saysın.

"Bilmem. Pazar pazar nereye olabilir?"

Dudaklarıma nemlendirici sürüyorken, elim havada, donakalıyorum. Bugün pazar mı? Nasıl fark etmedim? Bugün iş yok kızım. Leyla mısın be?

Değilimdir ya. Değilimdir. Ortalıkta Mecnun gören var mı? Yok.

"Imm." diyorum. "Doğru."

En sevmediğim şey de "ııı, eee, şeeyyy" ve türevlerinde mırıldanmak. İnsanı aciz gösteriyor. Küçükken konuşmadan önce söyleyeceğim cümleyi kafamda kurar top haline getirirdim bir güzel. Bu Doğan yüzünden bazen ıılıyorum, kendime yumruk atasım geliyor.

Kaşlarını çatıyor, anlamaya çalışır gibi. Sonra bir mana verememiş olacak ki odasına geçiyor. Dışarı çıkacağımı filan sandı ama ne yapabiliriz ki, bazen yanlış anlaşılırız işte. Demek ki bu huylarım yüzünden arkadaşım yok. Neyse şimdi buna da üzülemem. Her konu hakkında bunu diyorum neredeyse ama olsun.

Ne yapsam? Dans mı etsem? O kadar hazırlandık, boşa gitmesin şimdi. Ama canım da hiçbir şey istemiyor. Birkaç selfie çekip instagrama atmak mecburiyetinde kalıyorum güzel hissetmemi tescil amaçlı.

Kapıma tıklanıyor. Kibarca kafasını içeriye uzatıyor Hasret.

"Ne oldu Hasret?"

"Lida Hanım, bir beyefendi geldiler. Sizi görmek istiyorlarmış."

Hı? Beni kim görmek ister ki? Ben attığım selfieleri bile Yakın Arkadaş kısmına attım herkes görmesin diye. Yani Doğan, Harika, Yavuz, Mina filan. Yakın arkadaşım değiller ama ne yapabilirim, güzelsem onların görmeleri gerekir.

Hasret'i onaylayıp, oturduğum yerden kalkıyorum. Kargo mu acaba? Yok canım, öyle olsa beni neden çağırsınlar?

Merakla aşağıya iniyorum. Kapı aralık bırakılmış, kim geldiyse bekliyor yani eşikte.

Sapsarı boyalı kapımıza varıyorum. Koyu gri takım elbiseli bir adam, bir elini cebine sokmuş bekliyor. Arkası dönük bile olsa tanıyorum. Hakan Yalnız bu! Ama neden gelmiş olabilir?