Bay Klişe (TAMAMLANDI)

Doğan Atalay

BAY KLİŞE

1. Bölüm

"Bak Lida, rica ediyorum biraz sessiz ol ve beni dinle." diyor sakinleşmeye çalışıp dikkatle solurken, "İkimizin de yararına olacak bir şey önereceğim sana. Pek vaktim yok, lütfen uzatacak şeyler ekleyip durma genelde yaptığın gibi."

Sözlerinin en başında bile, daha ismimi söylerken bile, hayali pençelerimi çıkarıp o ukala ve yakışıklı yüzünü yolmamak için kendimi zor tutuyorum. Onu her gördüğümde içimden geçtiği gibi...

Evet, baylar bayanlar, karşınızda bu dünyada en nefret ettiğim insan.

Doğan Atalay.

İş hayatımı aylarca mahvettiği yetmezmiş gibi sonunda KOVULMAMA da sebep olan zengin züppe. Aslında, gazetedeki takım arkadaşım. Ezeli düşmanım, ebedi rakibim. Her şekilde şiddetle karşıyız yani.

Dünyadaki en ciddi, en sıkıcı, en kuralcı, en sinir bozucu insan olabilir. Beni gördüğü her an laf sokmaya bayılır. Tabii bunu ben başlatmış da olabilirim ama bu kısmı önemli değil. Önemli olan şu ki Doğan Atalay'a kimse katlanamaz. Ben ayrıcalıklı bir insan olduğum için haftalar boyu, her iş günü, günde sekiz ila on saat, büroda veya açık havada, gık demeden (kısmen) dayandım. Onu sinir etmek hobilerim arasında da olabilir ama o kısım da önemli değil, kişiliğimin bir parçası.

Yani birkaç gün öncesine kadar öyleydi.

Tabii... Şey. Eklemekte fayda var ki, ben de onun kovulmasına sebep olmuş olabilirim. Sadece biraz.

Devam et, dercesine bakıyorum konuşmadan, benden istediği gibi. Çünkü inanmayacaksınız ama kendisi bana biraz ürkütücü geliyor. Dev gibi boyu yüzünden belki. Ya da etkileyici gözleri. O kısmı da görmezden gelebilirsiniz.

"Benim acilen evlenmem lazım."

Neredeyse beyaz gibi görünecek açık renk mavi gözleriyle ciddi bir şekilde bana bakıyor. Zaten anormal derecede ciddi biri.

Pekala, sabırlı olmam gerek. Çocuğum oradan bakınca nikah memuruna benzer bir yanım mı mevcut? Ya da sağdıca? Ne yapayım senin acil evlenme durumunu? Hayır yani, zaten bir insanın acilen evlenmesini gerektirecek ne olabilir? O kadar mı kör kütük aşıksınız? Aman ne güzel, hadi görkemli bir düğünle herkese gösterin, biz halktan insanlar için çok önemliydi çünkü.

"Beni ilgilendiren kısmı ne?" diyorum gazozumdan bir pipet almadan önce. Bu adamın yanında dura dura havalı olmak konusunda kendimi eğittim: Mimik yapmıyoruz. Bu kadar. Gerisi zaten umursamazlık yeteneğimize bağlı. O da bende fazlasıyla mevcut, Allah vergisi.

Hayır, o kadar paranız var, beni bu küçük çay bahçesine mi çağırıyorsun apar topar? Hiç değilse güzel bir şeyler ısmarla!

Bana mesaj atması da o kadar olağan dışı ki. Üç hafta oldu kovulalı. Normalde benimle muhatap olmamak için elinden geleni yapardı. O kısa camlı masanın karşısına geçer, benim paylaştığım bilgileri kafasını sallayarak dinler ve birlikte gitmemiz gereken bir olay yeri varsa hayata tiksinerek bakardı. Surat da mütemadiyen asık.

Umarım KOVULMAMA sebep olduğu için özür diler ve hatta özrünü kabul etmem için para teklif edersin. Yoksa seni dövmek zorunda kalabilirim, bugün için hiçbir şey yapmama planımı mahvettin çünkü.