Bay Klişe (TAMAMLANDI)

Kalbime dokundu

Bay Klişe

24. Bölüm

"Vah vah, bensiz öksüz mü kaldın? Vah vah, hani sen hiç ağlamazdın?"

Arkada çalan şarkıya eşlik ederek yatağımın üzerinde zıplıyorum. Elimde mikrofon gibi tuttuğum deodorant şişesi var. Dün gece sevdiğim adamdan ilanı aşk aldığımda yapmak istediğim tek şey havaya doğru zıplamaktı, şimdi gönül rahatlığıyla gerçekleştirebilirim.

Doğan'ın kapısı hızla açılıyor. "Günaydın cınım karım!"

Ona omuz silkip zıplamaya devam ediyorum. Beni tavlamak için buzlu davranışlarını bırakması yeterli değil maalesef... Tamam, yalan. Elbette yeterli. Zaten ben ona buzken aşık olduğum için hiç sıkıntı değil. Ama olsun.

Ona aldırış etmediğimi görünce yüzü düşüyor ve odasına koşuyor. Bu kadar enerjik olması hoş, uyurken giydiği kısa kollu tişörtle şortu da değiştirmemiş. Bu haliyle daha tatlı...

Bu sırada şarkı değişirken Doğan da geri geliyor. Elinde kendi deodorant şişesi var. Yani kendi mikrofonu. Yatağıma çıkarken gülüyor. Ben o yokmuş gibi keyifle şarkıya eşlik ediyorum.

"Tabiatıma aykırıyken, yüreğime vurdu fırtına. Senelerdir tanıyormuşum gibi, gözlerim nasıl aşina."

Doğan da devamına eşlik edince şaşırıp kalıyorum, bilmesi enteresan, bir tek benim çalma listemde varmış gibime geliyor. O da zıplıyor karşımda. Yatağım mahvolacak.

"Zora gelmez beklemezdim. Hizaya geldim sayende. Hadi bahset herkesten birini, geldiğin gezegende."

O kadar uyuyor ki şarkı bize, gülüyoruz Buray arkamızda bağırırken. Hizaya gelmiş Doğan efendi. Nakarat gelince Doğan mikrofonu iki eliyle tutup bağırıyor. Gerçek bir konser verir gibi.

"Ne çok da severdim yazları. İçime gömdü buzları. Bu afeti fırtına kasıp da kavurdu..."

Sen mi seviyorsun yazları be? Saçlarımı elimle arkama savurup şarkının devamını ve bitişini ben devralıyorum.

"Üstüme saldı kışları. Kar ayazı bakışları. Korkmadı kalbim yanına sokuldu..."

Kalbim korkmadı ama kendi kendini acıttı. Korksa iyi miydi acaba. Bu adamla uğraşmak zorunda kalmazdım ama... Şunun güzelliğine bak, neyse. Doğan gülerek elini uzatıyor ama görmemiş gibi yapıp kendi dans hareketlerimi sürdürüyorum. Hiç bozuntuya vermeden devam ediyor o da.

Çektiğimiz klip bitince yataktan aşağıya iniyor ve aynamın önüne geçip bağdaş kuruyorum. Doğan da kendini yatağa bırakıyor.

"Doğan Beyler bilirler miymiş böyle şarkılar? Klasik müzikten kopmazsınız sanıyordum."

Doğan tavana bakıyor, "Bendeki potansiyeli bilsen şaşarsın."

Hımmlıyorum, "Ne potansiyeli varmış? Salsa biliyor musun mesela?"

"Lida Hanımlar ne isterse o var menümüzde. Yetenek desen Allah vergisi."

"Bak sen..." Bir parmağımı yanağıma koyuyorum, "Doğru gerçi. Nasıl da güzel oynuyordunuz Mina'yla. Kıvraklığına hepimiz hayran kalmıştık."