Bay Klişe (TAMAMLANDI)

Yeni bir şiir

Bay Klişe

26. Bölüm

"Kalbim bir gezegen! Dünyadan çok uzaktaaa."

Bakalım bu gece neler yapacaksın Doğan efendi. Beni ikna etmen için uğraşman gerektiğini hissettirdiğimi düşünüyorum yeterince. Arkadaşlarının yanında beni bugüne kadar rezil ettin. Herhalde bir karşılığı olacaktı.

Evimin kapısını tanımadığım, genç bir adam açıyor, üstünde garson üniforması var.

"Hoşgeldiniz hanımefendi. Beyefendi bahçedeler."

Dudağımı büküp içeriye giriyorum. Salonda da etrafı toparlayan iki garson var. Mutfakta bir sürü olduklarını tahmin ediyorum böylece. Doğan tutmuş olmalı, Hasret'i çok yormamak için.

"Bu kadar şeye gerek var mıydı gerçekten?"

Doğan bahçeyi incelerken sesimi duyup bana dönüyor, gülüyor.

"Evimize ilk gelişleri, şaşalı olsun dedim. Elleri boş gelmeyecekleri için zararı telafi ederiz, merak etme."

Bu adamın da kafası benimki gibi çalışmaya başladı sonunda, yaşasın! İnşallah çok lüks hediyelerle gelir düdük arkadaşlar. Belki o zaman hoşlanırım onlardan.

Eve ciddi bir masraf yapılmış sabahtan beri.
Yeni kurulan bahçe mobilyaları çok hoş, hasırdan. Duvarlara belirli aralıklarla fenerler yerleştirilmiş. Sallanan koltuk bile iki tane. Evin camının önüne iki masa çekilmiş, üstünde atıştırmalıklar var.

"Kıyafetlerimi değiştirip geleyim o zaman."

Kurduğum zengin cümlesine kaşlarını kaldırıyor Doğan, "Boş ver, böyle güzel."

Açık yeşil tişörtümde Tazmanya Canavarı var, altımda beyaz bol eteğim. Spor ayakkabım ve tokalarım da yeşilin farklı tonları, bence de bundan iyisi Malatya'da kayısı.

Bir spor araba sesi duyulunca bahçe kapısına bakıyoruz, züppeler gelmeye başlıyor. Garajımız minik, sadece iki araba alıyor, üç arabayı sokağa park etmek zorunda kalıyorlar. Keşke çocuklar çizse janti arabalarını. Mina bizim garajı kapmasa ben onunkini çizerdim ne güzel.

Onları bahçeye alıyoruz, ev sıcak ve çok büyük değil çünkü. Yavuz, Kenan ve Harika, Mina, Doğu, İlayda, Alp. İsimlerinden anlıyorsunuz sosyetik kişiliklerini. Benim de ismim öyle, biliyorum söylemeyin, babamın suçu işte hep.

Daha fazla gelecek olan varmış da tatilde olduklarından gelememişler. Tüh, olayı kaçırdılar. Buradakiler güzelce anlatsa bari.

"Naber Lida?" diye sırnaşıyor Yavuz. Dil çıkarasım gelse de suratımı buruşturmakla yetiniyorum. Hiç umursamadan sırıtarak bir koltuğa yerleşiyor.

"Nasılsın canım?"

Mina kocaman dudaklarıyla yaklaşıyor, tehlikeyi savuşturamıyorum maalesef ve öpüyor beni. Uzak dur elimden bir kaza çıkacak CANIM.

"Hoşgeldiniz." Doğan her zamanki gibi soğuk, "Nasıl buldunuz evi?"

"Navigasyon diye bir şey var, ne var bulmakta?" diyorum elimi sallayarak.