Bay Klişe (TAMAMLANDI)

Hakancığım

BAY KLİŞE

8. Bölüm

"Biiir deerdim var artık! Tuutaamam içimdee!"

Ayna karşısındaki rock festivalime ara verip dudaklarıma nemlendirici sürüyorum. Yazın tek sevmediğim yönü kurumaktır. Gerçi ben mevsim tanımaksızın kururum.

"Aman ne dert."

Bu konuşan tabii ki pek sevimli kocam. Arkamda kravatını bağlıyor. Ayrıca tabii ki çok büyük bir derdim var. Bugün o kasıntı işimin ilk günü. Tercümanlık kısmını bir şekilde hallederiz de geri kalan; holding, Hakan Yalnız ve kendi işe yaramaz kişiliğimi ne yapacağız?

Aramızda kalsın, epey de sıkılmış durumdayım kaç gündür. Çünkü bu uyuza sadece odamızda olduğum gibi davranma özgürlüğüne sahibim. Başka yerde eskisi gibi takılsak anında çözülür durum.

Her yerde mıç mıçız. Her yerde! Yemin ederim gına geldi!

"Dert tabii, ne sandın? İlk iş günüm. Gerginim doğal olarak."

"Ben bu meseleyi halledeceğim." diyor ceket yakalarını düzeltirken, "Olmadı, Hakan'la konuş ve gelmeyeceğini söyle."

"Nedenmiş?"

Beni alıp sinek gibi duvara yapıştıracakmışçasına bir bakış atıyor. Baya sinirli nedense bu konu açılınca. Sanki önünden çekirdeksiz karpuzları kaptık.

"Neden diye soruyor bir de. Oyunun amacını hatırlatmamı ister misin? Benim seni aldatmam gerek, senin beni değil. Magazinlerde ikinizi görürsem..."

Haykıracak gibi yapıp sonra aniden sustuğunda random gülmekle kaş çatmak arasında gidip geliyorum. Bana ne yapabilir ki? O sinirli gözleri bana sökmez. Diş sıkması da olağan bir gelişme olarak geliyor artık, şok edici veya ürpertici değil.

Canım benim, Hakan'la onu aldatacağımı sanıyor. Bir dakika. Neden olmasın? Yakışıklı adam valla. Bunu düşüneyim.

"Ben de senin aşk hikayene yardım etmiyor muyum kocacım? Senin de bana iyiliğin dokunmuş olur işte." Dalga geçiyorum sırıtarak, "Bak bakayım, nasıl olmuşum?"

Elimden geldiğince 'normal' bir kombin yapmaya çalıştım. Turuncu bir elbise, mor saat. Yeşil saçlarımı da tepede topuz. Ama beyimiz gıcık gıcık süzüyor dört kere filan.

"Bir iki renk daha ekleseydin keşke."

Ciddi olduğunu sandığım ilk üç saniyede elim makyaj masasındaki kırmızı tokaya gitse de alaylı gözlerini görünce vazgeçiyorum. Görürsün sen Doğan efendi.

"Hakan bayılacak. En sevdiği tarzdayım şu an... Tekrar mı düşünsem evlenme teklifini acaba?"

"Ne demek şimdi bu, zaten evli bir kadınsın. Beni düşünmüyorsan kendi itibarını düşün ve dikkatli ol."

Beni azarlarken, "Beni düşünmüyorsan..." diye başlayınca, "çocuğumuzu düşün!" diye devam edecek sandım gerçekten. Anne olmaya hazır mıyım, bilmiyorum, neyse ki değilmişim.