Bay Klişe (TAMAMLANDI)

Hiç yoktan

Bay Klişe

22. Bölüm

"Uyurgezer gibiyim tüm geçmişim kayıp. İnceliyorum kendimi, halim bir garip..."

Teoman abi haklı. Derbeder durumdayım. Yataktan kalkmak istemiyorum ama öğle vakti oldu neredeyse. Güzel bir duş alıp işe gitmem lazım çünkü hiçbir mazeretim yok. Hastayım diyemem yine.

Ne olacak şimdi? Durduk yere mahvolduk iyi mi? Hiç yoktan dul kalacağım. Kalk ayağa şen dul Lida. Tamam, en azından yavaş yavaş. Doğrul, yatakta otur ve aynaya bak bari.

Sabaha kadar kendi kendimi psikolojik dayağa maruz bırakmamdan ötürü göz kapaklarım kocaman olmuş. Burnum ağzım onlar bile şiş. Yüzüm dev bir yuvarlak. Akvaryumun arkasından bakıyor gibiyim aynaya.

Gerçekten her bitiş yeni bir başlangıç mıdır? Yoksa bazı bitişler insanı da bitirir mi? Son bir senemi işgal eden Doğan Atalay birkaç günde hafızamdan silinip gider mi?

Gözlerim gardırobuma kayıyor. Bavulumu ne zaman toplamalıyım? Nereye gideceğim?

Mutsuzum çok hastayım güldür beni doktor... Doğan nerede? Kulak kabartıyorum, odada yok. Zaten sabahın köründe kalktığı için çoktan çıkmıştır belki de. Yine birlikte gidecek değiliz işe.

Evden ne zaman gitmeliyim? Ne yapacağım şimdi?

"Küçük bir daire kiralarım canım, ne olmuş. Ama..."

Ama... Bu işte devam edemem. Sırf Doğan'ın babası dedi diye, işi o ayarladı diye çalışıyordum zaten. Boşandıktan sonra devam etmem yakışık almaz. Ne zaman istifa etmeliyim? Bugün istifa etsem erken mi? Bankadaki para, yarısını Doğan'a verdikten sonra bile bir müddet götürür beni.

Yapılacaklar listesini yavaş yavaş oluşturunca motivasyonum da artıyor ve yataktan tümüyle kopabiliyorum sonunda. Doğan gerçekten de ortalıkta yok. Koridora kafamı uzatıp ses dinliyorum, evde kimse yok gibi. Hasret'e veda etmek beni üzecek. Çok yakınlaşmasa da arkadaşım gibi hissediyordum.

Duş alıp giyiniyorum. Kahverengi, bol pantolonumun üzerine krem rengi, yine bol bir gömlek geçiriyorum, yarım kollarım ferah. Kırmızı kulaklığımı kafama geçirip dışarıya çıkarken biraz daha sakin içim.

Bu bir işti, bitti. Hepsi bu. Şimdi diğer formalite işimden de istifa edeceğim, yarın tamamen özgürüm.

Kulaklığımdan beynime geçen hareketli şarkılara eşlik ederek bir taksi çeviriyorum ve YLN Holding'e varıyorum.

Doğan, iş yerlerimizin yakın olduğunu söylemişti. Ama hiç gitmek nasip olmadı. Kaç aydır. Kocamın işini bile görmeden boşanacağım.

Gelişmeleri yüzeysel düşünmeye çalışıyorum. Çok odaklanmadan yaşamaya. Yapılacak işler var şimdi, dalma derine.

Asansörle binayı tırmanıyor ve bir soluk alıyorum. Bugün istifa dilekçemi yazayım ama yazmadan önce Hakan'a durumu izah etmeliyim. Yerime biri bulununca da serbest olurum.

Odama geçmeden önce Hakan'ın odasına uğruyorum bu yüzden. Kapıyı açtığımda Hakan penceresinin önünde, bir telefon görüşmesinde. Bana bakıp gülümsüyor, işaret parmağını kaldırarak.