Romantik filmlerden ve kitaplardan gına gelmedi mi? Hepsi birbirine benziyor. Derken...
Bakın şu işe, aşık olduğum adam tüm klişeleri kendinde toplamış gibi bir şey. Bu da hayatın bana tekmesi oluyor sanırım.
1. Zengin bir züppe.
2. Benden hiç hoşla...
Mikrofonu, yani şey, deodorant kutusunu bırakıyorum makyaj masasına. Şarkıları nakarattan başlayıp sonra da yarım bırakmayı severim.
"Her sabah bu cırtlak sesle uyanmak zorunda mıyım ben Allah'ım? Ne günah işledim sanki?"
Doğan gözlerini ovuşturaovuştura odama girdiğinde bir yandan söyleniyor. Düzeltmediğim yatağımda duran yastığı alıp yüzüne fırlatıyorum.
Tam isabet!
Demek isterdim ama atışım hiç iyi değildir. Yastık takriben yüz santimetre ötesinden geçip gidiyor yani.
"Neydi şimdi bu?" diyerek kafasını hafifçe sağa yatırıyor, "Yastığa mı kızdın?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Haklı. Açık renk gözlerine bakıp gülmemek için kendimi tutuyorum. Ona gülmek istemiyorum arkadaşlar.
"Bir şeyi test ettim de."
Boydan aynadaki aksim idare ediyor. Saçlarımın rengi suyun altında aka aka açık yeşil ile sarı arası bir şey oldu, buna uygun olarak ben de lila bir gömlekle beyaz bir etek giydim. Açık pembe şalla saçlarımı topladım.
"Neyi acaba deli kız? Enerjinin iniş çıkışı enflasyon kadar alakasız, farkındasın değil mi?"
Doğan henüz giymemiş o süslü takımlarından birini. Üstündeki spor eşofman ve beyaz atletiyle sempatik görünüyor doğrusu. Neden yaşlı amca kombiniyle bile yakışıklı? Vücudu da epey fit.
Hay bin domates çorbası. Bana ne acaba? Kendimize tekme atabilseydik keşke.
"Havayı büküp bükemediğimi. Henüz güçlerimi keşfetme aşamasındayım da."
Aynada görüntüsü belirliyor. Zaten varlığını da arkamda hissediyorum. Kafam tam çenesi hizasında. Kısık gözlerini açmış. Gülümsüyor. Tek yanak gamzeli. Sol yanak, birdenbire en sevdiğim yanağı oluyor.
Hay Allah'ım. Her gülümsediğinde şoka giriyor benim bünye. Alış Lida, adam robot değilmiş işte.
"Erkencisin bugün? Beni bekle, bırakayım seni. Hemen hazırlanırım."
İşte bu olmaz. Bir kere, kapalı alanda yalnız kaldığımızda çok garip hissediyorum. Öyle ki bu his, insan içindeyken elimi tuttuğu zaman hissettiğime benziyor. Utanç verici bir durum benim açımdan. Onun açısından ise rahat... Adam benden tiksiniyor sonuçta.
