Little do you know (Valle d'Aosta Series) |COMPLETED|

Chapter 17

"Let's sleep." Sabi niya at bumangon para patayin ang ilaw.

"Hindi pa ako antok. Mauna ka ng matulog"

Sumampa ito sa kama.

"Pupuyatan mo talaga ang panonood no?"

" Oo naman. Kesa maling tao"

Natahimik ito kaya nilingon ko. Seryoso lang itong nakatingin saakin pero agad ding napangiti.

"You're making a good point."

" I know right" panggagaya ko sa sinabi niya kanina.

" May itatanong ako" tahimik lang siya.

" Bakit mo ako hinalikan sa horror booth ? And don't you try to lie Cervantes" banta ko.

She chuckled. " Now you're asking me the same question I asked you"

" Sagutin mo nalang"

" Your lips was tempting me. "

Natahimik ako at hindi makapagsalita. Pinatay ko ang phone ko at nagtalukbong sa kamot. Alam kong pulang-pula na ako.

Masyado siyang honest kaya ako nalang 'yong nahihiya.

Narinig ko ang tawa niya pero hinayaan ko nalang. Naramdaman kong humiga na rin siya sa tabi ko.

" Pahingi ng kumot, Prof." She utter kaya nahiya naman ako. Umalis ako sa pagtalukbong at binigyan siya ng kumot. Ewan ko ba at isa lang ang kumot namin.

" Wala na ba kayong extra comforter dito?" I ask her.

" Why? Ayaw mong share tayo?" Tanong niya kaya napakagat labi ako at umiwas nalang. Tumalikod na ako sakanya dahil wala akong maisagot.

" You smells good." Bulong niya sa likod ko kaya napangiti ako. " Goodnight, Ma'am."

Kinabukasan ay maaga akong ginising ng katabi ko. Alam kong maaga siyang gumigising pero dapat walang damayan.

"Ano ba!" Inis na sabi ko dahil ayoko pang bumangon. " Gusto ko pa ngang matulog diba? "

" Magjojogging tayo"

I groaned inwardly. " Kayo nalang. Nananahimik ako dito"

Nagtalukbong ako sa kumot pero hinila niya rin. Nakasimangot akong umupo sa kama.

" Even if I like you a lot. I still can ignore your whole existence" I seriously said.

Natahimik ito at hindi nagsalita.

" Thaye! Giselle! Gising na. Hindi natin maabutan ang sunrise mamaya!" Sigaw mula sa labas. Mukhang si Kadynce 'yon. Nagkatinginan kami ni Thayer.

" Pasalamat ka talaga" bumangon na ako at pumunta sa bathroom para magbihis.

Pagbaba namin ay kami nalang pala ang wala.

Naging masaya rin naman ang jogging namin. Pagdating namin doon sa trail lodge ay nagselfie agad sila Math at Majaliah. Actually, kanina pa sila selfie nang selfie. Wala lang talaga ako sa mood ngayon.

" Bakit ganyan itsura mo?"

" Iniisip ko ang ex ko"

" Bakit mo pa iniisip?"

" Namiss ko eh"

" You know what? I'm sorry okay? Gusto lang nilang magjogging and I'm sorry to ruin your sleep." Halata narin sa boses nito ang pagkainis.

" Why are you mad?" I asked.

"Why are you always making me mad?"

Natahimik ako at hindi alam ang sasabihin. Am I?