Hayatın kameranın önünde yaşanıyorsa her davranışın, her sözün değerli ya da değersiz olsun haber değeri taşır. Söylemediklerini söylemiş, yapmadıklarını yapmış olursun. Gerçeği anlatmak ya da inandırmak ise imkânsız.
Beyaz çitle çevrili yeşil alanda Kalimero hoplaya zıplaya dolaşıyordu. Seyyah, eyerini takmadan özgürce dolaşmasına izin vermişti. Sabah da diğer atlara aynı keyfi yaşatmıştı. Kollarını çitlere yaslamış onu izliyordu. Özden etrafa bakınarak yanına gitti.
"Oyun mu oynuyor o?"
"Evet, baksana çocuk gibi hopluyor"
Kendi halinde eğlenen atı bir süre izlediler. Özden çitten atlayıp atının yanına gitti. Önce sevdi, öptü, okşadı sonra yelesinden tutup atik bir hamle ile üzerine çıktı. Seyyah ufak bir kahkaha attı.
"Eyerini getireyim mi?"
"İstemez, böyle iyiyiz"
Özden her zaman çıplak olan atın üzerinde özgürlüğü madde olarak hissederdi. Bu öyle kuvvetli bir histi ki yaşamayan bilemezdi. Dokunabildiği, koklayabildiği ve sarmalandığı bu hissi seviyordu. Tam da ihtiyaç duyduğu anda çok iyi geldi. Hayatının yuları kendi ellerindeydi ve bunu kimsenin almasına izin vermeyecekti. Aldığı kararları mutluluğu için kullanacaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ardından büyük bir toz bulutu çıkararak gelen arabayı görünce sinsice gülümsedi. Yanılmamıştı, Uğur'un yokluğunu fark ettiği anda ortalığı velveleye verip geleceğinden emindi. Uğur aracı kenara bırakıp indi. Özden'i atın üzerinde görünce tüm gerginliği hafifledi. Ardından gelen sızı önemsizleşti. Bu gevşeme ile gardı da düştü. Elleri belinde gülerek kendine bakan Seyyah'ın yanına gitti.
"Durum ne?"
"Kimim için?"
"Benimle alay etme Seyyah. Neyi sorduğumu biliyorsun"
Seyyah eliyle Özden'i gösterdi.
"İşte gördüğün gibi, amazonumuz atına binmiş, hazırlığını yapmış ama gördüğüm kadarı ile sen kalkanını unutmuşsun"
Seyyah'ın eğlendiği sözleri ve mimik hareketlerinden açıkça ortadaydı.
"Ben bu amazona yenilmeye alıştım ama öğreniyorum"
Seyyah kıkır kıkır gülmeye başlayınca başını iki yana sallayan Uğur çitin kapısına doğru ilerledi. Aynı yöne giden Kalimero ağır adımlarla yürürken Özden'in bedeni de ona uyumlu olarak öne geri sallanıyordu. Birleşme noktasına ulaşmışlardı ki Özden, atın yelesine hafif asıldı. Atın ön ayağı yerdeki çamur birikintisine hızla vurdu. Sıçrayan çamur Uğur'un açık renk pantolonu üzerinde büyük kahverengi benekler oluşturdu. Sıçrayarak geriye kaçsa da kirlenmekten kurtulamadı. Kollarını açarak dehşet içinde rezil olmuş üzerine baktı. Arkadan gelen sessiz "Kirlenmek güzeldir" reklam repliğini duymamazlıktan geldi.
Özden attan inip Kalimero'nun arkasına iki kere vurdu. At, Uğur'un önüne gelince Özden hızlı adımlarla eve yöneldi. Uğur'un önünde uzun bacaklı at engeli vardı. Kalimero kocaman açtığı siyah gözleri ile ona bakıyordu. İlk meydan okuyanın bu hayvan olabileceği aklının ucundan bile geçmemişti.
