47.BÖLÜM

341 74 456
                                    





Bir süre sonra Derin sallanmaktan sıkılmıştı.

"Ben biraz da kaydıraktan kaymak istiyorum babacım,siz de Amber ablayla şu banklara oturup konuşursunuz.Olmaz mı?

diye şakıdı neşeyle.Bu fikir genç kadının hoşuna gitmişti.

"Tamam güzelim,sen nasıl istersen."

diyerek keyifle gülümsedi.Sinâ'nın cevabı da

"Peki bebeğim,ama dikkat et."

olunca,küçük kız dikkatle salıncaktan inerek soluğu kaydırağın yanında almıştı.

Az sonra Sinâ ve Amber yanyana banklardan birine oturmuş,neşeyle kaydıraktan kayan küçük kızı izliyorlardı.Konuşmayı başlatan

"Derin,harika bir çocuk Sinâ,çok şanslısın.Onu tanıdığım,seninle yıllar sonra tekrar karşılaşma fırsatı bulduğum için çok mutluyum."

diyen genç kadın oldu.

Sinâ duyduklarına çok sevinmişti.

"Ben de,dediğin gibi uzun yıllar sonra seninle yollarımız tekrar kesiştiği için,kendimi şanslı hissediyorum.Sonuçta insan,henüz küçük bir çocukken kahramanı olduğu bir kızla bu zamanda öyle kolay karşılaşmıyor."

diyerek muzipçe göz kırptı.

Amber cevap karşısında hem kızarmış,hem de gülmeden edememişti.Biraz sakinleştikten sonra

"Gerçekten o gün,tam zamanında yetişmiştin."

dedi ve ekledi.

"Şimdiki aklım olsa,kızların söylediklerine hiç takılmaz,güler geçerdim.Tabi insan sadece 12 yaşında ve yepyeni bir ortamda olunca öyle olmuyor.Üzülüyor,korkuyor."

"Biliyor musun,ben de öyle cümleler kurabilen biri değilim aslında.Ama halin çok içime dokunmuştu,kendimi tutamadım.Sana sataşan kızlar,benimle aynı sınıftaydılar ve dış güzelliğe aşırı önem veriyorlardı.Hani nasıl desem,bazı insanlar vardır tırnağı kırılsa yas tutar,öyle işte."

Genç adamın son sözleri,Amber'i gülümsetmişti.

"Tahmin edebiliyorum,zaten o yaşlarda kızlar genelde öyle değil midir?Ama Gülsün hocadan çok çekiniyor olmalılar ki,sen ondan bahsedince hemen özür dilediler."

diye karşılık verdi ve devam etti.

"Kızlar gidince bana yardımcı olduğun,beni onlara karşı koruduğun için sana çok teşekkür etmek istedim.Ancak etrafıma bakındığımda seni göremedim maalesef.Sen de tıpkı onlar gibi,bir anda ortadan kaybolmuştun.Neden böyle bir şey yaptın?"

"Ben,onlara bana teşekkür etmen için çıkışmadım.Annem ve babam bize,insanları dış görünüşlerine göre yargılamanın yanlış olduğunu öğrettiler.O kızlarsa tam olarak bunu yapıyorlardı ve haksızdılar."

"Şimdi hatırladım,Gülsün hoca dersler sırasında da bize hep bunu söylerdi.Tabi insan o küçük yaşlarda böyle şeylere pek dikkat etmiyor,söylediklerinin karşısındaki kişide açabileceği yaraları düşünemiyor."

"Haklısın Amber.Büyüdüğümüzde hatamızı fark etsek bile,iş işten geçmiş oluyor maalesef.Elimden geldiği kadar Derin'e de bunu öğretmeye çalışıyorum.Tabi,ne kadar başarılı olduğum tartışılır."

derken,yüzünde çok ciddi bir ifade belirmişti Sina'nın.Amber,genç adamın endişeli halini fark ederek onu rahatlatmak istedi ve konuştu.

AMBERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin