This Time It's Different

Hoofdstuk 16.

Ik word aan mijn haren meegetrokken en meteen word ik in een klein kamertje geduwd. "Je nieuwe huis schatje", fluistert Emmet en lacht overdreven hard. Hij duwt me verder de kamer in en gaat met zijn handen over mijn wang. "Als je iets verkeerds doet weet je wat er gaat gebeuren."

Ik knik bang en deins naar achter. Mijn rug raakt de muur en Emmet grijnst. "Wen er maar aan schat", zegt Emmet en loopt naar de deur. "Ik breng straks wel wat te eten." Ik knik en meteen loopt Emmet de deur uit. Hij haalt uit zijn broekzak een sleutel en grijnst. Hij trekt de deur dicht en ik hoor de sleutel in het gat. Meteen heb ik door dat ik hier opgesloten zit.

Ik zie een bed staat en loop er naar toe. Het is prachtig wit gedekt. Eigenlijk past het niet bij de rest van de kamer. Ik ga zitten en kijk naar mijn handen. Om mijn rechterringvinger heb ik een ring. Ik speel ermee en trek hem eraf. Ik kijk er nog even naar en gooi hem dan op de grond.

-----

"Ashley!" Ik open me ogen en zie Jason staan. Hij heeft tranen in zijn ogen en naast hem staat de jongen die mij pijn heeft gedaan. Veel pijn. "W-wat doe jij hier?", vraag ik en ik slik een paar keer.

Mijn keel is super droog en ik wijs naar een glas met water die naast mijn bed staat. Meteen geeft Jason me de glas aan en laat me er voorzichtig uit drinken. Ik knik als bedankje en hij aait over mijn haar. Ook al staat de jongen voor me die mijn jeugd heeft verpest, ik voel me veilig, door Jason.

"Ze vraagt je wat", zegt Jason en kijkt opzij. "Ik ben hier voor een afspraak schat", zegt Emmet en ik zie Jason's kaaklijn verstrakken. Ik knik naar hem en pak zijn hand vast. "Ik wilde alleen hoi zeggen." Emmet kijkt liefjes naar me en ik walg meteen van zijn blik. "Ga weg!", roept Jason en laat mijn hand los. "Gast rustig", mompelt Emmet met een grijns. "Vraag maar aan je vriendin waarvan ze me kent. Doei Ashley." Emmet loopt de kamer uit en meteen kijkt Jason me met een woedende blik aan.

"Jason rustig alsjeblieft", smeek ik en mijn ogen vullen zich met tranen. "Je wilt dat ik rustig ben!", roept Jason en lacht nep. "Je loopt door het ziekenhuis en valt opeens flauw als je één of ander raar joch ziet. Die je volgens hem té goed kent." Ik slik even en ik voel een traan over mijn wang glijden. "Doe niet zielig Ashley", zegt Jason en rolt mijn zijn ogen.

"Begrijp het dan Jason!", roep ik met een gebroken stem. "Ik wil je alles vertellen, maar ik ben bang. Ik ken die jongen niet zomaar, hij heeft mijn jeugd verpest. Het gaat pas een paar maanden weer goed met me." Ik kijk naar Jason en zie dat zijn blik wat verzacht is, maar nog steeds kan je de woede aflezen.

"Je hebt me een tijdje niet op school gezien, omdat ik was ontvoerd. Ontvoerd door die klootzak die hier net was", zeg ik en zie Jason slikken. "Ik w-wist niet dat het zo zat", mompelt Jason en kijkt naar de vloer. "Ik wil je alles vertellen, maar niet hier. Ik wil naar huis. Kan je een dokter roepen?" Meteen knikt Jason en loopt naar de deur. Ik ga rechtop zitten en zie dat ik een bandje om mijn pols heb. Een wit bandje waarop de naam van het ziekenhuis op staat.

"Je bent wakker meid", zegt een vrouwelijk dokter en glimlacht. Ze heeft een lang wit doktersjas aan en daaronder een strak zwart jurkje, met een panty. D'r haar heeft ze in een losse knot en haar gezichtsuitdrukking is aardig.

"Ik controleer even je hartslagen en je bloeddruk. Als alles goed is mag je naar huis." Ik knik en zie dat ze haar stethoscoop pakt. "Mag je vriend erbij blijven?", vraagt ze aan me en ik knik. "Ja, dat mag wel." Ze knikt en maakt een gebaar dat ik weer mag liggen.

"Dit kan koud aanvoelen. Doe je shirt maar wat omhoog", zegt ze en trekt de deken wat omlaag. Ik trek mijn shirt omhoog en ga liggen. Met het uiteinde van de stethoscoop gaat ze naar mijn linkerborst en luistert naar mijn hartslag. "Je mag nog even op je buik gaan liggen", zegt ze en ik zie Jason er ongemakkelijk bij staan. Ik draai me om op mijn buik en voel dat ze met haar stethoscoop over mijn rug gaat. "Je mag weer gaan zitten en je shirt goed doen." Ik ga zitten en zie Jason glimlachen. We zijn net zo tegen elkaar tekeer gegaan dat alles gênant is. "Dan mag je je rechterarm uitsteken", zegt de dokter en meteen steek ik mijn arm uit. Ze klit een band om mijn boven arm en pakt haar bloeddrukmeter erbij. Ik voel de band wat verstrakken en hoor een piepje.

"Alles is goed meid", zegt ze en haalt de band weer van mijn arm. "Je mag vertrekken naar huis. Ik zou niet meer bij je moeder langs gaan. Het bezoekuur is al afgelopen en ze doen allerlei onderzoeken met haar." Ik knik en gebaar naar Jason dat hij naar me toe kan komen. "Het allerbeste", zegt ze nog voordat ze vertrekt en sluit de deur.

- 23:58 - Jason’s huis.

"Ik wil het je morgen vertellen Jason. Alles", zeg ik en druk een kus op zijn wang. We hebben wat kleding bij mij thuis opgehaald en zijn toen naar Jason’s huis gegaan die ongelofelijk groot is. "Je mag vertellen wanneer je het wilt Ash", zegt hij en glimlacht. We liggen allebei al in bed en moeten een beetje stil zijn, omdat zijn ouders al slapen. Ik voel zijn hand op mijn schouder en kijk recht in zijn ogen. "Het doet pijn Jason", fluister ik en slik. Ik draai me om en laat een traan vallen. Ik wil naar mijn moeder toe.

........

S/O naar FancyLeroydie me heeft geholpen! En sorry voor dat ik niet zoveel upload, schoolleven... Ik hoop dat jullie ervan hebben genoten. Als jullie tips of ideeën hebben, reageer even hieronder of stuur me een berichtje! Verbeteren mag altijd!

Lota of love,

Melda