This Time It's Different

Hoofdstuk 25.

[Melda]

Met een klap leg ik mijn tas neer en kijk naar Ashley die slaapt op de bank. Mijn broer heeft haar naar binnen gedragen en haar op de bank gezet.

Ik pak een glas water en drink het binnen twee seconden op. "Gaat het?" Ik kijk recht in het gezicht van mijn broer, Sefa, en knik.

"Ze heeft het zwaar nu en ik moet er voor haar zijn," antwoord ik zijn vraag en zet mijn lege glas neer op het aanrecht.

Met muizenstappen loop ik terug naar de woonkamer en ga bij Ashley's voeten zitten. Mijn handen klem ik vast aan de bankleuning en zucht.

Mijn ouders zijn naar een oude kennis en hebben avondeten achter gelaten. Ik zie mijn telefoonscherm oplichten en pak hem van de salontafel.

Hi, Melda, wil je me alsjeblieft op de hoogte houden hoe het met Ashley gaat? Ik weet wat er allemaal met haar moeder gaat gebeuren. Er is ooit een brief in mijn handen gedrukt. Je hoeft me niet te zien, maar sms me hoe het met haar gaat. Ik doe dit niet omdat het moet van Floris, maar omdat ik van haar houd. Als je wilt afspreken kan dat natuurlijk, dan leg ik je alles uit! -Jason

Ik glimlach even naar mijn telefoon en kijk terug naar Ashley, die vredig ligt te slapen. Soms gaat haar mond een stukje open, maar ze herstelt zich snel weer.

Mijn vingers vliegen over mijn toetsenbord en ik zie dat mijn broer, inmiddels tegenover me zit. "Gaat ze hier slapen?" vraagt hij met zijn blik gericht op Ashley. Ik knik en leg mijn telefoon neer.

"Het moet wel. Ik laat haar niet zo naar huis gaan en helemaal niet alleen." Hij knikt en staat op om een paar dekens te pakken, die hij vervolgens in mijn hand drukt.

"Ik til haar straks wel naar boven. Het is nog redelijk vroeg."

Ik knik en gooi een deken over Ashley heen. Ze draait even van positie en glimlacht in haar slaap, wat mij laat glimlachen. Mijn broer is naar de keuken gelopen en snel loop ik achter hem aan.

"Ik heb morgen met Jason afgesproken", zeg ik. Mijn broer kijkt me met grote ogen aan en slikt zijn Fanta door.

"Ashley's ex?" Ik knik en leun met mijn rug op het tafelblad, van onze keukentafel.

"Ex of vriend, I don't know. Ik wil weten wat hij te vertellen heeft en al helemaal waarom hij met Floris' plannetje is mee gegaan," antwoord ik en zie mijn broers wenkbrauwen fronzen.

"Jongens maken soms gewoon verkeerde beslissingen. Ik bedoel kijk naar mij. Ik heb mijn fucking school verknalt voor een meisje, die nu studeert op de uni en waar sta ik?" Ik knik en zucht even.

"Je doet voor alles je best en hebt een goede baan. Iedereen is blij met je Sef. Wees daar blij mee."

Mijn broer zucht en legt zijn glas weg.

"Dat iedereen blij met me is, betekent niet dat ik blij met me zelf ben, Melda." Zijn stem klinkt gebroken. Gebroken door de waarheid, hij spreekt de waarheid nu.

"Ik kon nu nog studeren en mijn droom als advocaat waar maken, maar dat is me niet gelukt. Ik heb gefaald. Melda ik heb hard gefaald." De ogen van mijn broer worden waterig en even heb ik de tijd nodig om te beseffen wat hij zegt.

"Ben je niet blij met jezelf, Sefa?" vraag ik direct.

Binnen een frictie van tijd zie ik dat hij deze vraag niet verwacht had. Zijn ogen die alle kanten opschieten zeggen meer dan genoeg. "Ik ben gelukkig Melda en dat meen ik."

Ergens in zijn woorden klinkt een kleine twijfel, die je niet makkelijk zou opmerken. "Ik breng Ashley naar boven," zegt mijn broer en loopt vliegensvlug de keuken uit.

[Ashley]

Door de kleine opening in de gordijn, ontwaak ik uit mijn slaap. Ik draai me onrustig om en zie dat mijn bed leeg is. De kamer waarin ik me bevind, ligt in Melda's huis.

Het eerste wat me opviel was de geur van het net gewassen dekbedovertrek, de geur van frisse zomerbloemen.

Voorzichtig haal ik de deken van me af en zie dat ik een pyjama van Melda aan heb. Ik stap in de slippers naast mijn bed en haast me naar de balkon, die in de zelfde kamer is, om een frisse neus te halen.

Ik trek de balkondeur open en zie een tuinkabouter staan, die mijn aandacht trekt. Zijn mutsje is zoals gewoonlijk rood en als baard heeft hij een paar stukken strooi aan zijn kin hangen. Ik lach en vestig mijn blik op het uitzicht dat ik heb vanaf Melda's balkon.

Het huis waar Melda in woont staat op een heuvel, waardoor je de hele stad kan zien. Melda woont net buiten de stad. Als je één stap zet, zit je alweer met je reet in het centrum.

"Ashley?"

Ik draai me om en zie Melda staan, met een kopje thee. "Ah, je bent wakker." Ik knik en glimlach even waarna ik de balkon verlaat.

"Bedankt dat ik hier mocht slapen," zeg ik en ze wuift het weg met haar hand.

Ik stap de slaapkamer weer binnen en ontdek dat Melda al helemaal is omgekleed, naar haar gewone kleding.

"Hier heb je wat te drinken. Sefa is beneden en maakt een ontbijt voor je. Je weet waar reserve tandenborstels en dat soort dingen liggen. Kleding kan je gewoon van mij pakken en make-up ook. Ik heb een afspraak en ga weg over een minuut of tien," zegt Melda snel, waardoor ik alleen maar knik.

"Ik ga straks wel naar beneden."

Melda knikt en trekt me in een knuffel. Ze ruikt naar een zoete, maar toch een frisse parfum, bloemetjes. Alles bij hun thuis ruikt naar bloemetjes.

"Ik zie je vanmiddag weer. Oké? Beloof me dat je hier een paar weken blijft slapen." Ik knik en steek twee vingers op.

"Ik beloof het," zeg ik en spuug op de grond.

"Dit is smerig," mompelt Melda en kijkt naar het stukje grond waarop ik heb gespuugd.