Ik kan mijn ogen niet geloven. "Jason dit is prachtig", zeg ik en ik geef Jason een zachte kus op de mond. "Ik wist wel dat je het leuk zou vinden", zegt hij en trekt me dicht tegen zich aan.
Ik kijk naar de boom en zie een paar hutten onder elkaar, in de boom. De eerste hut ligt op de grond en is vrij basic. Door naar binnen te gaan in de eerste hut, kun je via een trappetje, die buiten loopt naar het tweede hutje. Het tweede hutje ziet er al wat leuker uit. Voor de deur hangt een lampje en het is groter dan de onderste. Als je weer een trap naar boven gaat, staat er een basic hutje. Zo een boomhut die je maakt als je pas bent begonnen. Er hangt geen enkele decoratie aan, maar het uitzicht is er prachtig. (zie foto.)
"Heb jij dit gebouwd?", vraag ik nieuwsgierig. Hij schudt zijn hoofd. "Nee. Mijn broer, Jordan en ik hebben het samen gevonden", begint hij met vertellen."We kwamen hier wel eens en toen zagen we het en sindsdien is het onze vaste plekje voor rust." "Je kan hier wel heerlijk rusten ja", zeg ik.
Ik loop even een rondje om de boom heen en zie dat er achter de boom een kleed ligt met kussens en deken. Ik word enthousiast als ik zie dat er ook een gitaar bij staat.
"Speel je gitaar?", vraag ik aan hem als hij er ook na een tijdje bij komt staan. "Ja ik speel het wel. Alleen voor mezelf", zegt hij en ik kijk hem verward aan. "Ik heb het aan iemand verteld en dus ook niet gespeeld voor andere. Je bent de eerste die ervan af weet", gaat hij verder. "Ik voel me vereerd", zeg ik lachend.
"Wil je een stukje spelen?", vraag ik heel lief. "Nee. Nee. Dat gaat niet gebeuren", protesteert hij. "Alsjeblieft doe het. Ik wil het horen", smeek ik. "Neehee", zegt hij. "Ook niet voor mij? Voor je baby?", vraag ik net als een klein baby'tje. "Zei je nou baby? Heb ik dat goed gehoord?", vraagt hij en lacht er om. "Ja dat heb je goed gehoord speel nou maar. Kom op", roep ik. "Oke ik speel wel", geeft hij het op. "Op één voorwaarden. Ik krijg een kus van je. Een lange." "Oké, na dat je hebt gespeeld."
Hij begint te spelen. Hij kan het goed. Beter dan mij tenminste, want ik bak er helemaal niks van.
"When your legs don't work like they used to before", begint hij ook te zingen. Ik kijk meteen op. "Hij kan ook zingen!", schreeuw ik in mezelf. Wat een droomjongen. Ik doe mijn ogen dicht en luister naar zijn stem en het geluid van de gitaar.
"And I can't sweep you off of your feet. Will your mouth still remember the taste of my love
Will your eyes still smile from your cheeks", gaat hij verder."And darling I will be loving you 'til we're 70.
And baby my heart could still fall as hard at 23.
And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways,
Maybe just the touch of a hand.
Oh I fall in love with you every single day.
And I just wanna tell you I am.""So honey now,
Take me into your loving arms.
Kiss me under the light of a thousand stars.
Place your head on my beating heart.
I'm thinking out loud,
Maybe we found love right where we are."Hij stopt met spelen en komt met zijn voorhoofd tegen de mijne. "I'm thinking out loud, maybe we found love right where we are", fluistert hij en zoent me. Ik lach en zoen terug.
Het is alweer donker en de sterren komen te voorschijn. We liggen naast elkaar en zeggen geen woord. Hoeft ook niet. Als we maar samen zijn. Jason pakt mijn hand en gaat rechtop zitten. "Ashley?", vraagt hij stilletjes. "Ja?" "Ik weet niet hoe ik dit moet zeggen, maar eh", stottert hij. "Jason je maakt me zenuwachtig. Zeg nou wat je wilt zeggen", roep ik. "Oké, ik doe het." Hij ademt even heel diep in en uit. "Wil je mijn meisje worden?", vraagt hij heel serieus. Wacht wat. Ik slik even. Dit is niet wat ik had verwacht. "Meen je dit nou echt?", vraag ik toch zekerheid. "Ja", antwoord hij met een zijn hoofd naar beneden. Ik pak zijn kin vast en duw zijn hoofd rustig naar omhoog. "Ja", zeg ik en druk een kus op zijn mond. "Ja dat wil-", en hij onderbreekt me door zijn warme lippen op de mijne te plaatsen. Hij duwt me naar achteren. Hij vraagt met zijn tong voor toestemming. Ik laat het toe.
We blijven nog even kloten met elkaar totdat mijn telefoon afgaat. "Waarom nu?", roep ik geïrriteerd. "Neem nou maar op. Misschien is het iets belangrijks", zegt Jason.
Ik neem op. "Hallo met Ashley", zeg ik.
............
Nog een hoofdstuk voor jullie:) Ik hoop dat jullie ervan hebben genoten. Als je tips of ideeën hebt, reageer dan even hieronder of stuur me een berichtje! Verbeteren mag altijd! :)
Lots of love,
Melda
JE LEEST
This Time It's Different
Novela JuvenilAshley... Ze wilde gewoon winnen. Voor één keer, maar één keer in haar leven. Maar gaat dat haar lukken?