This Time It's Different

Hoofdstuk 8.

Ik word wakker. Ik voel een arm om me heen. Degene draait zich naar me toe. "Jason?", vraag ik een beetje te luid.

"Ja babe?", reageert hij alsof dit de normaalste zaak ter wereld is.

"Jason waarom word ik wakker in jouw armen en waarom ben je überhaupt hier?", vraag ik verward.

Ik herinner me helemaal niks meer van vannacht. "Heb ik iets stoms gedaan?", spookt er door mijn hoofd.

"Ash, rustig, je viel gisteren in slaap in mijn armen en ik wilde je niet wakker maken", legt hij rustig uit. "En waarom ik hier ben, ik ben hier om je te steunen. Ik laat je niet alleen in zo'n moeilijke periode. Ik blijf voor altijd bij je", zegt hij met een ik-meen-het-echt-blik.

Die woorden, laten mijn hart smelten. Een jongen die ik pas een paar dagen ken, zegt deze woorden tegen me. "Wat moet ik nou doen?"

Ik blijf een beetje in mijn eigen wereldje totdat Jason mij naar zich toetrekt. Een beetje te dichtbij.

Onze gezichten staan één centimeter van elkaar af. Ik voel zijn ademhaling. Ik voel zijn hartkloppingen. Ik kijk hem recht in zijn ogen aan.

Hij lacht naar me. Een lach die ik nooit bij hem heb gezien. Ik zie dat hij naar mijn lippen kijkt. Hij komt dichterbij.

Net voordat zijn lippen de mijne raken, vliegt de deur open. "Pfiuew. Gelukkig", denk ik opgelucht, maar ook een beetje teleurgesteld.

De dokter komt verder naar binnen. Hij controleert even een paar dingen en schrijft ook een paar dingetjes op.

Ik word een beetje nieuwsgierig. "Dokter gaat alles goed komen met mijn moeder?", probeer ik een beetje zijn aandacht te trekken.

"Het gaat al iets beter. Maar we hadden verwacht dat ze vandaag wakker zou worden, dus we wachten nog af. Ik had liever meer willen zeggen, maar helaas. Het spijt me", vertelt hij met medelijden.

De dokter verlaat de kamer weer en Jason en ik blijven weer alleen. "Zal ik iets te eten voor je halen? Je hebt sinds gisteren niets gegeten", vraagt hij. "Ik heb geen trek", zeg ik kortaf.

Jason negeert me en gaat toch nog iets halen. Wat me eigenlijk diep van binnen wel blij maakt.

Ik denk weer terug aan ons "momentje". Aan de ene kant wil ik het heel graag en andere kant kan ik het niet. Ik moet zeker weten dat hij mijn hart niet gaat breken. Ik kan niet nog een gebroken hart aan. En vooral niet met mijn moeder die in het ziekenhuis ligt.

-Een aantal uren later.

Jason is inmiddels al terug en we hebben al gegeten. Mijn moeder ligt nog steeds hetzelfde als gisteren. Ik begin me nu echt af te vragen of ze het wel gaat redden.

De dokters hebben gezegd dat ze nu al wakker had moeten zijn. Ze hebben me niet eens verteld wat ze precies heeft. "Wat een vaag ziekenhuis", zeg ik, blijkbaar heb ik dat hardop gedaan, want Jason kijkt me niet-begrijpend aan.

"Huh?", zegt Jason. "Nou, ik vind het hier best wel vaag", begin ik te vertellen. "Ze hebben niet eens verteld wat mijn moeder nu precies heeft. Ik moet dat toch wel weten?", ratel ik door.

"Ashley, maak je niet druk. Alles komt goed. De dokters weten vast wel wat ze doen", zegt hij.

Ik probeer te kalmeren en denk aan de leuke tijden die ik heb gehad met mijn moeder. Zoals dat we samen naar Parijs gingen en op de Eiffeltoren stonden. Ik mis die tijden. Konden we maar met één druk op de knop terug naar de oude, leuke tijden.

Ik word zoals altijd weer uit mijn gedachtes gehaald door de deur die weer opengaat. "Hallo?", hoor ik de bekende stem van Melda.

Ik ren naar de deur en trek Melda in een stevige knuffel. "Meldaaaaa! O mijn god, eindelijk!", roep ik enthousiast.

"Ik laat jullie wel alleen", zegt Jason, die ik even vergeten was. "Ehm, oké, is goed", zeg ik snel.

"Is er iets gebeurd tussen jullie? Waarom zijn jullie zo ongemakkelijk met elkaar?", vraagt ze alsof ze al door heeft wat er gaande is. "Lang verhaal", zeg ik om ervan af te komen, maar nee. "Ik heb alle tijd. Begin maar ik luister", zegt ze met een gemeen lachje.

...........

Hoofdstuk 8!!!!! Oké dit is best wel een lang stukje, dus het gaat al de goede kant op. Morgen ga ik niet uploaden. Maar ik beloof jullie om dinsdag gelijk weer te schrijven. Ik hoop dat jullie ervan hebben genoten. Als jullie tips of ideeën hebben, reageer even hieronder of stuur me een berichtje!!!!

Lots of love,

Melda