Havalimanından sonra taksiye atlayarak otele doğru yola çıkmıştım. Havalimanından yarım saat mesafede lüks bir otelde yer ayarlamıştım. Sonuçta hiç bilmediğim insanların evinde kalamazdım.
Baba demeye bin şahit isteyen adam defalarca aramış ama bana ulaşmamıştı. Bu işin içinde bir iş vardı. O adam beni asla aramazdı ki numaramı bile bildiğini yeni öğrenmiştim. Bu kadar mı heyecanlıydı benden kurtulacağına? Sanki ben onlara bayılıyordum. Kendi pisliklerinde boğulsunlar.
Taksi büyük bir otelin önünde durunca ücreti ödeyerek kapıyı açtım. Bavulumu da alarak yavaş adımlarla otele doğru adımlamaya başladım. Otel tam bana göreydi. Dışı siyah içi gri siyah...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Siyah bana saklamayı öğretti. Siyah bütün renkleri içinde barındıracak güçlü kalmayı öğretti. Kanın bile üstünde gözükmediği zamanlarda o kanı sadece senin hissetmeni öğretti. Kimine göre siyah karamsarlık gibiydi. Bana göre ise siyah her şeyi bilerek susan bir insan gibiydi. Ne demişler: "Hayatı her zaman renkli yaşamak zevk vermez insana, bazen de siyah beyaz yaşamalısın hayatı."
Bu söz benim için tam tersiydi. Benim hayatımda renklere yer yoktu. Renkler birçok duyguyu, olayı belki de zamanı temsil ediyordu. Benim hayatımda duyguya yer yoktu. Dağda senden başka kimse sana ne hissettiğini sormazdı. Zaman ise benim için ya vardı ya da yoktu. Çoğu zaman nefes almak için bile zamanı olmayan bizlerin zaman kavramına çok hakim olması beklenemezdi zaten. Benim hayatım siyah beyazdı. Ya bir şey vardı ya da yoktu. Ki çoğu zaman yoktu.
Bunları düşünürken rezerve ettiğim odaya çıkmış, bavulumu kenara bırakmış odayı inceliyordum. Aynı otel gibi sanırım bütün odalar siyahtı ki bu benim burayı daha da sevmemi sağladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çalan telefonumla bütün odağım o olmuştu. Çantamda çıkardığım telefonun üstünde yazan ismi görünce ister istemez mutlu olmuştum.
"Alo. Efendim Tehlike?"
"Vardınız mı komutanım?" dedi Tehlike.
"Vardım aslanım vardım. Şimdi hoparlörde olduğumu bilerek herkese söylüyorum. Burada ne kadar kalacağım hakkında en ufak fikrim yok. Fakat geri geldiğimde birinizde bir hantallaşma sezeyim o zaman kaçacak delik arayın."
