Yoktu. Tam tamına bir gündür yoktu. Ona daha yeni kavuşmuşken , kokusunu uzaktan da olsa koklamışken şimdi yoktu. Neden mi? Yine o kız yüzünden. O kızın oğullarım üzerinde bıraktığı etkiden dolayı bütün suç benim meleğime kalmıştı. Babaannesine çok benziyordu. Gözleri, tavırları, duruşu... Bana aynı annem karşımdaymış gibi hissettiriyordu. Asi tavrı, gözlerinde gördüğüm acısı , her şeyiyle oydu.
Annemi yıllar önce kalp krizinden kaybetmiştik. Yetmezmiş gibi bir de babam yeniden evlenmiş ve o kadından çocuk yapmıştı. Evlendiği kadın annemin yerini tutmayı bir kenara yok , tırnağı bile etmezdi. Üvey kardeşimle aramda hiçbir sorun yoktu. O da kızım gibi askerdi. Yüzbaşı Akif Bozkurt. Otuz bir yaşında, esmer biriydi. Samimiyetimiz çok yoktu çünkü ona bakınca anneme yapılan ihaneti hatırlıyordum. Belki yanlıştı, belki çocukçaydı ama olmuyordu. Bana her abi deyişinde içime bir taş oturuyordu. Ben abisiydim onun. Ama çoğu zaman o abi gibiydi.
Şimdi oturmuş ne yapabileceğimizi düşünüyorduk. Karşımda oturan oğullarımın yüzünde bir gram bile pişmanlık görememek canımı yakıyordu. Bu yaşlarına kadar hep arkalarında olduğum ,saçlarının kılına zarar gelse öleceğim evlatlarım daha nasıl insan olunacağını bile öğrenememişlerdi. Başka bir yerde görseler saygıyla ,gıptayla bakacakları kişi kendi kız kardeşleri çıkınca içlerinden birer canavar çıkmıştı. Onlarla empati yapmak istiyordum fakat olmuyordu. Hiçbir şey kardeşlerini bırak bir kadının namusuna dil uzatmayı açıklamazdı. Fakat şu an önceliğimiz Karaca'mın bulunmasıydı.
Babamlar gelmiş, evde neler yapacağımızı düşünüyorduk. Asaf bütün emniyeti ayağa kaldırmış fakat hiçbir sonuç alamamıştı. Lodos'un ise hepimizden fazla olan bağlantıları bir sike yaramamıştı. Emir bütün asker arkadaşlarını arıyordu fakat hiçbirinden bir cevap alamıyordu. Akif'in ise ağzını bıçak açmıyor ,aldığı bilgiyi kimseyle paylaşmıyordu. Ki bu hepimizi daha da germekten başka hiçbir şeye yaramıyordu. Babam ise bütün aşiret büyüklerine haber göndermişti. Bense elimdeki bütün imkanları kullanıyordum. Elimizden başkası gelmiyordu. Asker olduğu için hiçbir bilgisi yoktu. Ancak sağ kolum Tuna'dan hakkında dosya hazırlamasını istemiştim. Daha cesaretimi toplayıp açamamıştım bile.
"DEDİM SİZE , BU KIZIN CEYLAN'DAN TEK FARKI ASKER OLMASI. Kİ BU HİÇBİR ŞEYİ DEĞİŞTİRMEZ. O KIZ ARKASINDA BUNCA İNSAN BIRAKARAK, TEK HABER VERMEYEREK YETERİNCE KARAKTERİNİ GÖSTERDİ. BÜTÜN ASKER ARKADAŞLARIMA SORDUM. EN UZAK FİKİRLERİ YOK. GÖREVDE OLSA İLLA BİRİNİN HABERİ OLURDU. BENCE SİZ ARTIK BU KIZDAN ÜMİDİ KESİN." dedi Emir.
Akif bu söylenenlerden sonra hızını alamayarak Emir'e en sertinden kafayı gömmüştü. Kadınlar çığlık atarken Duru ağlamaya başlamıştı. Fakat Akif durmayarak yerde olan Emir'e bir yumru daha geçirmişti. Sonra ise Lodos Akif'i tutmaya çalışırken Kara ve Asaf ise Emir'i kontrol ediyorlardı. Demet'e işaret verdikten sonra bütün kadınları başka odaya göndermiş oldum. Akif hala bağırmaya devam ediyordu.
"LAN SEN KİME SÜRTÜK DİYORSUN PEZEVENK? SEN O KIZIN NELER ÇEKTİĞİNİ BİLİYOR MUSUN? TAM BİR AY KOMADA KALDIĞINI BİLİYOR MUSUN? GÖREVDE TAM ÜÇ GÜN BOYUNCA YARALI BİR ÇOCUĞU SIRTINDA TAŞIDIĞINI BİLİYOR MUSUN PEKİ? YA DA DUR ŞUNU DİNLE. CİHANGİR KOMUTAN ONU YETİMHANEDEN ALMAYA GİTTİĞİ GÜN TECAVÜZE UĞRAMAK ÜZERE OLDUĞUNU. YA DA BEN TAM ONA GELEN MERMİYE ATLAYACAĞIM ZAMAN BENİ İTEREK GÖĞSÜNE KURŞUN YEDİĞİNİ. HİÇBİRİNİZİN BİR SİK BİLDİĞİ YOK. ÖNCEKİ KIZLA ,KARA'MI ASLA AYNI KEFEYE KOYAMAZSINIZ, KOYDURTMAM. AYAĞINIZI DENK ALACAKSINIZ. GEBERTİRİM HEPİNİZİ." dedi Akif.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
