Dansçı 🧚🏻‍♀️Flora+Helia🧚🏻‍♀️ (Tamamlandı)

✨Sığınak ve yürek✨

Bahçedeki bankta oturup daha yarım saat önce yaşananları daha rahat düşünebilmek için telefonumu sessize aldım.

Daha sonra kızlar kızacaktı ama onların bana tavır alması bu yaşadıklarımın yanında bir hiçti.

Eğer bana önceden deselerdi bu olanları daha iyi olmaz mıydı benim için?

Şimdi diğer güçlerim için eğitim almak zorunda kalmazdım. Belki Valtor'u bile durdurabilirdim.

Müdüre Faragonda gerçekleri bana söylediğini anneme ve babama söylemiş midir acaba?

Aklımda bu gibi sorular dönerken derin bir nefes aldım.

Bankın dikdörtgen tahtaları vücudumda izler bıraktı. Rüzgarlar esti hayat hayat gezerken.

Kulaklarıma dolan mekanik ses ile birlikte göğe doğru baktım.

Gözlerimi bulutlarda gezdirirken duyulan sesin kaynağını bulduğumda gözyaşlarımı silmeye çabaladım.

Uçan motor birkaç metre ötemde çalılıkların arasına girdi ve o motorun sürücüsü koşarak yanıma geldi.

Helia, yanıma oturduğunda nefes nefese kalmış bir şekilde beni süzdü ve ellerini yanaklarıma koydu.

- Senin için çok endişelendim Flora.

Tebessüm etmeye çalıştım.

- Ben iyiyim Helia. Endişelenmene gerek yok.

Hafif bir şekilde kaşlarını çattı.

- Seni aradığımda dersten çıkmış olmanız gerekiyordu. Sana ulaşamayınca Musa'yı aradım.

Başımı salladım.

- Bana seni Müdüre Faragonda'nın çağırdığını söyledi.

Gözlerimi kapattım.

- Seni işinden gücünden edip buraya sürüklediğim için özür dilerim.

Dikkatli bir şekilde gözlerime baktığında bakışlarımı kaçırmamak için kendimi zor tuttum.

- Gözlerin Flora. Gözlerin içlerinde keder barındırıyor. Eğer bir şey olduysa elimden geldiğince sana yardım ederim. Konuşmak istemezsen sarılabilirsin.

Helia'nın söyledikleri ile birlikte bütün bunları içimde tutan kalkan indi ve kendimi onun kollarına bıraktım ve ağlamaya başladım.

- Bana yalan söylemişler Helia! Benim hayatım yalanmış.

Başımı okşarken yaşadıklarım aklıma geldiğinde daha çok ağlayasım geliyordu.

Burnumu çektim. Belli bir süre sonra ağlamam kesildiğinde kendimi çok yorgun hissediyordum.

Helia'nın göğsünden ayrılmadan konuşmaya başladım.

- Ailem aslında Linphea'nın kral ve kraliçesiymiş.

Derin bir nefes alıp devam ettim. Başını salladığını hissedebiliyordum.

- Aslında benim birden fazla gücüm varmış. Kötü kişiler benim peşime düşebilir.

Gerildiğini donmasıdan anlayabiliyordum.

- Biliyorsun makam, mevki benim için hiç önemli değil. Beni asıl kıran şey onlarca yıldır bunu benden saklamaları ve bunu bu yaşımda okulumuzun Müdüresinden öğrenmem.

Derin bir nefes aldım.

- Hayat hep mutlu hissettirmeyecek Flora. Senin mutluluğunda, korkunda, kızgınlığında ve olabilecek her anında senin yanında olacağım ve seni destekleyeceğim.