Helia o kadar hızlı yürüyordu ki ona yetişebilmek için koşmak zorunda kalmıştım. Sonunda ona yaklaştığımda bu sorunun konuşmadan çözülebileceğini sanmıyordum. Kolunu tutup onu kendime çevirdim ancak bakışlarını bana değdirmemekte ısrar ediyordu. Derin bir nefes aldım ve ilk önce düzensiz nefeslerimin durulmasını bekledim. O ise sadece susuyordu ve sustukça kendimi suçlu hissediyordum.
- Valtor ile aramda sandığın gibi bir şey yok Helia. Biz sadece savaş için alıştırma yapıyorduk ve kafamın dağılması gerekiyordu.
Her zamanki gibi beni dinliyordu ama sanki sabırsız gibiydi. Nihayet bana baktığında gözleri artık içimi ısıtmıyordu. Ürperdiğimi hissettim.
Sert bir silkenişle kolunu elimden kurtardı ve kaşlarını çattı.
- Ben göreceğimi gördüm Flora ve söyle bana alıştırma böyle samimi bir şekilde mi yapılır?
Olayların en sonunu bildiği için bana ona göre davranıyordu ve bu kalbimi çok kırıyordu. Elbisemin ıslaklığına gözyaşlarım karışıyordu.
- Ya da şöyle diyeyim ya ben Crystal ile öyle samimi bir şekilde antrenman yapsaydım ve sen bizi yakalasaydın ne tepki verirdin?
Her ne kadar onu sevsem bile Helia'ya yaklaştığı an onu yakıp kül ederdim ancak düzgün bir açıklama yapmadan bunu gerçekleştiremezdim.
- Bunun düşüncesi bile iğrenç Helia. Muhtemelen sana çok kırılırdım.
Ancak o konuyu dağıttıkça benimde aklım dağılıyordu. Asıl bu halde olmamız onun suçuydu sabah bana ôyle davranmasaydı Valtor'u başımdan savardım.
-Sanki buradaki tüm suç benimmiş gibi davranma. Sabahleyin bana öyle davranmanın amacı neydi? Eğer sen öyle yapmasaydın benim Valtor'la işim bile olmazdı.
Bir anda bana sarılınca kollarım iki yanda sallandı ve ona karşılık vermedim. Konuşmadan ona karşı bir harekette bulunmayacaktım.
- Geçende az kalsın balkonda basılacağımız zamanı hatırlıyor musun?
Başımı evet anlamında salladım. Ben onunla ilgili hiçbir şeyi hafızam silinmediği takdirde unutmazdım. Hatta silindiğinde bile tam olarak unutmamıştım.
- "Sana söylemeyi çok istediğim bir şey var. Bunu uzun zamandan beri erteliyordum ancak bunu söylemenin tam zamanı. Bu orman gözlerin-" deyip devamını getirmemiştim. Eğer o an bozulmasaydı sana evlilik teklifi edecektim.
Bunu duyduğumda gözlerim sonuna kadar açılmıştı. Sözleri bu dediklerinden sonra çok anlamlı geliyordu. Olanları sindirmeye çalışıyordum. Aslında diyeceklerini tahmin edebilirdim ama sadece iltifat edecek sanmıştım.
- Bu kadar düşünüp birbirimizi üzmeye gerek yoktu canım. Sen şimdi bana burada teklif etsen ben yine kabul ederdim.
Ellerimi tuttuğunda bu sefer tebessüm ettim. Aramızdaki buzların eridiğini görebiliyordum. Yüzüme yapışan saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdığında derin bir nefes aldım.
- Bu şartlar sana pek layık değil ama sözlerimin devamını duymak ister misin?
Başımı evet anlamında salladım elimi kalbime koyarak konuşmasını bekledim. Şu an kalbim yerinden çıkacak gibi hissediyordum. Yeryüzü ayaklarımın altından kayıyordu sanki.
- Bu orman gözlerini son nefesime kadar görmek istiyorum. Her günün başlangıcında ve sonunda sesinle huzuru tatmak ve her canlı için en önemli şey olan zamanı sende harcamak istiyorum. Seninle evlenebilir miyim Flora?
Şu an ağlamak istiyordum ama kendimi tutmam lazımdı yoksa ağlamaktan ona cevap veremeyebilirdim.
- Sence de cevabım belli değil mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dansçı 🧚🏻♀️Flora+Helia🧚🏻♀️ (Tamamlandı)
Fanfic🧚🏻♀️Sihirli kanatlar serisinin ilk kitabıdır.🧚🏻♀️ İlk kısım: Dansçı ( tamamlandı ) İkinci kısım: Bağlı kalpler ( tamamlandı ) 💃🏽🧚🏽♀️DANSÇI🧚🏽♀️💃🏽 Dalgaların gücüyle kutsanmış olan o kraliçe İntikam için en yakın ar...
