Dansçı 🧚🏻‍♀️Flora+Helia🧚🏻‍♀️ (Tamamlandı)

🧚🏻‍♀️Geçmişin izleri🧚🏻‍♀️

Beyaz elbisem hafif olan rüzgarın etkisiyle salınırken bacak bacak üstüne attım.

Bu mermer balkonun manzarası bir harikaydı. Daha önce hiç görmediğim otantik bitkiler sihirle parlıyordu.

Yakınlarda tatlı tatlı akan su kalbimi huzurla dolduruyordu. Güneşin ışınları ise yumuşak hareketlerle vücudumda geziniyordu.

Yan tarafındaki bloğun üstündeki sepette envai çeşit meyve onları yememi bekliyordu.

Burada sonsuza dek kalabilirdim. Kalbimin derinliklerinde ince bir sızı vardı ama bunun sebebini bir türlü anlayamıyordum.

Sanki kafamdaki her şeyi silmişler ve ben var olduğumdan beri burada yaşıyormuşum gibi hissediyordum.

Yanımdaki minderde bir hareketlilik hissettiğimde sakin bir şekilde yan tarafıma baktım.

Yanımda benim aksime siyahlara bürünmüş bir adam ilgiyle beni izliyordu.

Ona tebessüm ettim. Açık kumral saçları beline kadar geliyordu ve tehlikeli derecede bir yakışıklılığı vardı.

Açık gri gözleri belli bir zaman manzarayı izledi. Daha sonra derin bir nefes aldı.

- Burası kaostan kaçabildiğim tek yer. Oldukça huzurludur Ateş Bahçeleri.

Demek ki burasının adı Ateş Bahçeleriydi. Bu adı duyduğumda aklıma gelen tek şey kesinlikle burası olmuyordu.

- Aslında uzun zamandır seni bekliyordum Flora. Beni hatırlıyor musun?

Ona dikkatli bir şekilde baktım ve başımı hayır anlamında salladım. Onu hayatımda daha önce hiç görmemiştim.

Görsem kesinlikle tanırdım. Heybetli cüssesi ve manyetik bakışları ile onu unutmam imkansızdı.

Yırtmaçlı elbisemi yavaş bir şekilde süzmeye başladım. Bu adam niye şimdi gelmişti?

- Sana hayatımda olan senin duyman gereken şeyleri anlatacağım. Sakın sözümü kesme tamam mı?

Başımı tamam anlamında salladım.

- Senin doğruyu söyleyip söylemediğini nereden bileceğim?

Tebessüm etti ve başını salladı.

- Zamanı gelince anlayacaksın narin çiçek.

Dedikleri ile birlikte tenimin kızardığını hissedebiliyordum. Ondan etkileniyor muydum acaba?

- Bir zamanlar evreni yaratan bir güç vardı. Büyük ejder diye ve ona karşı bir zıt güç vardı. Buz ejderhası o kadar nefret ediyordu ki hep diğeriyle savaşıyordu. Büyük ejder nihayet yenileceğini anladığında uzayda salınan bir toprak parçasına yerleşti.

Derin bir nefes aldı. Açıkçası bu hikaye ilgimi çekmişti. Yan taraftan bir tane üzüm aldım ve ağzıma attım.

- Bu toprak parçası onun gücüyle beraber hayat buldu ve kısa zamanda orada insanlar üremeye başladı. Büyük ejder o gezegene hayat verirken kendinden bir parçayı belirli insanlara bahşetti ve bu kutsal güç sayesinde ejder ateşini içinde barındıran insanlar o gezegeni yönetti.

Sepetin yanındaki sürahiden bir bardak su aldı ve yudum yudum içmeye başladı.

- Şimdiye kadar her şey normal. Hem senin adın ne?

Alaylı bir şekilde güldü.

- İsmimi sana söylememe gerek yok beni uyandığında biliyor olacaksın.

Uyandığımda mı? Ben zaten uyanıktım. Kolumu sert bir şekilde cimciklediğimde oflayarak kolumu ovaladım.

- Ben zaten uyanığım.