Serbest Düşüş

3- Hiç etkilenmemiş olamazsın.

⋆I'm beggin', beggin' you

So put your loving hand out baby.⋆

"Lorenzo?" diye şaşkınlıkla fısıldadım okul kapısından içeri girerken. "Lorenzo Benitez'den mi bahsediyoruz?"

Yanımda yürüyen Lori aniden yok olsam çok memnun olacakmış gibi baktı.

"Evet, Melia. Suratındaki limon yemiş yavru köpek şaşkınlığını silip atarsan çok sevinirim. Dünya starından falan bahsetmiyoruz. Lorenzo işte. Çakma İspanyol olan."

Lorenzo Benitez hakkında böyle konuşan başka bir kız görmemiştim. Sebepsizce keyiflendim.

Biz okul bahçesinde hızla ilerlerken zil çoktan çalmıştı ve ilk ders bitmek üzereydi. Başımda dünkü partiden kalma inanılmaz bir ağrı vardı, yanımda da huysuz bir hayalet.

Okula yürüdüğümüz on dakika boyunca Lori bana neler yapmam gerektiğini anlatmıştı. Başta her şeyi yanlış anladığımı sanmıştım ama doğru anlamıştım. Maalesef.

Yardım alacağım üçlünün kimler olduğu bombasını sona saklamaıştı.

Korkuyla alt dudağımı kemirirken sordum.

"Bize senin katilini bulma konusunda yardım edecek ilk kişi Lorenzo'ysa, diğer ikisi de..."

"Evet. Aaron ve Rush."

"Ah hayır," diye inleyip elimi alnıma yapıştırdım. "Lütfen. Hayır."

Yanımda topuklu botları ve siyah pantolon-bluz kombiniyle ilerleyen sarışın, 34 beden ve havalı hayalet kaşlarını kaldırdı.

"Umarım üçüyle de geçmişin yoktur. Bu işleri biraz zorlaştırır."

Yüzümü buruşturdum. "Hayır, sadece..." Omuz silktim. "Yıllardır aynı okuldayız ve tehlikeli görünüyorlar."

Sırıttı. "Öyleler zaten."

"İçimi rahatlatıyorsun."

Okulun koridorlarında hızla yürüyüp edebiyat sınıfımı ararken, "Neden onlar?" diye sormayı akıl ettim. "Yardım isteyebileceğimiz başka biri yok mu?"

Başını basitçe iki yana salladı.

"Peki sen bu çocukları nereden tanıyorsun?"

"Şimdi bunun sırası değil."

Sabır dilenerek sınıf kapısını çalıp içeri girdim. Yıllardır benim derse geç kalmama hiç alışkın olmayan edebiyat öğretmeni Bayan Vanders şaşkınlıkla baktı.

"Özür dilerim, geç kaldım. Girebilir miyim?" dedim en nazik ses tonum ve gülümsememle.

Lori gözlerini sınıfta gezdirirken, "Tanrım, sen gerçek bir ineksin," diye mırıldandı.

"Elbette, Melia," diyerek gülümsedi Bayan Vanders.

Lori parmaklarını şıklattı. "İşte adamımız orada." Arka sıralardan birini işaret etti.

Lorenzo sandalyesinde kaykılmış defterine bir şeyler karalıyor, ölümüne sıkılmış görünüyordu.

Gidip onun sağındaki tek kişilik sandalyeye oturdum.

Lorenzo'yu ilk tanıdığımda onuncu sınıftaydım. Başka bir okuldan nakil gelmişti. Sadece İspanyolca derslerimiz ortaktı. Okula ilk geldiği günü çok iyi hatırlıyordum. Çünkü Rush ve Aaron da onunla beraber gelmişlerdi.

Size şöyle söyleyeyim, okulun orta yerinde bir bomba patlasa bu kadar olay olmazdı.

Onuncu sınıf boyunca kız gruplarında bu üçlü dışında konuşulan erkek olmamıştı. Gerçi bugün de durum pek farklı değildi.