Mümkünat | Texting

24

Günün 2.bölümü. Bir de yarın gelecek :)

"Ay Ana Ana sevduğum gelmiş! Ayaz'um çok özledim seni!"

Duyduğum sesle bahçe kapısına baktım. Bir tane genç bizim yaşlarda kız duruyordu. Kafasında sarılı olan bir eşarp vardı ve elinde bir tepsi vardı.

"Nereden çıktı bu!" diye söylenen Ayaz'a baktım. Resmen yüzünde saf korkuya şahit olmuştum. Ayaz'ı ilk kez korkarken görüyordum. Sandalyeyi geri çekip ayağa kalktı. O sırada karşıdaki kız elindeki tepsiyi yere bırakıp Ayaz'a doğru koşmaya başladı. "

Koşarken bağırıyordu. "Ayaz'um!"

Ani bir şekilde Ayaz'a sarılmasıyla şok içinde olanları izliyordum. Ayaz eliyle boynuna sarılan kolları çekmeye çalışıyordu. O an transtan çıkmış gibi hemen sandalyeden kalkıp kızın önüne geçtim.

"Ne yapıyorsun bıraksana çocuğu! Ayaz kim bu?" diye söylenirken bir yandanda kızım kolunu açmaya çalışıyordum. Ahtapot gibi yapışmıştı Ayaz'a.

"Huriye çekil artık!" demesiyle isminin Huriye olduğunu öğrendiğim kız geri çekildi.

"Ayaz kim bu?" diye tekrar sordum. Ayaz bana dönüp sıkıntılı bir nefes aldı. O anda tekrar Huriye'nin sesi duyuldu.

"Ay Ayaz'um beni anlatmadın mı?" elini bana uzattı ve, "Ben Ayaz'un sevduğuyum." ağzım açık bir şekilde hem Huriye'ye hem uzattığı ele bakıyordum.

"A-Ayaz ne oluyor?" dedim hala Huriye'ye bakarken.
Diğerleri hala şokla olanı izliyorlardı.

"Bu kız da terbiyesuzmuş Ayaz'um, elimi bile tutmadi." diye söylendi. Kafamı Ayaz'a çevirip soran gözlerle baktım. Kısa bir an gözünü kapatıp derin bir nefes aldı.

"Bu kız Huriye, yan evde oturuyorlar. Annesi Babannemin arkadaşı. Kız da yıllardır böyle. Beni sevdiğini iddia ediyor."

Duyduklarımla şoka uğrarken tekrar Huriye konuştu.

"Aaa Ayaz'um yakında evleneceğiz niye o kız diyorsun Huriye'm desene."

"Ya Ayaz ne evlenmesi ne diyor bu kız?!" Ben sinirle konuşurken bizimkilerin gülme sesi ilişti kulağıma. Onlara aldırmadan Ayaz'a bakmaya devam ettim.

"Ya canımın içi tabii ki öyle bir şey yok." kısık sesle devam etti. "Kız çok iyi değil taktı bana."

Ayaz'ı ilk kez böyle görüyordum. Hiç hoşlanmıyordu bu durumdan. Benim yanlış anlamamdan korkuyordu lakin ben hiçbir zaman Ayaz'ın sevgisinden şüphe etmemiştim. Kızın onu seviyor olması Ayaz'ın onu seveceği anlamına gelmez sonuçta.

Tekrar sinirle kıza döndüm. "Bak Ayaz benim sevgilim biz birbirimizi seviyoruz. Hadi git evine."

"Ayaz bu kız neler der! Ah ben nerelere gidem sevduğum elden gitmiş!" diyerek yakardı. Kızın bu halini ben şaşkınlıkla izlerken arkadakiler gülerek bakıyorlardı.

"Huriye hadi sen evine git. Biz arkadaşlarım ve sevgilimle burada güzel zaman geçirmek istiyoruz." diyen Ayaz'a baktım. O da hiç memnun değildi onun söylemlerinden. Aslında sevdiği kişi Ayaz olmasaydı bende çok gülebilirdim ama söz konusu sevgilim olunca durum komik gelmiyordu.

" Ay dur Ayaz'um sana börek getirdim. Kapıdan girdiğinizi görünce heme börek yapıverdim sana." diyerek hemen tepsiyi bıraktığı yerden alıp geldi.

Masanın üzerine bıraktığı tepside bir dilim börek alıp Ayaz'ın ağzına tıkmaya çalıştı.

" ne yapıyorsun çekilsene! " diyerek bağırsamda beni umursamadan Ayaz'ın ağzına böreği tıktı. Ayaz elini itmeye çalışsa da sert davranmak istemiyordu.