Simula

28.9K 546 23
                                    

Simula

"France, pinapatawag ka ni Sir Clyde."

Napaangat ako ng ulo kay Ashira na nakakunot ang noo. "Bakit daw?"

She just shrugged her shoulders as she sat down at her office table. "Ewan ko, nakasalubong lang kami ni Sir Clyde sa sa lobby," sambit niya.

Napatingin ako sa palapulsuhan ko kung nasaan ng relo. 10 minutes nalang out na namin. Bakit ngayon pa eh, nagmamadali na akong makauwi eh.

"Ngayon na raw ba?" muli akong napabaling may Ashira na nakaharap sa laptop niya.

He glanced at me and she smiled a little. "Kahit pagkatapos na ng trabaho, out na rin naman natin. Dumiretso ka na lang daw sa office niya."

Napatango ako kay Ashira at muling ibinaling ang mata sa screen ng computer. I'm a financial manager kaya kailangan kong mag focus sa lahat ng records. Mahirap na magkamali baka mapaalis ako sa trabaho ng wala sa oras.

Fresh graduate pa naman ako kaya paniguradong mahihirapan na naman akong makahanap ng trabaho. Binalik ko ang buong atensyon sa ginagawa at pilit tinanggal ang namumuong kaba sa dibdib.

Patingin tingin ako sa relo ko at saktong pumatak ang alas-sais ng hapon out na namin sa trabaho. Sinave ko muna ang files na nai-record ko bago in-off ang personal office computer.

Inayos ko na ang gamit ko ng bigla akong hinawakan ni Ashira sa braso kaya napatingin ako sa kaniya na alanganing ngumiti.

"Ingat ka ah? Sabi nila kapag may pinapatawag si Sir Clyde... baka may hindi siya nagustuhan sa trabaho ng empleyado o 'di kaya'y may kasalanan na nagawa. Kaya maraming tinatanggal dahil isang pagkakamali lang ay tinatanggal na niya..." paalala niya.

Napakagat labi ako at tumango-tango na lang, kahit na naghuhurementado na sa pagtibok ang puso ko. Ngumiti ako sa kaniya bago naunang maglakad.

I went straight inside the elevator while thinking about our boss. "Bakit niya ako ipapatawag? Okay naman ang trabaho ko at nagagawa ko naman ng maayos," kausap ko sa sarili.

Napanguso ako hanggang sa bumukas ang elevator. Biglang nangatog ang tuhod ko sa kaba habang tinatahak ang daan patungo sa opisina ni Sir Clyde.

I blew out a loud breath as I looked at my phone wallpaper. I smiled slightly. 'Bawal ako mawalan ng trabaho.' I uttered to myself as I put my phone inside my bag.

Nagpatuloy ako sa paghakbang hanggang sa tuluyang makarating sa harapan ng opisina ng boss namin.

I knocked twice while my both hands trembled, and after a few minutes, I heard a sudden baritone cold voice speak. "Get inside."

Nanginig ang kamay ko nang pihitin ko pabukas ang pinto. Napalunok ako ng tuluyan itong mabuksan at tumambad sa akin ang diretso at seryosong titig ni Sir Clyde.

I swallowed hard as I looked back at him. "Good afternoon, Sir." Thanks, I didn't stutter.

"Come over and sit down," kalmadong aniya ngunit nakakapanginig ng apdo ang tinig.

Mabilis akong naglakad palapit sa upuan na nasa harap ng lamesa niya at agad napayuko.

I heard him sighed but I remained bowed down my head. He suddenly cleared his throat. "You must be, Miss Jacinto?"

Napaangat ako ang ulo sa kaniya at tumango. "Yes, Sir." I even emphasize the word 'Sir.'

His eyes furrowed and he smirked. "What a coincidence," aniya.

Nangunot bigla ang noo ko. "P-Pardon, Sir?" I asked as I licked my lips while staring at him.

Napansin ko ang mabilis niyang pag-iwas ng tingin mula sa akin. Ang mabilis na paggalaw ng Adam's apple niya at ang bahagyang pag-igting ng panga.

Napalabi ako at tumitig lalo sa kaniya. "Sir?" tawag ko upang matapos na 'to. Gusto ko na talaga makauwi.

He looked back at me but his eyes furrowed and it was full of unreadable emotion. He stared at me intently as soon as shook his head. "I'm sorry, Miss Jacinto, but you're fired," he suddenly exclaimed.

Napatayo ako bigla at napatingin sa kaniya. "B-Bakit po, Sir?"

Nangilid ang luha ko sa mga mata habang matamang nakatitig sa naging malamig niyang ekspresyon. No! Hindi ako pwede mawalan ng trabaho!

He stared at me while furrowing. "I said you're fired,"

Tears fell on my cheeks as I went closer to him while shaking my head. "Sir, don't fire me, please. I need this job..." I begged.

He just stared at me blankly but when another tear filled my cheeks he quickly avoided his gaze at me. "My decision is final, Miss Jacinto." Pinal na aniya.

My tears burst out more as I slowly bent down my knees, my hands trembling as I held his hand. "Sir, why? I did my job well. I did my best not to make a mistake." I sob. "Kaya bakit ako matatanggal?"

Tumaas ang kilay niya sa akin na para bang hindi inaasahan ang mga sinabi ko. "Do you think I'll fire you if I'd like your performance?"

I swallowed. "No please, Sir. I... I really need this job..."

Mabilis niyang inagaw ang kamay sa akin at tinitingnan ako na parang nandidiri. There was a sudden strange stab to my chest.

I slowly bowed my head as I sobbed again. "I-I'll do anything, Sir. Just don't fire me... please... I'm begging you," I pleaded.

Napaangat ako ng ulo sa kaniya ng bigla siyang tumayo. Napahilot siya sa sentido niya, bumuga siya ng marahas na hangin bago muling nagsalita.

"Stand up," he commanded using his calm and cold voice.

Mabilis akong tumayo at pinalis ang luha sa mga mata. Pinantayan ko ang tayo niya at inabot lang ang tangkad ko hanggang balikat niya. Tumingala ako sa kaniya na nagsusumamo ang mga mata.

Please, sana magbago ang isip niya. Wala naman akong matandaan na pagkakamali ko. Nag o-overtime pa nga ako minsan para lang masigurong hindi mali ang isa-submit kong final records.

His sight. "I won't fire you anymore, but..."

Silence envelopes between us when he cut his words until I could feel his presence walking at my back. The ambiance between the two of us is getting more intense.

" What, Sir?" I asked casually despite my nervousness.

My body suddenly reacted when I felt his palm slowly traveling and touched my back and went to the back of my ear. "In one condition..." he slowly whispered.

I immediately bit my lower lip because of the strange sensation that filled all over my whole system. I tried to calm myself before I speak. "W-What condition, Sir Clyde?" I bit my lower lip again just to stop my eyes from watering.

He chuckled softly at the back of my ear. "Be mine, Miss Jacinto..." he whispered using his husky voice. 

Attraction Series 5: Enemies Affection (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon