Sweet Revenge.

|43|

Elpidas pov

Εφτασα λαχανιασμενη, εξω απο το σπίτι του, χτυπαω το κουδουνι μια φορά, κανείς δεν απαντάει, εκεί που παω να φύγω η πόρτα ανοίγει και εχω μείνει κοκαλωμενη στο κατώφλι της πόρτας.

"Ελπιδα;" η ξαφνιασμενη, αγουροξυπνημενη φωνη του Θοδωρή ηχεί, "Γεια." λεω χωρίς ανάσα, η καρδιά μου παει να φύγει απο την θέση της.

"Ήθελες κάτι;" το βλέμμα του επεξαργαζεται ολο μου το σωμα, λες και ειναι η πρώτη φορά που το βλεπει.

"Οχι. Οχι." απαντάω και πάω να φύγω αλλα η φωνη του πάλι με σταματάει, "Μπορείς μια φορά να πεις αυτό που θέλεις και να μην με αποφεύγεις;" σχολιάζει, καταπίνω στραβα και τον κοιτάω.

"Ωραία, θέλεις να ακούσεις την αλήθεια;" ρωταω, πλεον νιώθω λες και τον απειλώ, αυτός νευει θετικα βασίζοντας τον εαυτό του στην πόρτα του σπιτιού του.

"Σε θέλω εντάξει; Σε θέλω απο εκεινη το ηλιθιο παιδικό πάρτι που μας ειχαν κανει οι γονείς μας." του λεω και αυτός γουρλωνει τα μάτια του, "Αυτο ήταν όταν ειμασταν 5." σχολιαζει.

"Δεν τελειωσα.." τον προειδοποιώ και εκεινος σηκώνει τα χερια του ως ένδειξη παραίτησης, "Βαρέθηκα να κρύβομαι, βαρέθηκα να σε βλεπω να σαλιαριζεις με αλλες μπροστά στα μάτια μου." παίρνω μια βαθια ανασα.

"Οποτε μάζεψα ολο το κουράγιο μου και ηρθα εδω για να σου πω. Έχεις την καρδια μου, Θοδωρη. Δεν ξερω αμα την αξίζεις η όχι, δεν ξερω αν την θες η όχι, αλλα δεν με πτοεί και πολύ. Ετσι και αλλιώς η καρδιά μου ειναι δικη σου." του λεω, αυτός έχει μείνει ακίνητος και με κοιτάει.

Κανω μεταστροφή να φύγω, με την καρδια μου ραγισμενη απο την αντίδραση του, "Ξερεις, δεν έχουμε τίποτα μεταξύ μας." η φωνη του παλι με σταματάει.

Γυρνάω να τον κοιτάξω αλλα αυτός ειναι ηδη απο πίσω μου, "Τι εννοείς-" πριν προλάβω να ολοκληρώσω πιεσε τα χείλη του στα δικα μου, μια επαφη που ονειρευομουν πολυ καιρό.

Το χερι του γλιστράει στην μέση μου, κρατώντας με σταθερη, το δικό μου χερι βρίσκεται χωμένο στα φουντωτα μαλλιά του.

Είχε δίκιο, δεν έχουμε τιποτα μεταξύ μας, τιποτα μεταξύ των χειλιών μας, ούτε αέρας.

"Και εγω."ηταν το μόνο πράγμα που είπε.

Και εγω.

...................................................................................

χελλοοουυ.

Εδω είναι μια μικρή συνέχεια της Ελπιδας και του Θοδωρη, για να σας ευχαριστήσω για ολη την αγάπη που δείχνεται στην ιστορία μου.

Σας ευχαριστώ όλους πολυ <3