Sweet Revenge.

|9|

Tην ίδια μερα.

Arhs pov

Αφού έφτασα σπίτι και δεν μπορούσα να βγάλω την μαλακισμενη από το μυαλό μου. Λες και μου έχει κάνει μαγια. Καλά πότε δεν την είχα βγάλει από το μυαλό μου. Πάντα εκεί ζει.
Λες και έχει κατασκηνωσει.
Κανω ένα μπάνιο τυλίγω μια πετσέτα γύρω μου και βγαίνω έξω.
Βλέπω την Χριστίνα απέναντι να φοράει ένα ΜΟΝΟ νυχτικο και μολις με βλέπει ανασηκώνει ελαφρα τα φρύδια της.
Βγάζει σιγά σιγά τα ραντακια και αφήνει το νυχτικο να πέσει κάτω.
Παραλίγο να ξεχάσω πως να αναπνεω.
Γαμω.
Φοράει κατι εσώρουχα.
Θεέ μου.
Ξαπλώνει πάνω στο κρεβάτι και αρχίζει να ασχολείται με τον εαυτό της.
Ορκίζομαι ότι μπορώ να ακούσω τους σιγανους της αναστεναγμους.
Ο φίλος μου εκει κάτω δεν θα αντέξει για πολύ ώρα ακόμα.
Αυτό είναι ότι πιο καυτο έχω δει ποτέ μου.
Οι ανάσες μου βαραίνουν. Δεν θα αντέξω για πολυ ώρα.
Με κοιτάζει κατευθείαν στα μάτια.
Με αυτό το βλέμμα το αθωο.
Γαμω κλείνω τις κουρτίνες και κάθομαι κατευθείαν στο κρεβάτι μου.
Φέρνω σε εικόνα αυτό που μόλις είδα και γίνομαι όλο και πιο σκληρός γι αυτήν. Ασχολουμε με τον εαυτό μου και κάθε ανάμνηση της με στέλνει....
Δεν καταλαβαίνω τι στο διάολο κάνει και είμαι τόσο κολλημένος μαζί της.
Είναι μηπως τα γαλανά της ματιά τα οποία δεν μπορεί να αντισταθεί ούτε ο σκύλος μου.
Η το αρωμα της που μυρίζει βανίλια.
Η μηπως το γέλιο της;
Φίλε την έχεις πατήσει άσχημα.
Κάιρο τώρα.

Επόμενη μερα..
Σάββατο..

Christine's pov

"Μαμαα πάω για περπάτημαα.." φωναζω ενω κατεβαίνω κάτω.
Φοραω:

Βαζω τα ακουστικά μου και αρχίζω να περπατάω ήσυχα.
Αφού περπατάω για κάνα πεντάλεπτο ενα χέρι με γυρνάει απότομα και έρχομαι πρόσωπο με πρόσωπο με τον ηλιθιο. Βγάζω τα ακουστικά μου ενοχλημένη.
"Πας καλά κορίτσι μου; Τι στο διάολο εκανες χθες;" λεει με νευρα.
"Τι εννοεις;"λεω αθώα ενώ πεταριζω τις βλεφαρίδες μου.
"Ναι κάνε και την αθώα περιστέρα τωρα. Παραλίγο να μου έπεφτε το πουλί." λεει θυμωμένος.
"Σου έπεσε όμως;" ρωταω και χαμογελάω στραβά.
"Οχι.. "λεει ενώ ανασάνει βαριά.
"Κακως πολύ κακως θα φροντίσω την επομενη φορά να σου πέσει." λεω ενώ γελάω και ξανα βαζω τα ακουστικά μου.
Μου τα βγάζει απότομα αυτός.
"Νομιζω ξεχνάς λίγο τους κανόνες.. Τι λεει ο κανόνας νούμερο 12; Για θυμίσου λίγο." λεει και εγω αμέσως ανοίγω το στομα μου μόλις θυμάμαι τι λέει ο κανόνας.
"Κανόνας νούμερο 12 Απαγορεύεται να ακουμπήσεις τον εαυτό σου. Μονο ΕΓΩ θα σε ακουμπάω και θα σε ανακουφίζω." λεει ενω χαμογελάει με ευχαρίστηση.
"Δεν ισχύει αυτός ο κανόνας σε εμένα.." λεω προς υπεράσπισης μου.
"Α ναι εσύ μου έβαλες αυτούς τους κανόνες άρα εσύ πρέπει να με τιμωρήσεις."λεει ενώ χαμογελάει στραβά και πονηρά.
"Τι εννοείς ακουμπήσες τον... - " παω να μιλήσω αλλα μετα θυμήθηκα για ποιο λόγο προφανως έκλεισε τις κουρτίνες.
"Ξες γιατί... " λεει ενώ με πλησιάζει και εγω εχω γατζωθει στην θέση μου.
"Γιατί άμα ακουμπήσεις τον εαυτό σου χωρίς την συγκατάθεση μου ξέρεις τι συμβαίνει μετα ε;" λεει με την βαρια του φωνη και βάζει μια τουφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου.
Ξεροκαταπινω. Αυτός με το δείκτη του σχηματίζει ενα μονοπατι στον λαιμό μου και συνεχίζει.
"Ξερω." λεω απότομα.
"Οχι ασε με να στο πω εγω. Να σου θυμίσω λίγο."λεει και κολλάει το βλεμμα του στο δικό μου.
"Σε γαμαω τόσο πολύ ώστε μετά να μην μπορείς να περπατήσεις." λεει και εγω ξεροκαταπινω.
"Τα λέμε." λεει και φεύγει.
Γαμω το σπίτι του.
Κάνει ξαφνικά ζέστη η μου φαίνεται;
Κανει κάνει.
Κανω αέρα με το χέρι μου και βγάζω δυνατές ανάσες.
Ξαφνικά η γειτόνισσα μου περνάει με ενα χοντρό μπουφάν και με κοιτάει λες και είδε εξωγήινο.
"Γεια σας κυρία Μαρθα."λεω ενω σταματάω να κάνω αέρα στον εαυτό μου.
"Γεια σου παιδί μου."λεει και με ξανα κοιτάει από πανω μέχρι κάτω.
"Πολύ ζέστη πάρα πολύ." λεω ενώ αναστεναζω.
"Έχει 9 βαθμούς και συννεφιά. Κορίτσι μου είσαι καλα; Μηπως παίρνεις τίποτα;"ρωτάει ενώ σηκώνει το ένα της φρύδι.
Ναι παίρνω. Αρητιδα. Πολύ ανώμαλα ναρκωτικά σε κάνουν να σκέφτεσαι τον Άρη γυμνό και να σου τρέχουν τα σάλια. Τα κυρίως χαρακτηριστικά του είναι η τρομερή ζέστη που προκαλεί στο σώμα σου και την ελλειψη οξυγόνου.
"Οχι κυρία Μαρθα, προς Θεού."λεω και εκει που νόμιζα οτι γλύτωσα πλησιάζει και μου ψιθυρίζει.
"Και αν παίρνεις παίζει να τα παίρνεις πολύ ακριβά, ξέρω εγω εναν, θα σου κάνει πολύ καλή τιμή." λεει και ΓΟΟΥΥΥΑΑΑΤ;
"Οχι σας ευχαριστώ πάντως.." λεω και φεύγω ευγενικά με ενα χαμόγελο στα χειλι μου.
Θεε μου τι τρελή μέρα.