Την ίδια μέρα.
"Αλήθεια ακόμα πιστεύω ότι τον πλήγωσα."λεω και πίνω λίγο από το ποτό μου.
"Δεν έχει συναισθήματα ο Άρης οπότε μπα." απαντάει η Ζωή και η Μαρία συμφωνεί με ενα κούνημα του κεφάλιου της.
"Έπρεπε να δείτε τις εκφράσεις του προσώπου του. Σίγουρα πληγώθηκε. Έστω και λίγο."λεω εγω ανέκαθεν.
"Ναι σίγουρα πληγώθηκε. Τσεκάρετε." λεει η Δαναη και εμείς γυρνάμε και βλέπουμε τον Άρη να κυριολεκτικά τρώει το πρόσωπο μιας άσχετης ηλιθιας.
"Ναι και εγώ το πιστεύω."γελάει η Μαρια και την κοιτάω με ενα δολοφονικο βλέμμα.
"Αφήστε τον. Τέρμα να ασχολούμαστε μαζί του. "λεω εγω και κοπανάω το χερι μου στο τραπέζι.
"Ετσι μπράβο. Στην υγεία μας." λεει η Μαρια και ολοι τσουγκριζομε τα ποτήρια μας.
"Τα επόμενα τα κερνάω εγώ." λεω και αμέσως σηκώνομαι και προχωράω προς το μπαρ.
Εκπλήσσομαι μόλις βλέπω πόσο ωραίος είναι ο barman.
"Τι θα πάρεις γλυκά;" ρωτάει αλλα εγω δεν του δίνω σημασία παρατηρώ τα τατουάζ του που είναι γαματα.
"Όμορφη;" ξανα ρωτάει και εγω ξεκολλάω.
"2 βότκες με κεράσι και 2 με λεμόνι." απανταω και αυτός αφού μου κλείνει το μάτι βάζει αυτό που του ζήτησα.
Μαναρακι ομως ε;
"Τι κάνεις αφου σχολιάσεις;" δεν άντεξα και ρώτησα.
Τόσο κακό είναι;
"Ότι θες εσύ." απαντάει πονηρά.
Ωραία μπήκε στο νόημα.
"Ωραία.. Τι ώρα σχολας;" ρωταω εγώ και αυτός δεν διστάζει και απαντάει αμέσως.
"12. 12 και 10 να είσαι απέξω. Που θες να πάμε;" ρωτάει.
"Σπίτι μου. Χριστίνα." απανταω εγώ και αυτός μου δίνει το χερι του.
"Τασος." λεει και γλύφει τα χείλια του αισθησιακα.
Αφού μου δίνει τα ποτά πηγαίνω στο τραπέζι μας.Αργότερα.
"Στρίβεις δεξιά και μετά αριστερά." δίνω οδηγίες και αυτός μου δινει συνέχεια το πιο πονηρό του βλεμμα.
"Ωραία φτάσαμε." του λέω και βγάζω την ζωνη μου και προχωράω προς την εξώπορτα του σπίτιου μου. Αφού ανοίγω. Δεν είναι προφανως κανένας σπίτι. Ο Δημήτρης με τον μπαμπά και την μαμα μου ειναι στο επαγγελματικό ταξίδι. Και ο Κώστας είναι έξω με την Αγάπη.Τριτοπροσωπη αφήγηση.
Ο Αρης πιωμένος φτάνει σπίτι του και ανεβαίνει με τα χίλια ζόρια πάνω ενω στο απέναντι σπίτι η Χριστίνα προσπαθεί να ξεχάσει με το σεξ. Δεν μπορει να ξέχασει όμως με κάθε εισχώρηση του μέσα της σκέφτεται τον Άρη. Το αγόρι που την πλήγωσε σαν κανέναν άλλον. Το αγόρι όμως που αγάπησε σαν κανέναν αλλον.
Η αίσθηση των χειλιών του αφήνουν ξενα σημάδια πάνω της. Εύχεται να ηταν τα δικά του χειλη πάνω της.
Ο Άρης πίνει. Βλέπει τι συμβαίνει απέναντι και συνεχίζει και πίνει. Σπάει ότι βρίσκει μπροστά του.
Ανάποδογυρίζει βιβλιοθήκες και σπάει λαπτοπ και τηλεοράσεις.
Τοσο οργισμένος είναι. Οχι με αυτην. Ότι και να κάνει η Χριστίνα ο Άρης δεν μπορεί ποτέ να της θυμώσει. Εχει οργιστει με τον εαυτό του. Που πριν από αρκετά χρόνια έπεσε θύμα εκβιασμού. Η πλήγωσε την η θα πούμε στους γονείς σου ότι καπνίζεις έλεγαν. Φοβόταν τους γονείς του. Συνέχεια τον χτύπαγαν με βεργα και ζώνες. Έκανε λοιπόν οτι ακριβώς του λέγαν.
Μην μου το κάνεις αυτό ρε Χριστίνα. Σκέφτηκε. Υποφέρω απλά σταματά.
Μεσα σε λίγα λεπτά το μαρτύριο και των 2 τελείωσε.
Όταν σηκώθηκε παρατηρησε το πρόσωπο του τύπου.
Δεν μπορεί, σκέφτηκε. Κάποιος πρέπει να του κάνει πλάκα. Η μοίρα είναι κατα κάποιον τρόπο με το μερος του.Christine's pov
"Θα τα ξαναπούμε;" ρωτάει ενώ τον συνοδεύω μέχρι την πόρτα. Αφού ανοίγω κάθομαι στο κατοφλι.
"Ε βασικά.."παω να μιλήσω αλλα η πόρτα απο απέναντι ανοίγει και ενας οργισμένος Άρης βγαίνει.
Έρχεται προς εμας απειλητικά και πιάνει τον Τάσο και του δίνει μια μπουνιά."Τι στο ΔΙΆΟΛΟ;" φωναζω νευριασμενη.
"Ξέρει αυτός. Γαμημενε."λεει ο Άρης και φτύνει μπροστά του.
"Άρη σοβαρά τώρα;" λεει ο Τάσος.
"Γνωρίζεστε;" λεω σοκαρισμένη.
"Εννοείται πως γνωρίζω τον μπάσταρδο."λεει ο Άρης με νευρα.
"Μάζεψε τα λόγια σου δικέ μου." λεει ο Τάσος άγρια.
"Γιατί; Τι θα μου κάνεις; Θα πεις στους γονείς μου ότι καπνίζω; ΜΆΝΤΕΨΕ ΔΕΝ ΚΑΠΝΊΖΩ ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΝΕΚΡΟΊ. Ευχαριστημένος;" λεει ο Άρης και έχει προφανως πιει.
"Άρη σε παρακαλώ μπορείς να πηγαίνεις." λεω εγω ήρεμα.
"Δεν τελειώσαμε πουστη εμείς." απειλεί ο Άρης πριν φύγει για το σπίτι του.
"Τι τον έπιασε;" ρωταω τον Τάσο αλλα αυτός ακόμα κοιτάει τον Άρη που μπαίνει μέσα στο σπίτι.
"Συγγνώμη πως είναι το επίθετο σου;"ρωτάει ο Τάσος.
"Βασιλειάδη γιατί;" ρωταω και αυτός γουρλώνει τα μάτια του.
"Τωρα εξηγούνται όλα." λεει και γελάει νευρικά.
"Τι εννοείς;" ρωταω περιμένοντας να πάρω απάντηση.
"Τίποτα χάρηκα που σε ξανα είδα κούκλα." λεει και μπαινει με γρήγορες κινήσεις μέσα στο αμαξι του και φεύγει.
Που με ΞΑΝΑ είδε;
...........................................................Χευυ. Τι γίνεται με αυτούς τους 3;🤔
Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποια συνδεση;
Χωρίς πολλα πολλά λόγια. Κυρίες και κύριοι.
Ο Τάσος Κυριακίδης.
YOU ARE READING
Sweet Revenge.
FanfictionΝομίζω ξέχασες λίγο τους κανόνες. Κανονας νούμερο 9.Εισαι μόνο δική μου. Γελάω ενω πληκτρολογώ το μήνυμα μου. Κανονας νούμερο 10. ΕΓΩ δεν είμαι κανενός. Ο αριθμος μπλοκαριστηκε. Άρης και Χριστίνα. Μια ιστορία με ένα μεγάλο σκοτεινό παρελθόν. Οι κανό...